
Carmine „Lilo” Galante (21 lutego 1910-12 lipca 1979) był szefem rodziny przestępczej Bonanno w latach 1973-1979, następcą Natale Evoli i poprzednikiem Philipa Rastellego. Galante nosił przydomek „The Cigar” i „Lilo” (włoski slang oznaczający „cygaro”), ponieważ rzadko widywano go bez cygara, a w 1979 r. został ukarany przez Komisję za odmowę podzielenia się zyskami z handlu narkotykami.
Biografia
Carmine Galante urodził się w East Harlem, na Manhattanie, w Nowym Jorku 21 lutego 1910 r., jako syn dwóch sycylijskich imigrantów. Galante został wysłany do szkoły poprawczej w wieku dziesięciu lat za działalność przestępczą, a wkrótce utworzył młodociany gang uliczny na Lower East Side. W 1926 r. został skazany na dwa i pół roku więzienia za napaść, a w sierpniu 1930 r. aresztowano go za zabójstwo funkcjonariusza nowojorskiej policji podczas napadu rabunkowego. Od 1931 do 1939 roku przebywał w więzieniu, a rok później został płatnym zabójcą Vito Genovese, szefa rodziny przestępczej Genovese. W 1943 roku zamordował redaktora antyfaszystowskiej gazety w ramach przysługi Genovese dla Benito Mussoliniego. Pracował jako szofer u Josepha Bonanno, później awansował do rangi caporegime i underboss. W 1956 roku zastąpił Francesco Garafolo na stanowisku underbossa i został wysłany do nadzorowania biznesu narkotykowego w Montrealu, Quebec, Kanada, jako część French Connection. W 1957 r. rząd kanadyjski deportował go z powrotem do USA za rolę w wymuszeniach. Na początku lat 60. był kilkakrotnie aresztowany i sądzony za handel narkotykami, a w 1962 r. został skazany na 20 lat więzienia federalnego. W 1974 roku Galante został zwolniony warunkowo z więzienia, a po wyjściu na wolność zlecił zbombardowanie mauzoleum swojego wroga Franka Costello.
Don Bonanno

Galante w latach siedemdziesiątych
Gdy pełniący obowiązki szefa Bonanno Philip Rastelli został uwięziony w listopadzie 1974 roku, Galante ogłosił się nowym szefem rodziny. Galante kazał zamordować ośmiu członków konkurencyjnej rodziny przestępczej Gambino w celu przejęcia ogromnej operacji handlu narkotykami, a jego zwolnienie warunkowe zostało cofnięte 3 marca 1978 roku, co spowodowało powrót do więzienia. 27 lutego 1979 r. orzeczono, że odwołanie zwolnienia warunkowego było nielegalne i został wypuszczony na wolność. Nowojorskie rodziny przestępcze zaczęły się niepokoić bezczelną próbą przejęcia rynku narkotykowego przez Galante i jego odmową dzielenia się zyskami z narkotyków z innymi rodzinami. Szef Genovese Frank Tieri zbudował konsensus wśród przywódców Cosa Nostry, aby wezwać do zamordowania Galante; nawet Joseph Bonanno zaaprobował to zabójstwo. W 1979 roku, po tym jak Rastelli nazwał Galante bezprawnym uzurpatorem, Komisja nakazała egzekucję Galante.
Morderstwo

Galante po zastrzeleniu
W dniu 12 lipca 1979 roku Galante udał się na lunch na otwarte patio w Joe and Mary’s Italian-American Restaurant przy 205 Knickerbocker Avenue w Bushwick na Brooklynie wraz z kapo Leonardo Coppolą oraz żołnierzem Bonanno i właścicielem restauracji Giuseppe Turano; Towarzyszyli mu jego ochroniarze Baldassare Amato i Cesare Bonventre. O 14:45 trzech mężczyzn w maskach narciarskich weszło na patio i otworzyło ogień ze strzelb i broni ręcznej, zabijając Galante, Coppolę i Turano, podczas gdy Amato i Bonventre zostali oszczędzeni z powodu ich bezczynności. Anthony Indelicato, Dominick Trinchera, i Dominick Napolitano zostali później wymienieni jako strzelcy, a Louis Giongetti służył jako ich kierowca.