Protokoły dotyczące wskazań farmaceutycznych i kryteriów skierowania do lekarza w drobnych objawach: (semFYC, Sefac, University of Granada PA group and Abbott Foundation: Diphenhydramine. Dostęp do pełnego dokumentu

1. 1. WSKAZANIA

• Alergia. Objawowe łagodzenie procesów alergicznych, takich jak pokrzywka, nieżyt nosa, zapalenie spojówek oraz w chorobach skóry przebiegających ze świądem.
• Bezsenność. Krótkotrwałe leczenie bezsenności, szczególnie w przypadku trudności z zasypianiem.

1. POSOLOGIA Alergia:

• Dorośli 50 mg/6 godzin lub 10-20 mL/6 godzin, maksymalnie do 300 mg/24 godziny lub 120 mL/24 godziny.
• Dzieci, doustnie:

– Dzieci w wieku powyżej 12 lat: 50 mg/6 godzin lub 10-20 mL/6 godzin, maksymalnie do

300 mg/24 godziny lub 120 mL/24 godziny.

– Dzieci w wieku 6-12 lat: 5-10 mL/6 godzin, maksymalnie do 60 mL/24 godziny. Stałych postaci difenhydraminy nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Bezsenność:

• Dorośli: 50 mg/24 godziny.
• Dzieci, doustnie:

– Dzieci 12-18 lat: 25-50 mg/24 godziny.

– Dzieci w wieku poniżej 12 lat: Nie oceniano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności tego produktu leczniczego u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

1. STOSUNKI NIEPOŻĄDANE

• Może powodować senność i uciążliwe działanie przeciwcholinergiczne, zwłaszcza u dzieci i osób w podeszłym wieku. U tej grupy pacjentów mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, zaparcia, biegunka i suchość w jamie ustnej), neurologiczne (senność i dezorientacja), oddechowe (zwiększenie lepkości wydzieliny oskrzelowej), ge- nitryczne (zatrzymanie moczu), oczne (niewyraźne widzenie lub diplopia). Problemy żołądkowo-jelitowe zmniejszają się, jeśli lek jest podawany z jedzeniem.

1. ŚRODKI OSTROŻNOŚCI I ZALECENIA

• Może powodować senność, dlatego zaleca się ostrożność podczas stosowania i nie łączyć go z lekami lub innymi substancjami uspokajającymi, np. alkoholem.

• W przypadku pacjentów leczonych z powodu wymiotów nieznanego pochodzenia lub leczonych lekami uspokajającymi, ocena ryzyka/korzyści stosowania tego produktu leczniczego powinna być dokonana przez lekarza.
• Jeżeli po upływie tygodnia problem zdrowotny nie ustępuje lub nasila się, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem.
• Pacjenci powinni unikać ekspozycji na słońce i/lub narażenia na skrajne temperatury podczas leczenia tym lekiem (przebywać w chłodnym otoczeniu i odpowiednio się nawadniać).
• Dzięki działaniu przeciwalergicznemu difenhydramina może maskować wyniki testów skórnych na nadwrażliwość na ekstrakty antygenowe. Zaleca się zaprzestanie podawania tego produktu leczniczego na co najmniej 72 godziny przed badaniem.
• Interakcje o znaczeniu klinicznym:

– Leki o działaniu przeciwcholinergicznym (leki przeciwparkinsonowskie, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i neuroleptyki): Jednoczesne stosowanie difenhydraminy z lekami z tej grupy może nasilać działanie przeciwcholinergiczne, zwłaszcza w przypadku niedrożności jelit, zatrzymania moczu lub przewlekłej jaskry. Działanie to może być bardziej znaczące u pacjentów w podeszłym wieku lub u pacjentów bardziej wrażliwych na działanie leków przeciwcholinergicznych. Dlatego u pacjentów, u których należy unikać dodatkowego działania przeciwcholinergicznego oraz u pacjentów w podeszłym wieku, należy unikać stosowania tego połączenia.

– Leki działające depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy (opioidowe leki przeciwbólowe, barbiturany, benzodiazepiny, leki przeciwpsychotyczne): Jednoczesne stosowanie difenhydraminy z lekami z tej grupy sprzyja występowaniu działania depresyjnego, zwłaszcza hipnotycznego, dlatego zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności.

– Alkohol etylowy: Jednoczesne stosowanie alkoholu i difenhydraminy może nasilać działanie uspokajające obu substancji. Zaleca się unikanie spożywania alkoholu podczas leczenia.

– Aminoglikozydy i inne leki ototoksyczne: Difenhydramina może maskować ototoksyczne działanie tych leków.

1. PROPER PATIENT USE

• Powinien być podawany z jedzeniem lub mlekiem, pół godziny przed snem.
• Podczas leczenia tym lekiem należy unikać spożywania alkoholu i ekspozycji na słońce.

1. LEKI DOSTĘPNE Z SAMEJ SUBSTANCJI CZYNNEJ I BEZ RECEPTY

.

.

.

.

BIBLIOGRAFÍA

• Strain JJ, Chiu NM, Sultana K, et al. Psychotropic drug versus pychotropic drug – update. Gen

Hosp Psychiatryczny. 2004; 26: 87-105.

• Rhoades KR. Prescribed Medications and OTCs: Interactions and Timing Issues. Diabetes Spec- trum. 2002; 15: 256-61.
• Hasten PD, Horn JR. Hasten and Horn Managing Clinical Important Drug Interactions. St. Louis, Mo: Facts and Comparisons; 2003.
• Sweetman SC. Martindale: Guía completa de consulta farmacoterapéutica. . Pharma Editores S.L. 2007 . Dostępny pod adresem: www.emartindale.com/paradigma/
• Consejo General de Colegios Oficiales de Farmacéuticos. BOT tradicional: Bases de datos del medicamento y parafarmacia. . Madrid: Consejo General de Colegios Oficia- les de Farmacéuticos; abril de 2007.

.