Kultura dietetyczna jest taką pułapką. Ogólna obsesja naszego społeczeństwa na punkcie wagi może sprawiać wrażenie, że każdy jest pochłonięty „odpracowywaniem” swoich posiłków i poczuciem winy za zjedzenie czegokolwiek, co nie jest zielone. Nawet jeśli te rodzaje myśli i zachowań może wydawać się nieszkodliwe po prostu dlatego, że wpływają na tak wielu ludzi, nie są one.

” są często otoczone przez ludzi, którzy są diety i mówić o żywności,” Linda Hamilton, Ph.D., psycholog kliniczny specjalizujący się w zaburzeniach odżywiania, mówi SELF. „Jest to duża część naszego społeczeństwa”. I to nieustanne skupienie się na jedzeniu i ciałach może przesiąknąć do twojej własnej psychiki, prowadząc do niezdrowych fiksacji.

View more

To w zasadzie niemożliwe, aby nie internalizować niektórych z tych wiadomości związanych z jedzeniem, więc niekoniecznie jest to alarmujące, jeśli możesz odnieść się do następujących myśli lub zachowań. Ale jeśli okaże się, że większość z tej listy odnosi się do ciebie, lub jeśli jesteś zaabsorbowany niektórymi z tych rzeczy tak często, że zakłóca to twoje codzienne życie, może to być czas, aby podnieść to do kogoś, komu ufasz. Może to być przyjaciel, członek rodziny, lekarz pierwszego kontaktu lub terapeuta. Szukanie profesjonalnej pomocy może wydawać się naprawdę niewygodne, zastraszające, a może nawet niepotrzebne – ale może również pomóc ci zmienić sposób, w jaki postrzegasz jedzenie, a ostatecznie siebie. Oto kilka oznak, że możesz skorzystać z rozmowy z terapeutą na temat swojego związku z jedzeniem.

Ciągle myślisz o jedzeniu i/lub swojej wadze.

Rachel Goldman, Ph.D., psycholog kliniczny zajmujący się zdrowiem i dobrym samopoczuciem, mówi, że często słyszy od pacjentów, którzy mówią, że w zasadzie ciągle myślą o tym, co aktualnie jedzą, o następnym posiłku lub o swojej wadze. „To może naprawdę zakłócać czyjeś codzienne funkcjonowanie” Goldman mówi SELF.

To oczywiście naturalne, aby myśleć o jedzeniu i swoim wyglądzie w pewnych momentach. Ale jeśli te myśli stają się tak głośne, że zagłuszają większość innych obaw – i jeśli są związane z poczuciem winy, niepokojem lub wstydem – wizyta u terapeuty może być dobrym pomysłem.

„Jeśli to pochłania twoje życie i myśli do punktu, w którym naprawdę ci przeszkadza, to jest to czas, aby szukać pomocy”, mówi Goldman.

Martwisz się jedzeniem przed innymi ludźmi.

„Jeśli ktoś próbuje schudnąć, ma problemy z obrazem ciała lub jakiekolwiek zaburzenia myślenia o jedzeniu i wadze, może być bardziej niezdecydowany, aby jeść przy innych ludziach”, mówi Goldman.

Dodaje, że wstyd przed jedzeniem przy innych często występuje u osób, które mają anoreksję nervosa lub bulimia nervosa. „Ludzie z nie chcą jeść publicznie, ponieważ nie chcą być krytykowani,” she says.

Nie musisz mieć zdiagnozowane zaburzenia odżywiania, aby to był problem. Możliwe jest, że zaburzone odżywianie nie spełnia kryteriów diagnostycznych żadnego z zaburzeń odżywiania, ale nadal przeszkadza ci w życiu. Jeśli jesteś tak zaniepokojona jedzeniem przed innymi ludźmi, że unikasz planów związanych z posiłkami lub imprezami, na których będzie jedzenie, Goldman mówi, że jest to coś, co możesz chcieć przedyskutować z terapeutą. Nawet jeśli jesteś w stanie jeść posiłki z innymi, jeśli robienie tego powoduje stres lub niepokój, nadal warto się tym zająć.

Jesteś zafiksowany na jedzeniu tylko „zdrowych” pokarmów.

