Manitoba

Geplaatst: 24 augustus 2014
Laatst bijgewerkt: 24 augustus 2014

Vandaag honderd jaar geleden adopteerde een Canadese soldaat een zwarte berenwelp en vernoemde het naar zijn geadopteerde woonplaats Winnipeg, waarmee de saga van Winnie de Poeh begon.

Lt. Harry Colebourn, een Canadese dierenarts en soldaat bij het Royal Canadian Army Veterinary Corps, ontdekte het verweesde vrouwelijke berenwelpje op 24 augustus 1914.

“Het is zo’n fascinerend verhaal voor mij dat iets uit zo’n andere, oude tijd en ver weg zo direct verbonden is met onze stad,” zei Mary Anne Appleby, een auteur uit Winnipeg die in 2011 de biografie Winnie the Bear schreef.

Zoals het verhaal gaat, toen Colebourn’s troepentrein stopte in White River, Ont, ontmoette hij een jager die de moeder van het berenwelpje had neergeschoten en gedood, zonder wie het welpje vrijwel zeker zou sterven.

• CBC Digital Archives: Winnie-de-Poeh’s Canadese connecties (1987)
• Winnipeg auteur werpt nieuw licht op Winnie de Poeh
• Verberg de honingpotten: Winnie de Poeh keert terug

Colebourn bood de jager $20 voor het jong, dat hij Winnipeg Beer noemde ter herinnering aan de stad waar hij voor de oorlog had gewoond. De naam werd al snel afgekort tot Winnie.

Winnie vergezelde Colebourn naar Engeland, waar de welp met Canadese soldaten speelde tijdens hun vrije uren in hun kampement op de Salisbury Plains.

Colebourn schonk Winnie later aan de London Zoo, waar de beer de inspiratie vormde voor de creatie van A.A. Milne’s beroemde kinderboekfiguur. Winnie stierf in de dierentuin in 1934.

Het Winnie de Poeh verhaal blijft een eeuw later nog steeds voortleven. Een enquête in het Verenigd Koninkrijk noemde Milne’s boek het meest geliefde kinderboek van de afgelopen 150 jaar, terwijl de “dwaze oude beer” op de tweede plaats kwam na Anne of Green Gables’ Anne Shirley in CBC Books’ Great Canadian Character Showdown.

Appleby, wiens vader een goede vriend was van Colebourn’s zoon, zegt dat dit weekend een tijd is om een kleine beer te vieren die een begrip is geworden.

“Ik wil gewoon proberen om dit verhaal zoveel mogelijk naar buiten te brengen, omdat ik denk, weet je, in Winnipeg zijn we er vrij bekend mee. De rest van Canada kent het niet zo goed,” zei ze.

Appleby zei dat ze bij het uitvoeren van haar onderzoek een zeldzame korte video tegenkwam van Winnie die een sinaasappel at in de London Zoo.

Winnie’s Winnipeg-verbinding

Margaret Saull, assistent-manager bij boekhandel McNally Robinson in Winnipeg, vertelde over haar eigen persoonlijke jeugdverbinding met de Winnie de Poeh-serie en -gedichten.

“Toen ik een kind was, hadden we een LP-album,” zei Saull. “Het was als een audioboek, maar het was een LP en we luisterden altijd en de mijne was het verhaal met de heffalumps – de verschrikkelijke heffalumps – en dat was mijn favoriete verhaal als kind.

“We luisterden daar keer op keer naar en ik werd als kind door mijn vader de boeken voorgelezen.”

Veel mensen die Winnipeg bezoeken, zoeken Winnie de Poeh-boeken als souvenirs, zei Saull, maar tot nu toe heeft nog niemand een boek geschreven over de verbinding van Poeh met Winnipeg.

In Winnipegs Assiniboine Park is de thuisbasis van de Poeh Gallery, die een permanente collectie van Winnie de Poeh artefacten en memorabilia herbergt.

Opvallend in de galerie is het schilderij Winnie de Poeh en de honingpot door E.H. Shepard, de oorspronkelijke illustrator van Milne’s serie.

Prins Charles en zijn vrouw Camilla, de hertogin van Cornwall, bekeken het schilderij tijdens hun bezoek aan Winnipeg in mei.

Een bronzen beeld van Colebourn en Winnie bevindt zich op de Nature Playground van het park.