Bessie Blount (1914-2009) była fizykoterapeutką, która pracowała z rannymi żołnierzami podczas II wojny światowej. Dostrzegła ich potrzebę i pragnienie, aby zrobić więcej na własną rękę, i wynalazła urządzenie wspomagające, które pozwoliło ludziom, którzy stracili kończyny, samodzielnie się odżywiać.
Wczesne życie
Bessie Blount urodziła się w Hickory w stanie Wirginia (obecnie Chesapeake w stanie Wirginia). Edukacja Bessie rozpoczęła się w Diggs Chapel Elementary School, szkole zbudowanej po wojnie secesyjnej przez Afroamerykanów, aby ich dzieci mogły zdobyć wykształcenie.
Bessie, która miała naturalną skłonność do pisania lewą ręką, nauczyła się trudnej lekcji podczas tych wczesnych lat. Za każdym razem, gdy podnosiła ołówek, aby pisać lewą ręką, nauczyciel uderzał ją w knykcie. Szybko nauczyła się pisać prawą ręką. Taki był ówczesny zwyczaj uczenia wszystkich uczniów pisania, ale Bessie potraktowała to jako wyzwanie. Chociaż pisała głównie prawą ręką, zachowała umiejętności pisania lewą. Następnie podjęła naukę pisania, trzymając ołówek zębami, a także stopami. Techniki, które opanowała, zapewniły jej wielkie doświadczenie, gdy została fizykoterapeutką.
Do czasu ukończenia szóstej klasy, wyczerpała zasoby akademickie dla czarnych dzieci w swojej społeczności. Rodzina przeniosła się do New Jersey, a Bessie kontynuowała naukę na własną rękę, uzyskując odpowiednik GED. Następnie wzięła udział w programie szkoleniowym dla pielęgniarek w Community Kennedy Memorial Hospital w Newark, New Jersey. Szpital był prowadzony dla i przez Afroamerykanów. (Później stał się pierwszym zintegrowanym szpitalem w stanie.)
Gdy Blount otrzymała dyplom pielęgniarski, kontynuowała naukę w Union Junior College i Panzer College of Physical Education and Hygiene. (Panzer połączył się z Montclair State University w 1958 r.) Ukończyła studia i uzyskała kwalifikacje do pracy jako fizykoterapeuta.
Podczas II wojny światowej ludzie z różnych środowisk byli potrzebni do pomocy w działaniach wojennych. Blount, oczywiście, miała doskonałe wykształcenie do pracy z rannymi weteranami i zgłosiła się do Gray Ladies, organizacji prowadzonej przez Czerwony Krzyż.
Pomysł Blount na urządzenie wspomagające
Wielu mężczyzn, którym pomagała, było poważnie rannych. Niektórzy z nich stracili władzę w nogach lub rękach. Pomagając im, Bessie Blount zaczęła myśleć o tym, jak pomóc tym, którzy nie mogli się sami wyżywić 
. Wpadła na pomysł urządzenia elektronicznego, które mogłoby wydawać kęsy jedzenia bez konieczności używania rąk. Wynalazek zawierał gumową rurkę, przez którą płynne jedzenie mogło być dozowane bezpośrednio do ust danej osoby. Przygryzając rurkę, osoba otrzymywała nowe porcje jedzenia zgodnie z życzeniem.
Kiedy zwróciła się do Administracji Weteranów, aby zademonstrować urządzenie, spotkała się z niewielkim zainteresowaniem z ich strony. W ciągu kilku lat zrezygnowała z zaakceptowania go przez V.A. i zwróciła się do zagranicznych organizacji. Rząd francuski zdał sobie sprawę z korzyści płynących z tego urządzenia i zaczął je stosować w 1952 roku. Uważa się, że przekazała swoje prawa do urządzenia do Francji.
Inny wynalazek stworzony
Jej kolejnym wyzwaniem było wymyślenie sposobu dla osoby z urazami ramion, aby trzymać coś blisko twarzy. Ten wynalazek – i jeden z tych, które opatentowała w USA – został nazwany „przenośnym uchwytem”. Chodziło o urządzenie, które można było zawiesić na szyi osoby z mocowaniem, które podtrzymywało kubek lub miskę. Zgłoszenia dokonano w marcu 1948 roku, a patent nr 2,550,554 przyznano jej w kwietniu 1951 roku. (Jej patent jest utrzymywany pod jej żonatym nazwiskiem, Bessie Blount Griffin.)