Jedzenie w sposób, który napędza twoje ciało i umysł jest ważne, ale faktycznie jest punkt, w którym może to stać się niezdrowe.

Osesja na punkcie jedzenia tylko żywności, która jest uważana za zdrową może być oznaką ortoreksji, zaburzenia odżywiania charakteryzującego się potrzebą przetrwania na żywności, która jest uważana za czystą lub czystą, zgodnie z National Eating Disorders Association (NEDA). Inne oznaki obejmują kompulsywną ocenę etykiet żywieniowych, wycinanie coraz więcej grup żywności i staje się przygnębiony, gdy tylko „niezdrowe” jedzenie jest dostępne.

Jak wyjaśnia Goldman, ortoreksja często zaczyna się od zamiaru jedzenia w sposób, który czuje się zdrowszy, co, ponownie, może być dobrą rzeczą, jeśli naprawdę pomoże Ci poczuć się lepiej ogólnie. Ale jest tak wiele nieporozumień na temat tego, czym naprawdę jest zdrowe odżywianie. To nie jest wycinanie całych grup żywności ze strachu lub sztywności (a nie, powiedzmy, ze wskazówkami lekarza z powodu nietolerancji lub alergii pokarmowej). To nie jest decydowanie, że pewne pokarmy są złe, podczas gdy inne są dobre, lub że już nigdy nie będziesz mógł zjeść czegoś, co kochasz, ze względu na liczbę kalorii. W rzeczywistości, posiadanie zdrowej relacji z jedzeniem wiąże się z pobłażliwością oraz elastycznością i życzliwością wobec siebie.

Jeśli pomysł jedzenia w określony sposób rządzi twoim życiem, Goldman mówi, że warto skonsultować się ze specjalistą od zdrowia psychicznego.

Masz rytuały wokół jedzenia, które wydają się kompulsywne lub stresujące.

Wielu ludzi lubi jeść swoje jedzenie w określony sposób. Może nie lubisz dotykać swoich potraw, albo jesz najpierw warzywa na talerzu, aby móc zakończyć posiłek czymś, co sprawia ci większą przyjemność. Ale niektóre rytuały żywieniowe mogą być oznaką zaburzeń odżywiania.

Na przykład, jeśli twój rytuał obejmuje konieczność krojenia jedzenia na bardzo małe kawałki i żucia go bardzo powoli, wszystko z ostatecznym celem jedzenia mniej ogólnie, to może być oznaką anorexia nervosa, Hamilton mówi.

Oczywiście, nie każda rutyna żywieniowa jest oznaką zaburzeń odżywiania lub nieuporządkowanego jedzenia. Ale jeśli znajdziesz się zaniepokojony konkretnym rytuałem do punktu dyktowania swojego życia, to może być znak, że warto porozmawiać z kimś o tym. To samo dotyczy sytuacji, kiedy próbujesz przerwać ten rytuał i nie możesz, lub kiedy nawet myśl o jego przerwaniu wywołuje u ciebie stres.

Brak apetytu idzie w parze ze zmianami nastroju.

Mały apetyt od czasu do czasu nie jest niczym nadzwyczajnym. Jednak jeśli zauważysz konsekwentną zmianę apetytu, która towarzyszy wahaniom nastroju, może to wskazywać na problem ze zdrowiem psychicznym. Na przykład, jeśli twój niski apetyt towarzyszy uczuciu smutku, niskiej energii i utraty przyjemności w życiu, może to wskazywać na depresję.

Nawet jeśli nie masz żadnych objawów zdrowia psychicznego wraz z utratą apetytu, każda uporczywa i niewyjaśniona zmiana apetytu lub wagi oznacza, że powinieneś zobaczyć się z lekarzem, jak twój lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, aby dowiedzieć się, co dzieje się z twoim zdrowiem.

Silnie ograniczasz kalorie.

Ciągłe martwienie się o to, ile kalorii spożywasz, może wskazywać na różne zaburzenia. Oczywistym z nich jest anorexia nervosa. Jednak nie należy dać się nabrać na mit, że ograniczanie kalorii jest problemem tylko wtedy, gdy tracisz dużo na wadze. Chociaż jest to rzeczywiście główny objaw anorexia nervosa, istnieje grupa warunków zwanych innymi określonymi zaburzeniami odżywiania lub jedzenia (OSFED). Obejmuje ona różne rodzaje zaburzeń odżywiania, w tym nietypową anoreksję nervosa, lub gdy ktoś wykazuje objawy anorexia nervosa- intensywne ograniczenie kalorii- bez ciężkiej utraty wagi.

