Amerykański kręglarz

Teraz bez osobistego błysku lub pirotechniki, Earl Anthony stał się przytłaczająco dominujący profesjonalny kręglarz XX wieku. Sporting crewcut i rogowe okulary w wieku trwałej włosów i złote łańcuchy, Anthony był „Square Earl” do niektórych. Ale niemal mechaniczna konsekwencja jego formy i zabójcza celność jego strzałów sprawiły, że zyskał bardziej pasującą etykietkę: „Maszyna”. Nie było lepszego kręglarza w latach 70-tych i wczesnych 80-tych niż Earl Anthony. Był

nazywany kręglarzem roku od 1974 do 1976 roku, i ponownie od 1981 do 1983 roku. Prowadził Professional Bowlers Association (PBA) Tour w punktacji w pięciu oddzielnych latach. W trakcie swojej kariery, która trwała z przerwami – czterokrotnie przechodził na emeryturę – zdobył niezrównaną liczbę czterdziestu jeden tytułów w regularnych turniejach PBA Tour, w tym sześć krajowych mistrzostw PBA i dwa tytuły w Tournament of Champions; 144 razy dotarł do rundy mistrzowskiej – tak zwanej pierwszej piątki w turniejach PBA – więcej niż ktokolwiek inny. Później dodał siedem zwycięstw w PBA Seniors Tour. Był pierwszym zawodowym kręglarzem, który zgromadził ponad 1 milion dolarów w wygranych w karierze. „Dick Weber powiedział Harry’emu Page’owi z San Antonio Express-News: „Był niesamowitym facetem. „Był zaciekłym, zaciętym konkurentem i wszyscy się go bali. Miał prostą grę i potrafił dostosować się do wszystkiego po lewej stronie. Naprawdę podziwiałem to, co robił z kulą do kręgli. Nie było nikogo takiego jak on. Był największym kręglarzem z kontrolą prędkości, jaki kiedykolwiek grał w tę grę.”

Wczesne życie

Earl Anthony dorastał w Tacoma, Washington i wstąpił do Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych tuż przed ukończeniem szkoły średniej. Jego pierwszym sportem był baseball i był na tyle dobrym miotaczem, że Baltimore Orioles zaoferowało mu 35 000 dolarów premii za podpisanie kontraktu. Umowa upadła jednak już następnego dnia na obozie treningowym Orioles, kiedy Anthony zerwał mięsień mankietowy rotatorów w swoim ramieniu. Jego kariera baseballowa dobiegła końca i minął rok, zanim mógł podnieść rękę powyżej barku. Kontuzja najwyraźniej nie wpłynęła na jego perspektywy gry w kręgle. „Nie jestem pewien, czy kręgle i miotanie mają ze sobą wiele wspólnego. To dwie różne dostawy,” Anthony powiedział Toronto Star 's Jim Proudfoot. „Ale mówisz o koordynacji ręka-oko i sprawia, że piłka robi pewne precyzyjne rzeczy. To są podobieństwa.”

Powracając do Tacomy, 21-letni Anthony podjął pracę jako kierowca wózka widłowego dla sieci sklepów spożywczych. Zachęcony przez współpracowników, dołączył do firmowej drużyny kręglarskiej. Jak na ironię, choć Anthony jako chłopiec pracował w lokalnej kręgielni jako ustawiacz kręgli, nigdy nie grał w kręgle. Był jednak bardzo dobry. Pod koniec sezonu jego średnia wynosiła 217, co plasowało go na wysokim poziomie wśród zawodowych kręglarzy. W 1963 roku przeszedł na zawodowstwo. Wystąpił w PBA Tour na tyle długo, że wziął udział w siedmiu turniejach, nie wygrywając ani centa. Przez następne siedem lat zadowalał się grą w kręgle w lokalnych turniejach w Tacomie, wygrywając w tym czasie około 8000 dolarów.

Chronologia

Rejoins PBA Tour

Anthony powrócił do PBA Tour w 1969 roku i w swoim pierwszym turnieju zajął zachęcające drugie miejsce. Wygrał swoją pierwszą imprezę 1970 w Seattle, a następny rok później w Nowym Jorku. Jednak dopiero w 1974 roku Earl Anthony stał się najlepszym zawodowym kręglarzem na świecie. Po powolnym początku – nie udało mu się wygrać pierwszych trzynastu turniejów – wygrał dwie największe imprezy w ramach Tour, Tournament of Champions i PBA National Championship back-to-back. Zanim sezon dobiegł końca, wygrał jeszcze cztery turnieje i ustanowił rekordy średniej sezonowej z wynikiem 219,34 oraz wygranych sezonowych z ponad 90 000 dolarów. W 1975 roku został pierwszym zawodowym kręglarzem, który wygrał ponad 100 000 dolarów w jednym sezonie. W 1976 roku z 27. tytułem wyprzedził Dicka Webera jako lidera na liście zwycięstw w karierze. Jego sukces wynikał, przynajmniej częściowo, z tego, że wiedział, czego chce. „Wyznaczałem sobie cele przez wszystkie lata”, cytowano go w New York Times. „Chciałem wygrać 40 turniejów, a wygrałem 45. Chciałem być pierwszym kręglarzem, który wygra $100,000 w ciągu roku i udało mi się to. Chciałem wygrać $1 milion i zrobiłem to.”