Jej następny wynalazek był dla czegoś, co widziała, że może być używane przez każdy szpital- jednorazowe baseny emesis (baseny w kształcie nerek używane w szpitalach do odpadów medycznych). Po wielu eksperymentach, opracowała papierową ściółkę, która mogła być mieszana i pieczona. Zapewniło to stosunkowo łatwą metodę produkcji wielu basenów, które można było wyrzucić po użyciu.
Ponownie, nie otrzymała zainteresowania tym przedmiotem od nikogo w USA. Tym razem sprzedała prawa do swojego wynalazku firmie w Belgii. Uważa się, że model jej podstawowego projektu jest nadal w użyciu w belgijskich szpitalach.
W swojej pracy jako wynalazca, zaprzyjaźniła się z Theodorem Edisonem, synem Thomasa Edisona. The dwa nie posiadają żadnych patentów razem, ale prawdopodobnie cieszył się dzieląc historie z each other.
Handwriting Therapy Led to Forensics
Nauczanie ludzi z ramienia lub ręki urazów do pisania ponownie jest ważną częścią fizycznej i terapii zajęciowej. Blount miałby wielką wiarygodność z jej pacjentów, ponieważ mogła
zademonstrować, jak ona sama może pisać z jednej strony ręką, jej zęby, a nawet jej stopy. Reporterka Denise Watson z gazety Virginian Pilot miała okazję przeprowadzić wywiad z Blountem. W artykule Watsona Bessie jest cytowana jako mówiąca: „Powiedziałabym im: 'nie jesteście kalekami, jesteście kalekami tylko w swoim umyśle'”. (Watson zauważył również, że Blount uwielbiał być nazywany Mama Bessie, termin, który został po raz pierwszy użyty dla niej, gdy była w Londynie studiując w Scotland Yardzie.)
Jak Blount pracował w różnych szpitalach, zaczęła obserwować podobieństwa między zdrowiem fizycznym i charakterystyką pisma. Widziała, że w pewnym stopniu pismo odręczne danej osoby odzwierciedla jej ogólny stan zdrowia. Na podstawie tych informacji opublikowała pracę techniczną na temat „grafologii medycznej.”
Inventor to Forensic Scientist
Po opublikowaniu jej pracy, zaczęła słyszeć od ludzi, którzy chcieli jej opinię na temat fałszerstw. To doprowadziło do rozpoczęcia nowej kariery w kryminalistyce. Pod koniec lat 60-tych pomagała wydziałom policji w Vineland, New Jersey i Norfolk, Virginia. Ostatecznie dołączyła do wydziału policji w Portsmouth, Virginia jako główny egzaminator.
W 1977 roku została zaproszona przez Wydział Dokumentów Scotland Yardu (oficjalnie nazywany Metropolitan Police Forensic Science Laboratory), aby przyjechać do Londynu na zaawansowane studia w grafologii. Przez pewien czas pracowała w Londynie, a następnie wróciła do Stanów Zjednoczonych, aby założyć własną firmę konsultingową.
Konsultantka w dziedzinie grafologii
Jako konsultantka była wzywana przez sądy, aby zeznawać w sprawie autentyczności wielu próbek pisma odręcznego, które były wykorzystywane jako dowód. W wolnym czasie, zainteresowała się czytaniem i interpretacją historycznych dokumentów. (Pismo ręczne z przeszłości jest często bardzo trudne do odczytania.) Wkrótce stała się znana również w tej dziedzinie. Blount otrzymywała telefony od muzeów i badaczy, którzy badali wszystko, od dokumentów niewolników sprzed wojny domowej do traktatów rdzennych Amerykanów.
Mama Bessie utrzymywała wiele członkostw, w tym International Association of Forensic Sciences i National Organization of Black Law Enforcement Executives. Blount była w przeszłości uhonorowana przez Virginia Women in History (2005) i była wolontariuszką w Vineland NAACP i Camden County College. Była także głośnym orędownikiem dzieci, weteranów i kobiet.
Bessie Blount z pewnością udowodniła to, co powiedziała reporterowi pewnego dnia: „Czarna kobieta może wynaleźć coś dla dobra ludzkości.”
Aby przeczytać o innej osobie, która pomogła zmienić świat, przeczytaj o Septimie Clark i jej szkołach obywatelskich.