Tekst Tory jest wspólną płaszczyzną pomiędzy tobą a twoimi słuchaczami. Zakładają oni, że znajdziesz w tym tekście coś, co będzie dla nich warte wysłuchania. Nie oczekują, że dowiedzą się o sytuacji politycznej w Izraelu lub o tym, co było w New York Review of Books w zeszłym tygodniu. Nie oczekują też, że będziesz wyjaśniał Torę w sposób, który nie jest w ogóle zgodny z ich poczuciem tradycji. Oczekują, że usłyszą pewne stare idee lub znane wersety w nowy sposób, który ożywi ich żydowskie życie.

To oznacza, że nie możesz obrócić tekstu do góry nogami ucząc, na przykład, że Ezaw lub Amalek , z jakiegoś interesującego powodu, który właśnie odkryłeś, są wspaniałymi towarzyszami. Możesz stwierdzić, że Józef jest samolubny i że Dawid ma poważne wady osobiste; Tora o tym wie i zgadza się z tobą.

Ale nie możesz ogłosić, że Goliat jest niezrozumianym bohaterem lub że nierozsądnie jest czepiać się biednego faraona, który naprawdę był miłym i łagodnym człowiekiem – przynajmniej nie, chyba że chcesz zrazić swoich słuchaczy. Musisz pracować, nawet jeśli luźno, w ramach tradycyjnego rozumienia postaci i wydarzeń biblijnych. D’var Tora, choć wiąże się z nauką i wyzwaniem dla słuchacza, ma również walor rytualny. Na pewnym poziomie musi ona zapewniać komfort.

Nie wszyscy akceptują tę propozycję. Istnieje pewien rodzaj osób, często niedoświadczonych, dla których robienie innym Żydom na złość jest źródłem radości. Zazwyczaj deklarują oni, jak bardzo cieszy ich fakt, że zmuszają innych do myślenia. Zamiast zwracać uwagę na Torę, co jest właściwym zadaniem, tak naprawdę zwracają uwagę na siebie. Ci, którzy muszą słuchać takich mówców, zawsze będą czuli się pominięci.

Staraj się nie dać się ponieść swoim wnioskom, choć mogą być one mądre. Ogólnie rzecz biorąc, będziesz lepiej służył, jeśli będziesz skromny w swoich twierdzeniach. Nasza tradycja jest bardzo długa i złożona, i jest bardzo niewiele twierdzeń, które można stwierdzić bez zastrzeżeń. Każde zdanie zaczynające się od słów „Judaizm naucza, że…” prawdopodobnie powinno nieco zdenerwować twoich słuchaczy. Mniej pretensjonalne i bardziej uczciwe jest stwierdzenie „Rabin X naucza, że…” lub „Można interpretować ten tekst w następujący sposób.”

Jeśli możesz mówić z notatek, a nie z tekstu, twoja d’var Tora będzie miała w sobie świeżość, której nie można uzyskać z przeczytanego tekstu. Jedną z opcji jest karta indeksowa z nie więcej niż pięcioma oddzielnymi wpisami po jednej linii każdy.

W pochwale zwięzłości

Ale o wiele lepszy jest przeczytany tekst niż niechlujstwo lub mówienie zbyt długo. Werbalność i blef są zazwyczaj częścią tego samego pakietu. Nieodpowiednie przygotowanie jest jednym z najczęstszych powodów, dla których ludzie mówią zbyt długo. Zwykle więcej pracy wymaga bycie zwięzłym. Ale nawet jeśli twoja zwięzłość nie jest wynikiem dokładności czy mądrości, krótkie, złe przemówienie jest zawsze bardziej doceniane niż długie. Ponadto, im bardziej wątpliwa metodologia, tym krótsze powinny być twoje komentarze. To, że blefujesz z Tabakierą może być doskonale widoczne dla wszystkich, ale ludzie będą bardziej wyrozumiali jeśli twoja mowa będzie krótka.

Niemal nie ma czegoś takiego jak zbyt krótka d’var Tora. Nie obawiajcie się nawet one linerów lub szybkich spostrzeżeń na temat dwóch lub trzech wersetów parszy. Jeśli potrafisz je wszystkie razem powiesić, tym lepiej, ale jeśli nie potrafisz, to nie jest to poważne. Z jakiegoś powodu, grupy po trzy często działają dobrze i zapewniają pewną uspokajającą symetrię. Jeśli możesz przedstawić trzy punkty lub podać trzy przykłady, twoja d’var Tora będzie się czuła kompletna, niezależnie od tego, jak krótka jest.

Jeśli materiał, który prezentowałeś jest wystarczająco sugestywny, nie ma nic złego w pozwoleniu ludziom na dokończenie tego, co mówisz w ich głowach. Więcej roślin umarło z przepełnienia niż z pragnienia, i więcej Żydów zostało wyłączonych przez zbyt długie wykłady niż przez te, które były zbyt krótkie lub zbyt sugestywne.

W moim przekonaniu, nie jest konieczne aby d’var Tora była nadmiernie poważna. Nie powinieneś być komikiem stand-upowym, ale odrobina humoru rzadko jest nie na miejscu. Delikatny humor, jeśli nie jest przesadzony, pomaga postawić słuchaczy po twojej stronie. Czyni ich bardziej gotowymi do słuchania innych rzeczy, które masz do powiedzenia.

Jeśli jesteś naprawdę nowy w tego rodzaju rzeczach, dawanie twojej d’var Tory może być przerażającym doświadczeniem. Twoi słuchacze nie chcą o tym wiedzieć. Pokryj swoje obawy najlepiej jak potrafisz i pomóż ludziom siedzącym przed tobą się zrelaksować. Wiedząc, że są w bezpiecznych rękach, będą słuchać lepiej.

You Have Cast Your Bread Upon the Water

Powinieneś wiedzieć o ważnym aspekcie dawania d’var Tory, który jest dość niepokojący. Możecie pracować bardzo ciężko nad wykładem tylko po to, aby przekonać się, że nie usłyszycie go. Z drugiej strony, możecie wymyślić coś tego ranka i odkryć, że to uratowało czyjąś duszę.

Jest bardziej niż lekko zdumiewające, gdy para mówi wam 10 lat później, jak ta czy inna d’var Tora, którą wygłosiliście zmieniła kierunek ich życia, uratowała ich małżeństwo lub przekonała ich syna do powrotu do żydowskiego życia.

Możecie nie pamiętać kim oni są lub co powiedzieliście, nawet jeśli czujecie, że to nie mogło być to, co usłyszeli. Wspominam o tym, ponieważ nauczanie Tory to prawdziwa odpowiedzialność. Ludzie są często dość otwarci i wrażliwi w szabatowy poranek. Kiedy wyślesz swoje słowa, nigdy nie wiesz, jaki użytek zrobią z nich ludzie. Więc upewnij się, że są to słowa, które chcesz powiedzieć.

Udzielanie d’var Tora nie powinno służyć przede wszystkim karmieniu twojego własnego ego, chociaż to też może zrobić. powinno być próbą wykonania świętego czynu i to w tym kontekście powinieneś poczynić swoje przygotowania. Jeśli będziesz o tym pamiętał, możesz znaleźć osobistą przyjemność i wzrost wśród produktów ubocznych swoich wysiłków. Możesz nawet stać się wielkim nauczycielem Tory.

Przedrukowano za pozwoleniem z The Kosher Pig and Other Curiosities of Modern Jewish Life (Torah Aura Productions). Esej, z którego pochodzi fragment tego artykułu, „How to Give a D’var Torah”, pierwotnie ukazał się w New Traditions, wydawanym przez National Havurah Committee.

.