Cyrk pcheł to miniaturowy cyrk, w którym „wykonawcami” są pchły. Jest to zazwyczaj atrakcja cyrkowa, a pchły zazwyczaj występują na małej makiecie cyrku.

Pierwszy odnotowany występ pcheł miał miejsce w 1578 roku, kiedy to zegarmistrz Mark Scaliot wykonał malutki złoty łańcuszek wraz z malutkim zamkiem. Zamek i łańcuch były tak małe i lekkie, że mogły być ciągnięte przez pchłę. Inny zapis mówi, że w 1742 roku pan Boverick, zegarmistrz z samego Strandu, wykonał małą karocę ze złota ze wszystkimi szczegółami, a w uprzęży zaprzągł pchły, które ciągnęły karocę. Ideą tych rękodzieł było pokazanie umiejętności rzemieślnika, a pchły miały służyć jako „rama odniesienia” i dalej pokazywać jak małe jest coś. Jest i informacja, że John Henry Mauclerc widział 29 lutego 1764 roku „bryczkę z kości słoniowej” z czterema kołami i figurką mężczyzny mieszczącego się w bryczce i ciągniętego przez pchłę. Charles Manby Smith powiedział, że widział w 1857 roku małą mosiężną armatę na kołach, która również była ciągnięta przez pchłę i że ten pokaz kosztował go pensa.

Z czasem ten rodzaj rzemiosła zaczął słabnąć. W latach trzydziestych XIX wieku artyści uliczni przenieśli punkt ciężkości z przedmiotów na same pchły. Najwcześniejsza wzmianka o cyrku pcheł pochodzi z 1812 r. i jest w niej mowa o złotniku Johannie Heinrichu Deggellerze ze Stuttgartu, który występował ze swoim cyrkiem pcheł. Louis Bertolotto, urodzony we Włoszech impresario, przywiózł swój pchli cyrk do Londynu w 1832 roku. Jego pchły potrafiły ciągnąć „pierwszorzędnego człowieka wojny ze 120 działami”, walczyć na miecze i powozić dwukołowym powozem. Kontynuował występy przez bardzo długi czas, aż do lat 70-tych XIX wieku. John C. Ruhl przywiózł pchli cyrk z Niemiec do Kalifornii. Małe pchle cyrki istniały w Stanach Zjednoczonych aż do lat 60-tych. Był pchli cyrk w „Belle Vue Zoological Gardens”, w Manchesterze, w Anglii, i działał do 1970 roku. Niektórzy twierdzą, że jeden pchli cyrk działa nadal – na Oktoberfest w Monachium, Niemcy.

Pchły żyją bardzo krótko – tylko kilka miesięcy, i nie można ich wytresować. „Treserzy” obserwują pchły, aby zobaczyć, które skaczą, a które chodzą i według tego używają ich do aktów. Następnie zawiązują pchle uprzęże na szyi. Uprzęże te są bardzo cienkie, wykonane ze złota (bo ze złota można zrobić bardzo cienki drut), i pozostawione na pchle do końca jej życia. Druga strona drutu jest przywiązana do rekwizytu, takiego jak wózek lub inne małe przedmioty. Pchły są tak silne, że mogą je ciągnąć. Innym popularnym występem w pchlich cyrkach był „pchli zespół muzyczny”. Pchły są przyklejane do podstawy pchlego cyrku, a do pcheł przyklejane są małe instrumenty muzyczne. Kiedy podstawa została podgrzana, pchły próbowały uciec, ale ponieważ były przyklejone, wyglądały jakby grały na instrumentach. Istnieją również pchle cyrki, w których nie używa się pcheł, ale urządzeń elektrycznych, magnetycznych i mechanicznych, które symulują zachowanie pcheł.

.