Kew Species Profiles

Opis ogólny

Cucurbita pepo jest uprawiana ze względu na swoje jadalne owoce od tysięcy lat i do dziś pozostaje rośliną uprawną o dużym znaczeniu gospodarczym. Dostępna jest szeroka gama odmian uprawnych, w tym uprawianych w celu uzyskania owoców do lampionów na Halloween i placków z dyni, cukinii (zucchinis), marchewek, wielu rodzajów kabaczków i ozdobnych dyń. Należy zauważyć, że nazwy zwyczajowe dynia i kabaczek są używane w odniesieniu do więcej niż jednego gatunku rośliny. Na przykład owoce niektórych uprawianych form Cucurbita maxima, C. moschata i C. argyrosperma są również czasami znane jako dynie i kabaczki.

Uznawane są trzy podgatunki:

• Cucurbita pepo subsp. pepo (znany tylko w uprawie)
• Cucurbita pepo subsp. texana (znany w uprawie i w stanie dzikim w południowo-wschodnich USA)
• Cucurbita pepo subsp. fraterna (znana tylko w stanie dzikim w północno-wschodnim Meksyku)

Profil gatunkowy Rodzina dyniowatych

Rodzina dyniowatych (Cucurbitaceae) obejmuje ogórki ( Cucumis sativus ), melony ( Cucumis melo , na przykład), arbuzy ( Citrullus lanatus ) i luffy ( Luffa species) oprócz dyni, kabaczków i dyń.

Są to głównie pnącza pnące lub wspinające się. Ich liście mają charakterystycznie trzy lub więcej głównych żył wychodzących z tego samego punktu. Większość gatunków ma oddzielne kwiaty męskie (pylące) i żeńskie (rodzące nasiona) na tej samej roślinie. Wiele dzikich gatunków rodzi małe, gorzkie owoce, podczas gdy wiele udomowionych odmian rodzi znacznie większe, słodsze owoce.

Geografia i rozmieszczenie

Cucurbita pepo pochodzi z Ameryki Północnej (północno-wschodni Meksyk i południowe USA).

Cucurbita pepo subspecies fraterna została znaleziona w wyżynnych, sezonowo suchych zaroślach ciernistych, podczas gdy C. pepo subsp. texana występuje na terenach aluwialnych w pobliżu rzek.

Nienaruszone, wysuszone owoce są wyporne, co pozwala na rozprzestrzenianie się nasion przez wodę.

Opis

Przegląd: Szalejąca, mocno rozgałęziona winorośl (chociaż formy uprawne są mniej szalejące i gorzej rozgałęzione).

Liście: Mniej lub bardziej okrągłe z pięcioma głębokimi klapami i ząbkowanymi krawędziami. Jednolicie ciemnozielone lub żółto-zielone lub z szaro-zielonymi plamami. Długie łodygi liściowe utrzymują blaszki liściowe ponad kwiatami i owocami. Pędy i liście wielu odmian mają drobne, szkliste kolce.

Kwiaty: Duże, efektowne, jaskrawo żółte/pomarańczowe. Oddzielne kwiaty męskie i żeńskie są ponoszone na tej samej roślinie.

Owoce: Niezwykle zmienne pod względem wielkości, kształtu, koloru i tekstury. Szypułki owoców (szypułki) nie są skorkowaciałe i są grzbietowate dookoła, rozszerzające się lekko u podstawy. Miąższ jest mięsisty. Owoce dzikich roślin są zazwyczaj gorzkie.

Nasiona: Gładkie, owalne i spłaszczone, z jednym końcem nieco bardziej spiczastym niż drugi. Jasnobeżowy do ciemnobeżowego.

Zastosowanie

Jedna z najstarszych udomowionych roślin, fragmenty Cucurbita pepo zostały odzyskane ze stanowisk archeologicznych w północnym Meksyku datowanych na 7000 do 5500 lat p.n.e. i południowo-zachodniej części USA z 610 r. n.e. Jadalne owoce tego gatunku były częścią kultury squash/beans/maize w prekolumbijskiej Ameryce.

Cucurbita pepo jest gatunkiem o dużym znaczeniu gospodarczym, a dojrzałe i niedojrzałe owoce, kwiaty i młode liście są wykorzystywane jako warzywa. Odmiany takie jak C. pepo „Connecticut Field” są uprawiane komercyjnie w ogromnych ilościach do produkcji lampionów na Halloween i placków z dyni, w szczególności na północnoamerykańskie Święto Dziękczynienia (pod koniec listopada). Duże nasiona (znane jako „orzechy dyni” lub pepitki) są również jadalne i bogate w cynk. Dojrzałe owoce są wykorzystywane jako pasza dla zwierząt.

