Wprowadzenie

Alternatywne pisownie tego słowa obejmują Apasmar.

W hinduizmie

Ayurveda (nauka o życiu)

Źródło: Biblioteka Mądrości: Āyurveda i botanika

Apasmāra (अपस्मार) odnosi się do „epilepsji”. Jest ono używane w całej literaturze ajurwedyjskiej, takiej jak Suśruta-saṃhitā i Caraka-saṃhitā. Osiemnaście typów padaczki jest wymienionych w Ārogyakalpadruma. Leczenie epilepsji polega na normalizowaniu i stabilizowaniu ruchów vāta, poprzez nakładanie ghṛta (’medicated ghee’) na stawy.

Źródło: archive.org: Vagbhata’s Ashtanga Hridaya Samhita (pierwsze 5 rozdziałów)

Apasmāra (अपस्मार) odnosi się do „epilepsji”, o czym wspomina Vāgbhaṭa w wersie 5.40 z Aṣṭāṅgahṛdayasaṃhitā (Sūtrasthāna).-Zgodnie z tym, „Szał, epilepsję, stupor, (i) choroby dotykające głowy, uszu, oczu i łona niszczy stare ghee; jest oczyszczające i leczy rany”.

Źródło: Research Gate: Internal applications of Vatsanabha (Aconitum ferox wall)

Apasmāra (अपस्मार) odnosi się do „epilepsji” (zaburzeń drgawkowych). Vatsanābha (Aconitum ferox), choć skategoryzowana jako sthāvara-viṣa (trucizny roślinne), była szeroko stosowana w farmakopei ajurwedyjskiej.

Źródło: Shodhganga: Edycja tłumaczenie i opracowanie krytyczne yogasarasamgraha

Apasmāra (अपस्मार) odnosi się do „epilepsji” i jest jedną z różnych chorób wymienionych w XV-wiecznej Yogasārasaṅgraha (Yogasara-saṅgraha) autorstwa Vāsudeva: niepublikowanym keralitańskim dziele stanowiącym ajurwedyjskie kompendium receptur leczniczych. Yogasārasaṃgraha zajmuje się całymi recepturami w zakresie drogi podania, a więc zajmuje się wiedzą z zakresu farmacji (bhaiṣajya-kalpanā), która jest gałęzią farmakologii (dravyaguṇa).

Āyurveda (आयुर्वेद, ajurweda) jest gałęzią indyjskiej nauki zajmującą się medycyną, zielarstwem, taksologią, anatomią, chirurgią, alchemią i pokrewnymi tematami. Tradycyjna praktyka Āyurvedy w starożytnych Indiach sięga co najmniej pierwszego tysiąclecia przed naszą erą. Literatura jest powszechnie pisana w sanskrycie przy użyciu różnych metrów poetyckich.

Natyashastra (teatrologia i dramaturgia)

Źródło: Biblioteka Mądrości: Nāṭya-śāstra

Apasmāra (अपस्मार, „epilepsja”).-Jeden z trzydziestu trzech 'stanów przejściowych’ (vyabhicāribhāva), według Nāṭyaśāstra rozdział 7. Te 'stany przejściowe’ towarzyszą 'stałemu stanowi’ we współpracy. Termin ten używany jest w całej literaturze nāṭyaśāstra. (Zobacz również Daśarūpa 4.8-9)

Źródło: archive.org: Natya Shastra

Apasmāra (अपस्मार, „epilepsja”) jest powodowana przez determinanty (vibhāva) takie jak bycie opętanym przez boga, Nāgę, Yakṣa, Rākṣa, Piśāca i tym podobne, i pamięć o takich istotach, jedzenie jedzenia pozostawionego po czyimś spożyciu, przebywanie w opuszczonym domu, nieprzestrzeganie właściwego odstępu czasu, rozregulowanie humorów (dhātu) i tym podobne. Ma być reprezentowana na scenie przez następstwa (anubhāva) takie jak pulsowanie, drżenie, bieganie, upadanie, pocenie się, piana w ustach, czkawka, lizanie językiem i tym podobne.

Natyashastra (नाट्यशास्त्र, nāṭyaśāstra) odnosi się zarówno do starożytnej indyjskiej tradycji (śāstra) sztuk widowiskowych, (nāṭya, np, teatr, dramat, taniec, muzyka), jak i nazwy sanskryckiego dzieła traktującego o tych tematach. Uczy również zasad komponowania sztuk dramatycznych (nataka) i utworów poetyckich (kavya).

Purana i Itihasa (historia epicka)

Źródło: Kolońskie Cyfrowe Słowniki Sanskrytu: The Purana Index

Apasmāra (अपस्मार).- Grupa złych duchów.*

• * Bhāgavata-purāṇa X. 6. 28.

Purana (पुराण, purāṇas) odnosi się do literatury sanskryckiej zachowującej rozległą historię kultury starożytnych Indii, w tym legendy historyczne, ceremonie religijne, różne sztuki i nauki. Osiemnaście mahapuranów liczy łącznie ponad 400 000 shlok (metrycznych kupletów) i pochodzi z co najmniej kilku wieków przed naszą erą.