W 1978 Anthony doznał poważnego ataku serca, ale zrobił zdumiewający powrót, prowadząc PBA w punktacji w 1980 i 1983, i został nazwany Bowler roku od 1981 do 1983. W lutym 1982 roku został pierwszym kręglarzem w historii, który wygrał ponad 1 milion dolarów w swojej karierze, kręcąc pięć prostych uderzeń, aby zdobyć mistrzostwo kraju w Toledo Ohio. Jednak w 1983 roku ciągłe życie w drodze zużyło Anthony’ego i z $1,216,421 w karierze i czterdziestoma jeden zwycięstwami w PBA Tour, ogłosił swoją emeryturę. Na prośbę przyjaciół powrócił na krótko w 1986 roku. „Nienawidziłem tego. Moja koncentracja zniknęła. Wychodziłem na boisko i zapominałem o tym, co chciałem zrobić. Zaczynałem myśleć o tym, czy mój trawnik wymaga koszenia. Więc to było dla mnie,” powiedział Toronto Star.

Joins Seniors Tour

Został komentatorem na telewizyjnych imprezach bowlingowych i przedstawiciel producentów Ebonite kule bowlingowe. Dołączył do PBA Seniors Tour w 1990 roku, ale, nękany przez zapalenie stawów, przeszedł na emeryturę z tego rok później. Kiedy alternatywne metody leczenia znacznie złagodziły zapalenie stawów, Anthony powrócił do seniorów w 1996 roku. Publiczność uwielbiała jego powrót, entuzjastycznie dopingując każde uderzenie i jęcząc przy każdym pozostawionym pinie. „Taki szacunek jest zachowany dla niewielu wielkich sportowców, którzy przekroczyli swoje dyscypliny. Anthony jest jednym z nich” – napisał w Milwaukee Journal Sentinel Paul Drzewiecki. Przeszedł na emeryturę z kręglarstwa po raz ostatni na koniec sezonu 1997.

Earl Anthony zmarł w sierpniu 2001 roku po upadku ze schodów w domu przyjaciela w New Berlin Wisconsin. Oficjalną przyczyną śmierci był uraz głowy. Przeżyła go żona, Susie, syn, Mike, oraz córki Tracy Nelson i Jeri.

Awards and Accomplishments

Z jego grubymi okularami i martwym wyrazem twarzy, Earl Anthony wyglądał jak najbardziej nieprawdopodobny z atletycznych mistrzów. Jego rekord mówi jednak sam za siebie. Był jedynym zawodowym kręglarzem, który wygrał przynajmniej jeden tytuł przez czternaście lat z rzędu – pomimo ataku serca w połowie kariery. W swojej karierze rozegrał ponad 600 perfekcyjnych gier. W 1981 r. został przyjęty do Galerii Sław Stowarzyszenia Zawodowych Kręglarzy, a w 1986 r. do Galerii Sław Amerykańskiego Kongresu Kręglarskiego. Co więcej, kręglarze go uwielbiali. W 1985 r. czytelnicy Bowling Magazine uznali go za najlepszego kręglarza wszech czasów, a zaszczyt ten został powtórzony w 1995 r., gdy członkowie American Bowling Congress uznali go za „najlepszego kręglarza w historii”, co dało mu ponad trzykrotnie więcej głosów niż zdobywcy drugiego miejsca, Dickowi Weberowi. Jest mało prawdopodobne, że kręgle jeszcze kiedykolwiek zobaczą kogoś takiego jak Earl Anthony.

DALSZE INFORMACJE

Periodicals

„Anthony Says Goodbye To Career of Fast Lanes”. New York Times. June 20, 1991.

„Anthony Quitting Tour.” New York Times. October 16, 1983.

Drzewiecki, Paul. „Anthony dostaje swoją należność od fanów: Szacunek i podziw podążają za legendarnym kręglarzem.” Milwaukee Journal Sentinel. Kwiecień 8, 1997.

Fuller, Tom. „Anthony Hopes To Return To The Top At The Seattle Open.” Seattle Times. July 5, 1997.

Klein, Tom. „Runner-Up Anthony Goes Out On A Roll.” St. Louis Post-Dispatch. June 21, 1991.

Proudfoot, Jim. „Z baseballu, Anthony stał się nr 1 w kręglach.” Toronto Star. August 26, 1989.

Smith, Craig. „Legendary Anthony Still Bowls 'Em Over-Hall Of Famer On Mission For Sport.” Seattle Times. June 30, 1996.

Smith, Craig. „Kręglarz z Tacomy stał się legendą.” Seattle Times. August 15, 2001.

Sonderegger, John. „Rolling On: Anthony Still Likes To Compete.” St. Louis Post-Dispatch. June 20, 1990.

Sketch by Gerald E. Brennan

.