Aszwathama był jedną z najważniejszych postaci wielkiego indyjskiego eposu Mahabharata. Był jednym z najbardziej zaufanych przyjaciół Duryodhany i wojownikiem, który olśnił jego armię. Był braminem z urodzenia, ale kshatriyą z powodu swojej karmy (obowiązku). Urodził się jako syn Guru Dronaczarji i jego żony Kripi po latach pokut. I dlatego został pobłogosławiony przez nikogo innego jak Pana Sziwę. Co więcej, miał on zaszczyt być następcą mędrca Bhardawaja.
Co ciekawe, Aszwathama urodził się z klejnotem na czole, który dał mu moc opierania się głodowi, zmęczeniu, pragnieniu i innym ludzkim ograniczeniom. I na koniec, ale nie mniej ważne, został obdarzony dobrodziejstwem bycia Chiranjeevi, co oznacza nieśmiertelność. Jest on jednym z siedmiu Chiranjeevich wymienionych w indyjskich pismach świętych. Mędrzec Vyas, Hanuman, Parashuram, Vibhishana, Król Mahabali i Kripacharya uzupełniają listę.
Ashwathama miał krew niewinnych małych dzieci z pięciu Pandavas na jego rękach. On podstępnie zabił ich, gdy spali, aby zadowolić swojego przyjaciela Duryodhanę, który chciał zobaczyć Pandavów martwych, zanim odetchnął ostatni. Ashwathama wiedział, że zgrzeszył zabijając pięć niewinnych dzieci, a on głowy do pustelni mędrca Vyasa za pokutę. Jednak po uświadomieniu sobie, że Pandavowie żyją i że on zabił ich synów zamiast, Aszwathama uwalnia Brahmastrę, aby wypełnić swoją przysięgę złożoną Duryodhanie.
Śri Kryszna prosi Arjuna, aby przeciwdziałać Brahmastrze, uwalniając tę samą Astrę ze swojej strzały, ale mędrzec Vyasa zatrzymuje dwie śmiercionośne bronie przed zderzeniem. On wie jak niszczycielskie mogłoby to być dla wszechświata. Dlatego Mędrzec prosi Arjuna, by zabrał swą broń z powrotem, ale Aszwathama nie zdołał jej odzyskać. Dlatego celowo kieruje ją w stronę łona Uttary, która miała dziecko Abhimanyu. Zrobił to, by zniszczyć linię Pandu. Ale jego wysiłki okazały się daremne po tym, jak Śri Kryszna uratował dziecko w łonie Uttary, dając mu nowe życie.
I dlatego, aby ukarać go za grzechy, które popełnił, Śri Kryszna poprosił go, aby odciął klejnot z czoła i wędrował po świecie w poszukiwaniu współczucia, miłości, miłosierdzia i spokoju umysłu. I to przekleństwo okazało się być bardziej śmiertelne niż śmierć, ponieważ Aszwathama wiedział, że jest nieśmiertelny i że będzie musiał nosić ciężar swoich grzechów aż do końca Kaliyugi.
.