Shilpashastra (ikonografia)

Źródło: Archaeological Survey of India: Śaiva monuments at Paṭṭadakal (śilpa)

Apasmāra (अपस्मार) jest częścią rzeźby Naṭarāja znalezionej w świątyni Lokeśvara.-Apasmāra odziany jest w dhotī z wyraźnie wyczuwalnymi kacce. Jego twarz jest na lewo od Śivy, uniesiona w górę, a on sam ma mały róg. Ma jeden naszyjnik. W ręku trzyma coś, co może być miotłą (?). Zgodnie z opisem Apasmāry w Kālikākhaṇḍa ze Skandapurāṇa, powinien on być czarnego koloru, mieć trzy głowy i trzy oczy, sześć wystających kłów, trzy nogi i sześć rąk. Poza wystającymi kłami, żadna inna cecha nie może być odnaleziona w żadnym z wizerunków Apasmārapuruṣa ani w rzeźbach ani na obrazach. Jednak prawie wszyscy współcześni uczeni twierdzą, że osobą deptaną przez Śiwę jest Apasmārapuruṣa. W oczekiwaniu na nowe informacje podążamy za interpretacją galaktyki uczonych.

Shilpashastra (शिल्पशास्त्र, śilpaśāstra) reprezentuje starożytną indyjską naukę (shastra) sztuk twórczych (shilpa) takich jak rzeźba, ikonografia i malarstwo. Blisko spokrewniona z Vastushastrą (architektura), często korzystają z tej samej literatury.

Rasashastra (chemia i alchemia)

Źródło: Biblioteka Mądrości: Rasa-śāstra

Apasmāra (अपस्मार) odnosi się do „epilepsji” zgodnie z piątym tomem Rasajalanidhi (rozdział 24). Zgodnie z tym, „z powodu nadmiaru zmartwień, smutku, itp., trzy dosze ulegają przeinaczeniu i atakują serce, a tym samym niszczą pamięć, powodując to, co nazywane jest apasmara (epilepsja). Chorobę tę rozpoznaje się po następujących symptomach: (1) stopniowa utrata świadomości, (2) gwałtowne i automatyczne ruchy rąk, stóp itd. oraz (3) utrata pamięci spowodowana nadmiarem trzech doshas. Ta choroba jest z czterech różnych rodzajów, (zgodnie z tym, jak to jest spowodowane (a) vayu, (b) pitta, (c) kapha, i (d) połączenie tych trzech). Atak epileptyczny jest ogólnie poprzedzone kołatanie serca, uczucie pustki na wszystkich stronach, pocenie się, nadmierne myślenie, omdlenie, rozproszenie i bezsenność „.

Rasashastra (रसशास्त्र, rasaśāstra) jest ważną gałęzią Ajurwedy, specjalizującą się w chemicznych interakcjach z ziołami, metalami i minerałami. Niektóre teksty łączą praktyki jogiczne i tantryczne z różnymi operacjami alchemicznymi. Ostatecznym celem Rasashastry jest nie tylko zachowanie i przedłużenie życia, ale także obdarzenie ludzkości bogactwem.

W buddyzmie

Buddyzm tybetański (Wadżrajana lub buddyzm tantryczny)

Źródło: Biblioteka Mądrości: Tibetan Buddhism

Apasmāra (अपस्मार) odnosi się do grupy bóstw przywołanych przez Yamāntaka-mantrę i wymienionych jako uczestniczących w naukach w VI-wiecznej Mañjuśrīmūlakalpie: jedna z największych Kriyā Tantr poświęcona Mañjuśrī (Bodhisattwie mądrości) reprezentująca encyklopedię wiedzy dotyczącą przede wszystkim elementów rytualnych w buddyzmie. Nauki zawarte w tym tekście pochodzą od Mañjuśrī i były przekazywane Buddzie Śākyamuniemu w obecności licznej publiczności (w tym Apasmāry).

Buddyzm tybetański obejmuje szkoły takie jak Nyingma, Kadampa, Kagyu i Gelug. Ich podstawowy kanon literatury podzielony jest na dwie szerokie kategorie: Kangyur, który składa się ze słów Buddy, oraz Tengyur, który zawiera komentarze z różnych źródeł. Ezoteryka i techniki tantryczne (vajrayāna) są zebrane osobno.

Języki Indii i świata

Słownik palijsko-angielski

Źródło: BuddhaSasana: Concise Pali-English Dictionary

apasmāra : (m.) epilepsja.

Źródło: Sutta: The Pali Text Society’s Pali-English Dictionary

Apasmāra, (sk. apasmāra, lit. want of memory, apa + smṛ) epilepsja, konwulsja, fit J.IV, 84. Cp. apamāra. (Strona 53)

Pali to język Tipiṭaka, który jest świętym kanonem buddyzmu Theravāda i zawiera znaczną część mowy Buddhy. Blisko spokrewniony z sanskrytem, oba języki są używane zamiennie między religiami.

