Posted in Science on Kwiecień 20 2013, by Carol Gracie

Po spędzeniu prawie trzech dekad w NYBG, i pracując wiele z tego czasu w południowoamerykańskich lasach deszczowych z mężem, Scott A. Mori, Carol Gracie wróciła do jednego z jej pierwszych botanicznych zainteresowań na emeryturze-lokalne dzikie kwiaty. Jest autorką książki Spring Wildflowers of the Northeast: A Natural History i współautorką (wraz ze Stevem Clemantsem) Wildflowers in the Field and Forest: A Field Guide to the Northeastern United States.

Nazwa naukowa, Sanguinaria canadensis, i nazwa zwyczajowa, krwiściąg, tego wiosennego kwiatu są opisowe. Nazwa rodzajowa Sanguinaria ma swoje korzenie w łacińskim słowie oznaczającym krew, a krwawnik opisuje podobne do korzenia kłącze tej rośliny, które zawiera jaskrawoczerwony sok. Podobnie jak w przypadku innych członków rodziny makowatych, Papaveraceae, soki w całej roślinie są kolorowe, co można zaobserwować, przełamując paznokciem żyłę w liściu.

Krwawnik jest gatunkiem monotypowym. Jest jedynym gatunkiem w rodzaju Sanguinaria i różni się od wszystkich innych rodzajów w podrodzinie maków Papaveroideae posiadaniem łodyg kwiatowych i liści powstających oddzielnie od kłącza.

Rdzenni Amerykanie używali kolorowego soku leczniczo oraz jako barwnika do materiałów roślinnych i dudek, które były używane w koszykarstwie, ornamentyce i dekoracji ciała. Niektóre z tych zastosowań zostały przyjęte przez wczesnych kolonistów, którzy używali bloodroot do leczenia bólu gardła i astmy. Ostatnio, na początku lat 90-tych, znaleziono nowe zastosowanie dla jednego ze składników soku, alkaloidu sangwinaryny.

Sanguinarine wykazał skuteczność przeciwko gromadzeniu się płytki nazębnej i został włączony do pasty do zębów i płynów do płukania jamy ustnej. Reklamy przedstawiające wizerunki kwiatów i kłączy krwiściągu promowały te produkty jako naturalny środek leczniczy. Po kilku latach okazało się jednak, że u osób stosujących produkty stomatologiczne w jamie ustnej pojawiały się białe płytki nazębne, które mogą przekształcić się w raka jamy ustnej. Produkty te zostały szybko wycofane, ale przykład ten stanowi lekcję, że „naturalne” produkty niekoniecznie są nieszkodliwe.

Typowy kwiat krwiściągu ma osiem płatków, ale w naturze można znaleźć kwiaty o 10-20 płatkach. W tym przypadku, niektóre z pręcików zostały zmodyfikowane w płatki. Te rośliny są nieco bardziej efektowne i znalazły drogę do ogrodnictwa jako Sanguinaria canadensis 'Flora Plena’. Jeszcze inne przeszły mutację genetyczną, która spowodowała, że wszystkie pręciki stały się płatkami. Te podwojone kwiaty przypominają miniaturowe, podwojone piwonie i są preferowane przez ogrodników, którzy znają je jako Sanguinaria canadensis 'Multiplex.’

Rośliny Multiplex pochodzą od jednej rośliny odkrytej w lasach Ohio w 1916 roku. Ponieważ nie ma części rozrodczych, wszystkie te rośliny o podwójnych kwiatach muszą być rozmnażane wegetatywnie. Jednak brak części rozrodczych powoduje również, że rośliny te utrzymują płatki przez znacznie dłuższy czas niż „normalne” rośliny krwiściągu, które szybko zrzucają płatki po zapyleniu.

Wrzecionowate nasienniki tworzą się pod dużymi, atrakcyjnymi liśćmi i otwierają się, uwalniając nasiona na ziemię. Podobnie jak w przypadku bryczesów holenderskich, nasiona krwiściągu mają przyczepiony bogaty w olej elajosom, który przyciąga mrówki służące jako rozsiewacze.

Dowiedz się więcej o krwiściągu i innych wiosennych dzikich kwiatach w mojej książce Spring Wildflowers of the Northeast: A Natural History, dostępnej w sklepie Shop in the Garden. I pamiętaj, aby zobaczyć krwiściąg, w tym formę Multiplex, w nowym Native Plant Garden podczas Wielkiego Weekendu Otwarcia, 3-5 maja 2013 r.

.