Ta rezolucja nie przeszła

Skills for Care definiuje nadzór jako „odpowiedzialny proces, który wspiera, zapewnia i rozwija wiedzę umiejętności i wartości jednostki, grupy lub zespołu”.
Nadzór kliniczny przynosi korzyści pielęgniarkom, pielęgniarzom, pacjentom i użytkownikom usług, opiekunom, a także kulturze organizacyjnej, odzwierciedlając wartości i zachowania organizacji i jej personelu. Jest również związany z dobrym zarządzaniem klinicznym. Superwizja kliniczna funkcjonuje jako bezpieczna emocjonalnie przestrzeń, która z kolei promuje krytyczną refleksję i ma pozytywny wpływ na dobrostan emocjonalny pielęgniarek. Superwizja kliniczna stanowi strategię łagodzenia stresu pielęgniarek w miejscu pracy i zwiększa ich retencję.
Superwizja kliniczna może pomóc pracownikom w radzeniu sobie z osobistymi i zawodowymi wymaganiami wynikającymi z charakteru ich pracy. W różnych miejscach pracy na terenie Wielkiej Brytanii rozwinęło się wiele modeli superwizji klinicznej. Rzadko kiedy czas przeznaczony na nadzór kliniczny jest finansowany lub uwzględniany przy obliczaniu poziomu zatrudnienia pielęgniarek.
Nadzór kliniczny zapewnia środowisko, w którym personel może: badać swoje osobiste i emocjonalne reakcje na swoją pracę; zastanawiać się nad własną praktyką i kwestionować ją w bezpiecznym i poufnym środowisku, a także otrzymywać informacje zwrotne na temat swoich umiejętności; angażować się w rozwój zawodowy, identyfikować potrzeby rozwojowe i wspierać rewalidację.
Różne modele superwizji klinicznej rozwinęły się w różnych środowiskach pracy. W środowiskach opieki nad zdrowiem psychicznym, superwizja odbywa się przede wszystkim poprzez indywidualne zaangażowanie z inną zarejestrowaną pielęgniarką. Superwizja kliniczna może być prowadzona przez innego przedstawiciela tego samego zawodu lub grupy, dając personelowi możliwość: przeglądu standardów zawodowych; bycia na bieżąco ze zmianami w swoim zawodzie; określenia potrzeb w zakresie szkolenia zawodowego i ciągłego rozwoju oraz zapewnienia, że pracują zgodnie z zawodowymi kodeksami postępowania i granicami.
W konsekwencji zgadza się, że nadzór kliniczny jest ważnym mechanizmem w zapewnieniu wysokiej jakości, bezpiecznej i skutecznej opieki klinicznej. Jednakże, niepotwierdzone dowody od członków RCN i kolegów CPN wykazały, że indywidualny nadzór kliniczny w pielęgniarstwie jest ograniczany, szczególnie w środowiskowych zespołach zdrowia psychicznego. Prawdopodobnie sytuacja ta będzie się nasilać w miarę jak coraz trudniej będzie utrzymać poziom zatrudnienia pielęgniarek. Często nie ma wystarczającej ilości czasu dla pielęgniarek, aby mieć odpowiedni nadzór kliniczny ze względu na wymagania związane z wysokimi obciążeniami i zwiększonym nakładem pracy. Główny przegląd przeprowadzony przez Fundację Pielęgniarstwa (Foundation of Nursing) dotyczący pielęgniarstwa w zakresie zdrowia psychicznego wykazał, że dostęp do nadzoru klinicznego był w Wielkiej Brytanii niewystarczający.
Inne zawody, takie jak położnictwo i praca socjalna, z powodzeniem walczyły o uznanie superwizji za niezbędny element ich usług.
Chociaż niektóre lokalne polityki zachęcają pielęgniarki do wyboru własnego superwizora i istnieje kilka modeli superwizji, które zachęcają personel do poszukiwania superwizji odpowiedniej do ich praktyki, pozostają obawy dotyczące wsparcia dla znaczących możliwości superwizji klinicznej. Obejmuje to dowody w środowiskowych zespołach zdrowia psychicznego na przejście do nadzoru grupowego, który jest narzucany i, co jeszcze bardziej niepokojące, jest często prowadzony przez psychologa.
Obawiamy się, że usunięcie nadzoru 1:1 zaprzecza bezpiecznej przestrzeni do nauki i podważa prawo pielęgniarki do poufnego nadzoru. Inni pracownicy służby zdrowia, tacy jak psycholodzy, wnoszą inną perspektywę niż pielęgniarki. Odmawia to pielęgniarkom pozytywnych wzorców, podważa rozwój zawodowy pielęgniarek i może prowadzić do niechęci.
Nie opowiadamy się przeciwko wieloprofesjonalnemu podejściu do udzielania opieki i doceniamy ekspercką interwencję, jaką nasi koledzy z dziedziny zdrowia i opieki wnoszą do użytkowników usług. Uważamy jednak, że rolę nadzorcy w tej ważnej i cennej relacji nadzoru klinicznego powinna pełnić inna zarejestrowana pielęgniarka. Udowodniono, że dobrze ugruntowany system superwizji klinicznej jest skuteczny we wzmacnianiu cech normatywnych, formatywnych i naprawczych, tak istotnych w zapewnianiu wysokiej jakości opieki pielęgniarskiej.

.