Gdy dorastałeś, najprawdopodobniej przeczytałeś słynną pracę Rudyarda Kiplinga z 1894 roku The Jungle Book lub widziałeś jej adaptację filmową z 1967 roku. Jednak fakt, że nie wielu jest zaznajomionych z tym, że książka została oparta na prawdziwej osobie. Wielu uważa, że tym, który zainspirował książkę Kiplinga, był Dina Sanichar, hinduski chłopiec, który został wychowany przez stado dzikich wilków pod koniec XIX wieku. Niestety, zamiast przeżywać przygody z dzikimi zwierzętami, jak to lubią pokazywać książkowe i filmowe adaptacje, Dina doznał znacznie bardziej tragicznej wiary.
- Wielu uważa, że Dina Sanichar był prawdziwą inspiracją dla Mowgliego – choć nie jest on jedynym dzieckiem, które zostało wychowane przez dzikie zwierzęta
- W 1872 roku grupa myśliwych znalazła Dinę spacerującą na czworakach wraz ze stadem dzikich wilków
- Dina miała wtedy około sześciu lat
- Chłopiec był przyzwyczajony do poruszania się na czworakach i porozumiewał się wydając odgłosy zwierząt
- W końcu nauczył się chodzić na dwóch nogach, jednak nadal wolał chodzić nago
- Na początku Sanichar odmawiał spożywania gotowanych posiłków i jadł tylko surowe mięso
- Pomimo trudności z przystosowaniem się do ludzkiej kultury, Sanichar zdołał nauczyć się palić
- W późniejszych latach zdziczały chłopiec zachorował na gruźlicę, najprawdopodobniej z powodu nałogu palenia
- Zdziczały chłopiec ostatecznie zmarł na gruźlicę w 1895 roku, mając zaledwie 29 lat
- Dina nie był jedynym chłopcem wychowywanym przez dzikie zwierzęta w Indiach i na przestrzeni lat odnotowano wiele takich przypadków
- Opowieści o zdziczałych dzieciach wychowywanych przez dzikie zwierzęta zainspirowały wielu pisarzy, jednym z najbardziej znanych był Rudyard Kipling
- Dina została zabrana z powrotem do społeczeństwa wbrew swojej woli, w przeciwieństwie do Mowgliego, który opuścił dżunglę dobrowolnie
- Pomimo wysiłków ludzi, Dina nigdy nie zdołał przystosować się do ludzkiego społeczeństwa
Wielu uważa, że Dina Sanichar był prawdziwą inspiracją dla Mowgliego – choć nie jest on jedynym dzieckiem, które zostało wychowane przez dzikie zwierzęta
Image credits: Wikimedia Commons
.
W 1872 roku grupa myśliwych znalazła Dinę spacerującą na czworakach wraz ze stadem dzikich wilków
Image credits: Wikimedia Commons
Po zauważeniu, chłopiec i wilki wycofali się do jamy, ale myśliwi byli zdeterminowani, aby dostać tajemnicze zdziczałe dziecko. Próbowali wywabić go z jaskini podpalając ją, a gdy zwierzęta w końcu opuściły jamę, myśliwi zastrzelili je i zabrali chłopca z powrotem do cywilizacji.
Dina miała wtedy około sześciu lat
Image credits: Listopedia
Chłopiec został zabrany do sierocińca, ochrzczony i otrzymał imię Sanichar, tłumaczące się na „sobota”, gdyż był to dzień, w którym tam przybył. W następnych latach Dina miał problemy z przystosowaniem się i uważano, że ma niski iloraz inteligencji. Mimo wszelkich starań pracowników sierocińca, chłopiec nigdy nie nauczył się mówić ani pisać.
Chłopiec był przyzwyczajony do poruszania się na czworakach i porozumiewał się wydając odgłosy zwierząt
Image credits: Wikimedia Commons
W końcu nauczył się chodzić na dwóch nogach, jednak nadal wolał chodzić nago
Image credits: Wikimedia Commons
Na początku Sanichar odmawiał spożywania gotowanych posiłków i jadł tylko surowe mięso
Image credits: Listopedia
Mimo, że Sanichar miał trudności z porozumiewaniem się z innymi, zaprzyjaźnił się z innym zdziczałym chłopcem, który rósł w sierocińcu. Obaj stworzyli wyjątkową więź, a jeden z nich nawet nauczył drugiego pić z kubka.
Pomimo trudności z przystosowaniem się do ludzkiej kultury, Sanichar zdołał nauczyć się palić
Image credits: Wikimedia Commons
W późniejszych latach zdziczały chłopiec zachorował na gruźlicę, najprawdopodobniej z powodu nałogu palenia
Image credits: Wikimedia Commons
10 lat życia wśród ludzi nie do końca stłumiło dziką stronę Dina – nadal był niespokojny i nerwowy w pobliżu ludzi. Jego wygląd również był dość charakterystyczny – miał bardzo duże zęby, niskie czoło i mierzył zaledwie 5 stóp wzrostu.
Zdziczały chłopiec ostatecznie zmarł na gruźlicę w 1895 roku, mając zaledwie 29 lat
Image credits: Wikimedia Commons
Dina nie był jedynym chłopcem wychowywanym przez dzikie zwierzęta w Indiach i na przestrzeni lat odnotowano wiele takich przypadków
Image credits: Wikimedia Commons
Cztery inne zdziczałe dzieci zostały odkryte w Indiach mniej więcej w tym samym czasie co Sanichar, przy czym jednym z najbardziej znanych przypadków jest przypadek Amali i Kamali, dwóch dziewczynek, które zostały uratowane ze stada wilków w 1920 roku. Dziewczynki również chodziły na czterech nogach, jadły tylko surowe mięso i wyły do księżyca.
Opowieści o zdziczałych dzieciach wychowywanych przez dzikie zwierzęta zainspirowały wielu pisarzy, jednym z najbardziej znanych był Rudyard Kipling
Image credits: Wikimedia Commons
Kipling napisał Księgę dżungli w 1894 roku, 20 lat po znalezieniu zdziczałego chłopca, a główny bohater Mowgli jest podobno bardzo zainspirowany historią Sanichara.
Image credits: Wikimedia Commons
Dina została zabrana z powrotem do społeczeństwa wbrew swojej woli, w przeciwieństwie do Mowgliego, który opuścił dżunglę dobrowolnie
Image credits: Wikimedia Commons
Smutne, mimo że ludzie próbowali przywrócić Dina do społeczeństwa, spędzenie pierwszych 6 lat życia wśród wilków całkowicie zmieniło chłopca i nigdy nie udało mu się przystosować.
Pomimo wysiłków ludzi, Dina nigdy nie zdołał przystosować się do ludzkiego społeczeństwa
Image credits: Wikimedia Commons