Są też inne sytuacje, kiedy ograniczanie spożycia żywności może być niebezpieczne, Goldman mówi. Jeśli regularnie pomijasz posiłki, aby „zaoszczędzić” kalorie na alkohol, może to zwiększyć prawdopodobieństwo, że będziesz zbyt pijany i zaangażujesz się w ryzykowne zachowania. Albo jeśli nie jesz przez cały dzień, żeby zjeść bogaty w kalorie obiad, na który czekasz, możesz potencjalnie narazić się na objadanie się. Nie wspominając o pozbawienie może wpływać na Ciebie w chwili, zbyt, jak z problemami z koncentracją, Hamilton mówi.

Punkt jest, że kalorie nie są be-all i end-all żywienia. Stawanie się nadmiernie zaabsorbowanym nimi nie jest zdrowe, a terapeuta może pomóc ci zmienić sposób myślenia.

Czujesz, że nie możesz kontrolować tego, ile jesz.

Brak kontroli nad jedzeniem jest znakiem rozpoznawczym zaburzeń objadania się. Ten stan, który wiąże się z powtarzającymi się epizodami jedzenia dużej ilości pokarmu po przekroczeniu punktu pełności, jest najczęstszym zaburzeniem odżywiania w Stanach Zjednoczonych, według NEDA.

Często panuje błędne przekonanie, że objadanie się jest problemem tylko wtedy, gdy następuje po nim oczyszczanie organizmu, ale to nieprawda. Poczucie braku kontroli nad jedzeniem może być izolujące i przerażające bez względu na wszystko. W rzeczywistości, niektóre z kryteriów diagnostycznych zaburzenia objadania się obejmują uczucie obrzydzenia, depresji i winy z powodu nawyków żywieniowych. Nawet bez oczyszczania, te emocje są na tyle poważne, że uzasadniają uzyskanie pomocy.

Już teraz zastanawiasz się, czy zobaczyć się ze specjalistą zdrowia psychicznego na temat swoich nawyków żywieniowych.

„Jeśli ktoś kwestionuje , to jest to dobry pomysł, aby szukać pomocy,” Goldman mówi. To w zasadzie twój umysł podpowiada, że mógłbyś skorzystać z rozmowy z profesjonalistą.

„Każdy terapeuta jest inny, ale nie ma nic złego w pójściu i spotkaniu z kimś”, mówi Goldman. „Jeśli to nie działa z jakiegoś powodu, inne style terapii i innych psychologów. To naprawdę chodzi o znalezienie osoby, z którą czujesz się komfortowo.”

Więc, od czego powinieneś zacząć? Znalezienie terapeuty może być trudne, ale jest tam kilka dobrych źródeł. NEDA ma infolinię, do której możesz zadzwonić pod numer 800-931-2237, aby znaleźć opcje leczenia w pobliżu. Działa ona od poniedziałku do czwartku od 9 rano do 9 po południu ET i w piątek od 9 rano do 5 po południu ET. Mają również bazę danych online opcji leczenia, które można przeszukiwać za pomocą różnych filtrów, takich jak ograniczenie wyników do przesuwnych opcji skali lub w oparciu o rodzaj problemów z jedzeniem masz.

Możesz również spróbować zasobów, takich jak National Alliance on Mental Health’s HelpLine pod 800-950-6264, który jest dostępny od poniedziałku do piątku, od 10 A.M. do 6 P.M. ET, lub narzędzi wyszukiwania online, takich jak GoodTherapy i Psychology Today. Chociaż może być konieczne znalezienie terapeuty, z którym się dogadasz, naprawa relacji z jedzeniem naprawdę jest tego warta.

Powiązane:

• 10 osób, które zmagają się z zaburzeniami odżywiania, dzieli się tym, jak wygląda dla nich powrót do zdrowia
• My Eating Disorder Recovery Helped Me Finally Realize That It’s No One’s Job to Validate How I Look
• How Intuitive Eating Helped Me Stop Counting Calories and Following Impossible Food Rules

.