Why Gua Sha Is the Original Form of At-Home Self-Care

Een paar dagen later probeer ik de no-frills versie om wat hardnekkige spanning en vermoeidheid te verlichten in het Oakland Foot Health Center, een inloopwinkel die niet veel verschilt van de medische-massageklinieken in China waar mannen uit de arbeidersklasse tijdens hun lunchpauze terechtkunnen, maar ook tantes, oma’s en, ooit, ik. “Gua sha heeft het leven van vele boeren gered,” vertelt mijn masseuse me in het Mandarijn terwijl ze over mijn rug schraapt tijdens een uurtje lichaamsacupressuur met gua sha, dat voor een bescheiden $60 wordt aangeboden. Als ik vraag waar haar instrument van gemaakt is, grinnikt ze. “Het zou van ossenhoorn moeten zijn, maar het lijkt me van plastic.” Ik vertrek met dezelfde gedraineerde lichtheid die door mijn lichaam stroomt als ik voelde na mijn ervaring bij Ritual SF.

Dus waarom, vraag ik me af, zou ik $285 betalen om Crystal Cave LA te bezoeken, een “helende hut” in Santa Monica waar Julie Civiello Polier drie dagen per week haar veel geblogde over “sjamanistische” gua sha gezichtsbehandelingen uitvoert? Omschreven als “een meditatieve reis en intuïtieve lezing”, maakt het hele concept me al aan het lachen voor ik er ben. “Ik hou ervan hoe gua sha ons een instrument geeft dat wordt opgeladen door de persoon die het gebruikt en de persoon die het ontvangt,” vertelt Civiello Polier – een tengere blonde ex-acteur – me over de vermeende energie-uitwisseling van haar populaire behandeling. Ik zal er tenminste een lekker dutje van kunnen doen, denk ik bij mezelf terwijl ik mijn ogen sluit.

Maar wanneer Civiello Polier kristallen op mijn verschillende chakra’s plaatst – waaronder een amethist aan mijn voeten waarvan ze beweert dat die “met me mee naar huis wil” – voel ik iets, een diepe stralende warmte die mijn overdenkende geest in staat stelt los te laten. Terwijl ze de gezichtsgua sha uitvoert, en op een gegeven moment zelfs haar vingers in mijn mond steekt voor een diepe, spanningsverlichtende massage van mijn mond, haalt ze lang en hoorbaar adem, waardoor ik in een ASMR-achtige trance raak. Na afloop ziet mijn huid er niet helemaal getransformeerd uit. “Er is een beperking aan de resultaten die je met gua sha kunt krijgen,” bevestigt Julia Tzu, arts, een klinisch assistent-professor aan NYU’s Ronald O. Perelman Department of Dermatology, die fillers, zoals Restylane Lyft, aanbeveelt voor een langer aanhoudende verstrakking. Maar een oppervlakkig resultaat lijkt niet het punt; ik voel me alsof ik van binnenuit ben opgetild.

Ik stap uit de studio van Civiello Polier in de felle zon van Zuid-Californië, tegenstrijdig door de vercommercialisering van Chinese volksgeneeskunde en huismiddeltjes. Maar het verlangen naar een meer holistische opvatting van schoonheid voelt echt. Ik herinner me iets wat Huntzinger me vertelde toen ze haar werk beschreef. “Tegenwoordig is de maatschappij zo yang, zo actief. Met de komst van de sociale media is het yang zo overgestimuleerd, en het yin niet gevoed,” legt ze uit. Misschien, in een paradoxale wending, is #guasha juist ontstaan uit ons aangeboren verlangen om ons weer te richten op het yin – de donkere, innerlijke, reflecterende delen van onszelf.

“Mensen krijgen niet alleen een huiddiepe behandeling,” bevestigt Zhang over wat zij ziet als de werkelijke verjongende voordelen van de techniek. Ze spreekt even Chinees om het te benadrukken, en ik merk dat ze in plaats van “anti-aging” de woorden yang sheng gebruikt – een zin die ik vaak van mijn tantes en grootmoeders heb gehoord als ze me vertelden dat ik voorzichtig moest zijn. Als ik eraan denk hoe de Chinese vrouwen in mijn leven altijd hebben benadrukt dat gezond zijn mooi is, dan is Zhangs boodschap ineens heel logisch. Tenslotte heb ik yang sheng nooit als iets utilitairs gezien: het betekent directer “het leven voeden.”