Model stopniowego uwalniania odpowiedzialności (Model GRR) jest progresywną metodą nauczania, która prowadzi uczniów przez proces uczenia się. Uczniowie zaczynają jako obserwatorzy, patrząc jak nauczyciel modeluje czynność, następnie stają się aktywnymi uczestnikami, którzy wykonują czynność z nauczycielem i rówieśnikami, a w końcu stają się pewnymi siebie, niezależnymi uczniami, którzy mogą wykonać czynność samodzielnie.

Ta idea prowadzenia uczniów w kierunku samodzielności uczenia się była badana przez badaczy i teoretyków edukacji przez wiele lat, ale stała się powszechnie znana jako stopniowe uwalnianie odpowiedzialności w 1983 roku po wydaniu raportu przez P. Davida Pearsona i Margaret Gallagher na Uniwersytecie Illinois. „Opierając swój model na ideach rosyjskiego teoretyka edukacji Lwa Wygotskiego, Pearson i Gallagher przewidzieli instrukcję, która przechodziła od wyraźnego modelowania i instruowania do kierowanej praktyki, a następnie do działań, które stopniowo prowadziły uczniów do stania się niezależnymi uczniami. Koncepcja Vygotskiego, aby nauczyciel współdziałał z uczniem i wspierał go, gdy ten uczy się zadania, nazywa się „rusztowaniem instruktażowym” i jest niezbędnym elementem Modelu GRR.

Spadkowe Uwalnianie Odpowiedzialności jest bardzo ważną metodą stosowaną w programie GrapeSEED. Każdy krok modelu jest niezbędny dla uczniów, aby dać im czas na zbudowanie pewności siebie w trakcie ćwiczeń i przechodzenia z jednej jednostki do następnej, rozwijając ich język mówiony i umiejętność czytania i pisania.

Najpierw nauczyciel czyta opowiadanie lub wiersz, śpiewa piosenkę lub przyśpiewkę albo demonstruje działanie. Kluczem do tego jest modelowanie przez nauczyciela dokładnego języka, którego chce, aby uczniowie używali, gdy zaczną uczestniczyć w zajęciach. Dzięki wielokrotnej ekspozycji i innym technikom, takim jak wskazywanie na obrazki, uczniowie zaczynają rozumieć znaczenie słów i zwrotów, które słyszą. W miarę jak uczniowie stają się bardziej komfortowi z językiem, zaczną wypowiadać słowa razem z nauczycielem.

Nauczyciele muszą określić, kiedy ich uczniowie są gotowi przejść do następnego kroku i uczestniczyć z rówieśnikami w mówieniu tekstu, zadawaniu pytań lub demonstrowaniu innych umiejętności językowych podczas aktywności.

Kiedy uczniowie są już pewni siebie w używaniu języka z nauczycielem i klasą, nauczyciele powinni zachęcać ich do samodzielnego czytania. Uczniowie mogą czytać ze swoich książek GrapeSEED na wynos, na przykład w wyznaczonym miejscu do czytania lub w centrum słuchania, gdzie mogą śledzić odtwarzanie DVD.

Dzięki wielokrotnemu kontaktowi z językiem poprzez modelowanie przez nauczyciela i wspólne czytanie z nauczycielem i rówieśnikami, uczniowie nabierają pewności siebie, której potrzebują, gdy nadchodzi czas, aby zacząć czytać samodzielnie. Ta pewność siebie doprowadzi do znacznie przyjemniejszych doświadczeń czytelniczych, gdy uczniowie będą się rozwijać i uczyć.

.