Zatoka – o długości około 900 kilometrów i szerokości 500 kilometrów – jest ważną drogą wodną dla transportu ropy naftowej z Zatoki Perskiej. Wraz z Morzem Czerwonym, z którym łączy się na północnym zachodzie przez cieśninę Bab el Mandeb, tworzy podstawowy szlak transportu ropy naftowej między Europą a Dalekim Wschodem.

Zatoka Adeńska, która biegnie w kierunku zachód-wschód, oraz Morze Czerwone były wykorzystywane od tysięcy lat do połowów, handlu i transportu. Położony na wielkim szlaku handlowym Morze Śródziemne-Ocean Indyjski, zatoka była strategiczną drogą wodną poszukiwaną przez Portugalię, Turcję i Wielką Brytanię w 16 wieku. Wielka Brytania przeważyła i zdominowała zatokę do XIX wieku.

Gdy brytyjskie wojsko wycofało się z tego obszaru w późnych latach sześćdziesiątych, wykorzystanie zatoki zostało zmniejszone ze względu na zamknięcie Kanału Sueskiego. Egipt wyremontował i ponownie otworzył kanał w 1975 roku, pobudzając aktywność w zatoce po raz kolejny.

W ostatnich latach zatoka otrzymała wiele uwagi z powodu piractwa, terroryzmu i przemytu uchodźców. W październiku 2000 roku zamachowcy samobójcy zaatakowali i prawie zatopili amerykański niszczyciel Cole w zatoce, a w 2002 roku francuski tankowiec MIV Limburg, przewożący ropę naftową z Zatoki Perskiej, został zaatakowany.

Według Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) 142 osoby zginęły, a kolejne 40 zaginęło w dniach 12-23 stycznia tego roku podczas próby przepłynięcia przez Zatokę Adeńską z Rogu Afryki do wybrzeży Jemenu w poszukiwaniu możliwości uzyskania statusu uchodźcy.

We wrześniu ubiegłego roku UNHCR wezwał do podjęcia międzynarodowych działań w celu powstrzymania przepływu ludzi padających ofiarą przemytników po tym, jak w ciągu trzech tygodni zginęło co najmniej kolejnych 150 pasażerów. Agencja ds. uchodźców i władze lokalne podnoszą świadomość poprzez audycje radiowe i produkcje wideo na temat niebezpieczeństw związanych z korzystaniem z usług przemytników przy przekraczaniu Zatoki Adeńskiej.

Wyspa widoczna na zdjęciu na krańcu Somalii to Socotra, która jest częścią archipelagu (niewidoczna). Według Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP) grupa wysp ma globalne znaczenie dla różnorodności biologicznej i endemizmu gatunków, a ponad jedna trzecia jej flory i fauny nie występuje nigdzie indziej.

Sokotra została odizolowana biologicznie i pozostała praktycznie nietknięta przez współczesny rozwój. Woda wokół archipelagu pozostaje nieskazitelnie czysta, niezmieniona przez zanieczyszczenie wybrzeża lub nadmierną eksploatację.

Envisat’s Medium Resolution Imaging Spectrometer (MERIS) uzyskał to zdjęcie 1 marca 2005 roku.