Od dawna stosowany jako roślina lecznicza w Ameryce Środkowej i Północnej, sok i miąższ są stosowane na oparzenia, a nasiona są stosowane jako środek moczopędny. Nasiona były również szeroko stosowane jako środek odrobaczający.

Jadalne dynie i kabaczki są uprawiane w Indiach od wieków, a Indie są obecnie jednym z największych międzynarodowych producentów dyni. W medycynie ajurwedyjskiej, owoce Cucurbita pepo są uważane za chłodzące i ściągające, spożywane jako lekarstwo na pragnienie i zmęczenie oraz używane do oczyszczania krwi. Liście są stosowane jako środek przeciwbólowy, w leczeniu nudności oraz jako środek zwiększający zawartość hemoglobiny we krwi. Nasiona są uważane za pożywne, moczopędne i skuteczne przeciwko robakom pasożytniczym; są również uważane za lekarstwo na zapalenie oskrzeli i gorączkę.

Z kultywarów Cucurbita pepo można uzyskać oszałamiającą różnorodność ozdobnych bulw, w tym: gładkie, blade i jajowate; jaskrawo pomarańczowe z brodawkowatą skórką; w kształcie „korony cierniowej”; oraz zakrzywione i jaskrawo żółte z głęboko zielonym czubkiem.

Milenijny Bank Nasion: Przechowywanie nasion

Partnerstwo Millennium Seed Bank ma na celu ratowanie życia roślinnego na całym świecie, koncentrując się na roślinach zagrożonych i tych, które będą najbardziej przydatne w przyszłości. Nasiona są suszone, pakowane i przechowywane w temperaturze poniżej zera w naszym skarbcu banku nasion.

Trzy kolekcje nasion Cucurbita pepo są przechowywane w Millennium Seed Bank w Kew w Wakehurst w West Sussex.

Uprawa

Nasiona powinny być wysiewane wiosną w ciepłych (16-24°C), wilgotnych warunkach. Aby uzyskać najlepsze rośliny, należy wysiewać pojedyncze nasiona w małej doniczce z beztorfowym, uniwersalnym kompostem. Większość nasion kiełkuje w ciągu kilku dni, ale odmiany trudniej kiełkujące należy delikatnie ogrzewać od spodu.

Po wykiełkowaniu, siewki należy przenieść do mrozoodpornego pojemnika lub szklarni, gdzie będą rosły dalej. Im niższa temperatura, tym rośliny będą miały się lepiej, ale należy pamiętać, że wszystkie dynie i kabaczki są podatne na mróz.

Po ostatnim przymrozku, ziemia powinna być wystarczająco ciepła, aby zasadzić młode, doniczkowe rośliny. Każda dobra gleba zmieszana z dużą ilością kompostu ogrodowego powinna zapewnić idealne warunki do uzyskania dobrych plonów.

Rośliny powinny być rozstawione w odległości około jednego metra od siebie, choć odmiany zwisające mogą potrzebować więcej miejsca. Dopóki rośliny się nie rozrosną i nie zakryją ziemi, należy regularnie pielęgnować rzędy, aby uniknąć zachwaszczenia. Po osiągnięciu pożądanej liczby owoców należy przycinać wierzchołki wzrostu, aby ograniczyć wielkość rośliny.

Regularne podlewanie jest niezbędne, jeśli wymagane są duże owoce. Zmniejszenie liczby owoców do jednego lub dwóch na roślinę również zapewni większe owoce. Wczesną jesienią należy usunąć nadmiar liści, aby dać owocom większe szanse na dojrzewanie w jesiennym słońcu.

Ten gatunek w Kew

Cucurbita pepo można zobaczyć rosnącą w Queen’s Garden za Pałacem Kew. W miesiącach letnich i jesiennych często można znaleźć dyniowate rosnące w Order Beds i na bocznych rabatach Waterlily House, najgorętszej szklarni w Kew.

Suszone i konserwowane alkoholem okazy Cucurbita pepo są przechowywane w Kew Herbarium, gdzie są dostępne dla naukowców po wcześniejszym umówieniu. Szczegóły dotyczące niektórych z nich można znaleźć w katalogu Kew’s Herbarium.

Okazy owoców, kwiatów, nasion i oleju z nasion Cucurbita pepo są przechowywane w Kew’s Economic Botany Collection, gdzie są dostępne dla naukowców po wcześniejszym umówieniu się.

Występowanie Meksyk, USA Ekologia Wyżynne, sezonowo suche zarośla cierniste lub tereny aluwialne w pobliżu rzek. Ochrona Nie oceniona zgodnie z kryteriami Czerwonej Listy IUCN; szeroko rozpowszechniona w uprawie. Zagrożenia

Pędy i liście wielu kultywarów mają drobne ukłucia.

.