IGT to bomba zegarowa i wymaga działania. Przewiduje się, że do 2045 roku IGT zostanie zdiagnozowana u 587 milionów ludzi, czyli u 1 na 12 osób w wieku od 20 do 79 lat. Ogólnie rzecz biorąc, kobiety i mężczyźni są w równym stopniu dotknięci tą chorobą, ale istnieją różnice w zależności od długości życia. Częstość występowania IGT u osób poniżej 50 roku życia jest większa u mężczyzn. Prawie połowa wszystkich dorosłych z IGT jest w wieku poniżej 50 lat, a prawie jedna trzecia z nich jest w wieku od 20 do 39 lat. Jeśli schorzenie nie jest leczone, ludzie są nie tylko narażeni na wysokie ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2, ale ze względu na rozwój IGT w młodym wieku, osoby z tej kategorii są bardzo prawdopodobne, aby spędzić wiele lat na podwyższonym ryzyku cukrzycy typu 2.
Większość osób z IGT żyje w krajach o niskim i średnim dochodzie (72,3%). Region Ameryki Północnej i Karaibów IDF ma najwyższą częstość występowania IGT (14,1%) wśród wszystkich regionów IDF, z 1 na 7 dorosłych dotkniętych tą chorobą. Azja Południowo-Wschodnia ma najniższą częstość występowania (3,5%). Trzy kraje o największej liczbie osób z IGT to Chiny (48,6 mln), USA (36,8 mln) i Indonezja (27,7 mln), co stanowi prawie jedną trzecią całkowitej liczby osób z IGT. Pomimo tych alarmujących danych, w wielu krajach nadal nie istnieją narodowe plany prewencji cukrzycy.
Liczby te odzwierciedlają dużą, odrębną populację globalną zagrożoną cukrzycą typu 2. Obecnie IGT nie jest przedmiotem szczególnej uwagi ze strony pracowników służby zdrowia, ponieważ u wielu osób początkowo nie występują żadne objawy.1 Osoby, u których rozwinął się stan przedcukrzycowy, prawdopodobnie pozostaną niezdiagnozowane i pozostaną niezauważone do czasu, gdy choroba rozwinie się w cukrzycę typu 2. Oprócz cukrzycy typu 2, IGT zwiększa również ryzyko wystąpienia choroby sercowo-naczyniowej (CVD) oraz innych poważnych powikłań zdrowotnych dotyczących oczu, nerek lub układu nerwowego.2 We wcześniejszych badaniach szacowano, że nawet u 70% osób z IGT rozwija się cukrzyca typu 2.2
Zdiagnozowanie IGT może odgrywać pierwszorzędną rolę we wczesnej umieralności. Na całym świecie w 2017 roku ponad 4 miliony zgonów osób (20-79 lat) było przypisanych cukrzycy. Liczba ta jest wyższa niż łączna liczba zgonów z powodu chorób zakaźnych, takich jak HIV/AIDS, gruźlica i malaria. W regionie Azji Południowo-Wschodniej IDF ponad pół miliona zgonów związanych z cukrzycą występuje u osób poniżej 60. roku życia, natomiast w Afryce trzy czwarte wszystkich zgonów z powodu cukrzycy powstaje w tej grupie wiekowej.
Cukrzyca ma również znaczącą rolę ekonomiczną pod względem utraconej produktywności i zwiększonych kosztów systemów opieki zdrowotnej. Osoby z IGT są bardziej podatne na nadmierne korzystanie ze świadczeń opieki zdrowotnej, a tym samym podlegają większym wydatkom na opiekę zdrowotną. Na przykład w Stanach Zjednoczonych oszacowano, że IGT odpowiada za 44 miliardy dolarów wydanych na opiekę zdrowotną.3
Choć IGT i inne formy upośledzonej tolerancji glukozy narażają osoby na duże ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2, w wielu przypadkach stanom tym można zapobiec i są one odwracalne. Meda Pavkov, lekarz naukowiec z Centers for Disease Control (CDC), waży się na tym, co jest powszechnie znane, ale rzadko działa na. „Upośledzona tolerancja glukozy to poważny, ale możliwy do uniknięcia i odwracalny stan zdrowia. Zarówno osoby dotknięte tym problemem, jak i ich lekarze muszą rozpoznać ten stan i podjąć odpowiednie działania. Utrata wagi, zdrowy styl życia i regularna aktywność fizyczna mogą zapobiec progresji do cukrzycy typu 2, jak również przywrócić prawidłowy stan.”
Czynniki ryzyka prediabetes są takie same jak w przypadku cukrzycy typu 2: nadwaga, zła dieta lub nieprawidłowe odżywianie, brak aktywności fizycznej, palenie tytoniu, zaawansowany wiek i wywiad rodzinny.4,5 Istnieje wiele wysokiej jakości badań, które potwierdzają skuteczność interwencji dotyczących stylu życia i zmiany zachowań w zapobieganiu progresji stanu przedcukrzycowego do cukrzycy typu 2.6-8 Modyfikacje stylu życia obejmują dietę, zwiększenie aktywności fizycznej lub zmniejszenie masy ciała. Badania sugerują, że nawet umiarkowana redukcja masy ciała i zaledwie pół godziny spaceru każdego dnia zmniejsza częstość występowania cukrzycy typu 2 o ponad 50%.
Co zatem powinniśmy zrobić? Problem IGT musi zostać zauważony, ponieważ mamy środki, aby odwrócić ten trend! Jakkolwiek prosto to brzmi, zdrowa (lepsza) dieta i więcej aktywności fizycznej (np. spacer/rower do pracy) mogą załatwić sprawę.
.