Słownik marathi – angielski

Źródło: DDSA: The Molesworth Marathi and English Dictionary

apasmāra (अपस्मार).-m (S) Epilepsja. 2 fig. Stosowane do jakiejkolwiek opornej i kłopotliwej osoby; plaga, zaraza &c.

Źródło: DDSA: The Aryabhusan school dictionary, Marathi-English

apasmāra (अपस्मार).-m Epilepsja. Każdy oporny i kłopotliwy człowiek, plaga.

Marathi jest językiem indoeuropejskim, mającym ponad 70 milionów rodzimych użytkowników w (głównie) Maharashtra Indiach. Marathi, podobnie jak wiele innych języków indoaryjskich, wyewoluował z wczesnych form Prakritu, który sam jest podzbiorem sanskrytu, jednego z najbardziej starożytnych języków świata.

Słownik sanskrytu

Źródło: DDSA: Praktyczny słownik sanskrycko-angielski

Apasmāra (अपस्मार).-f.

1) zapomnienie, utrata pamięci; स्मर ° (smara °) Bh.1.89.

2) Epilepsja, choroba spadania; Suśr. wywodzi to w ten sposób; स्मृतिर्भूतार्थविज्ञान- मपश्च परिवर्जने । अपस्मार इति प्रोक्तस्ततोऽयं व्याधिरन्तकृत् (smṛtirbhūtārthavijñāna- mapaśca parivarjane | apasmāra iti proktastato’yaṃ vyādhirantakṛt) ||

Formy derywowane: apasmāraḥ (अपस्मारः).

Zobacz też (synonimy): apasmṛti.

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Edgerton Buddhist Hybrid Sanskrit Dictionary

Apasmāra (अपस्मार).-m., także °rī, f. (sanskryt i Pali °ra, także Pali apamāra, epilepsja, patrz niżej), rodzaj demona lub nadprzyrodzonej złej istoty: Laṅkāvatāra-sūtra 261.10 °raḥ i °rī; Mahāvyutpatti 4762 °raḥ = tybetańskie brjed byed, epilepsja; Mahā-Māyūrī 219.10 etc., °rā(ḥ).

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Shabda-Sagara Sanskrit-English Dictionary

Apasmāra (अपस्मार).-m.

(-raḥ) Epilepsja, choroba padania. E. apa privation, smṛ to remember, i affix ghañ; utrata pamięci lub zmysłu.

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Benfey Sanskrit-English Dictionary

Apasmāra (अपस्मार).-i. e. apa-smṛ + a, m. 1. Epilepsja. 2. Szaleństwo, 1, 88.

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Cappeller Sanskrit-English Dictionary

Apasmāra (अपस्मार).- epilepsja (lit. want of memory).

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary

1) Apasmāra (अपस्मार):- m. epilepsja, choroba spadania,

2) pragnienie pamięci, pomieszanie umysłu (w jednej z Vyabhicāribhāvas, q.v.),

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Goldstücker Sanskrit-English Dictionary

Apasmāra (अपस्मार):- m.

(-raḥ) (W Medycynie.) Epilepsja, choroba spadania; wg Suśruty z czterech rodzajów, trzy pierwsze produkowane przez derangement powietrza, żółci i flegmy, czwarta przez połączenie tych trzech. (Definicja Ātreya brzmi: pittaṃ raktaṃ maruccheṣmā udānaḥ kupito bhṛśam . prāṇaḥ śirasi saṃkupya kurute naṣṭaceṣṭatām). W Retoryce jest ona wymieniana jako vyabhicāribhāva lub stan akcesoryjny Erotycznego (śṛṅgāra), Patetycznego (karuṇa), Lękliwego (bhayānaka) i Odrażającego (bībhatma), i jest zdefiniowana – ale szczęśliwie ta definicja nie kierowała hinduskimi poetami w przedstawianiu ich postaci – jako 'obłąkanie spowodowane przez planety lub podobne złe wpływy i powodujące upadki, drżenie, pocenie się, pienienie się na ustach, niewolnictwo &c.’. E. smṛ z apa, kṛt aff. ghañ.

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Yates Sanskrit-English Dictionary

Apasmāra (अपस्मार):- (raḥ) 1. m. epilepsja.

(Deutsch Wörterbuch)

Źródło: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Böhtlingk i Roth Grosses Petersburger Wörterbuch

Apasmāra (अपस्मार):-(von smar mit apa) m. Besessensein, Tollheit; Fallsucht smarāpasmāra

— OR —

Apasmāra (अपस्मार)-

Sanskryt, pisany również संस्कृतम् (saṃskṛtam), to starożytny język Indii powszechnie postrzegany jako babcia indoeuropejskiej rodziny językowej (nawet angielskiego!). Blisko spokrewniony z Prakritem i Pali, sanskryt jest bardziej wyczerpujący zarówno w gramatyce jak i terminologii i posiada najbardziej obszerny zbiór literatury na świecie, znacznie przewyższając swoje siostrzane języki grekę i łacinę.

Słownik hindi