Nu het gelach is weggeëbd van College Humor’s serieus spot-on behandeling van de term “Basic Bitch,” heb ik een vraag: Hoe zit het met de “Basic Bro”?
Je weet over wie ik het heb. Bijna elke man die ik ken heeft zogenaamde basis neigingen. Deze kunnen omvatten, maar zijn niet beperkt tot: het dragen van een trui voor een team waarop hij geen geografische aanspraak heeft; wachten in de rij bij de Standard-biertuin of Radegast; doen alsof hij niet weet dat hij nog steeds het neon-polsbandje van het concert van gisteravond draagt. De Basic Bro is net zo alomtegenwoordig in de popcultuur als hij is op de 2-voor-1-avond bij Bro J’s – en net als de Basic Bitch
Er is Channing Tatum (de Gereformeerde Player Bro), Bradley Cooper (de Slimme Tweetalige Bro), Nick Lachey (de Bud Light Bro), Ben Affleck (de Cocky, Alpha Male Bro met politieke ambities), Toms’ Blake Mycoskie (de Do-Gooder Bro), Drake (de Feels All the Feelings Bro), en Justin Timberlake (de Fashion-y Music Bro). Zelfs Obama heeft een aantal vrij elementaire neigingen: Vraag de president maar eens naar zijn favoriete personage uit The Wire. Zie je wat ik bedoel? Basic Bros houden van het feit dat ze van The Wire houden. Beste drama op TV, bro.
Voor de goede orde, ik trouwde met een Omar Little fan die professioneel lacrosse speelde en houdt van de leuke zakken op zijn Bonobos. (Sommigen zouden hem zelfs een YUMMY Bro kunnen noemen.) Echt, het grootste deel van de mannen in mijn leven zijn luide en trotse Basic Bros-aardige degenen, die van mij houden, hun moeders, en elkaar “vriendin” noemen.”
Verwant: Michelle Phan vertelt ons hoe we ons beste Skype-gezicht vooruit kunnen zetten
Ja, vrienden, ik ben vrij basic door associatie. Maar, zoals Madeleine Davies op Jezebel toegeeft, we zijn allemaal een beetje basic, zijn we niet? Ik ga naar Soul Cycle, geniet van een glas witte wijn of twee (met ijsblokjes), hou van Pinkberry, en, als je de waarheid wilt weten, beschouw mezelf als “een Carrie.”
Dus waarom vechten we ertegen? In de moordende wereld van de overpresterende millennial lijkt het wel of iedereen die vroeger in de wereld van fantasievoetbal en Coors Lights leefde, nu Casey Neistat rond de wereld aan het zingen is op een soundtrack van Lord Huron. We zijn allemaal wanhopig om gezien te worden als individuen, terwijl we er tegelijkertijd voor zorgen dat onze kennissen op de hoogte zijn van al onze bewegingen. Hé, kerel met de SLR, je reis naar Laos zou een stuk minder eenvoudig zijn geweest als je je niet met Instagram een weg had gebaand door elke openluchtmarkt, toch? Of, in deze tijd, is een gebrek aan sociale documentatie die spreekwoordelijke omgevallen boom in het bos?
Verwant: Ik heb het geprobeerd: The Juice Cleanse That Promises Better Sex
Calling out trendy behavior as basic-for girls: loving Sex and the City, green juice, HAIM, crop tops, selfies, delicate knuckle rings, crafting, meditatie, the list goes on-is een leuke manier om culturele lijnen te trekken. Misschien, als ik toegeef dat iets wat ik doe toevallig net zo uniek is als een #StarbucksNameGame Instagram post, ben ik op de een of andere manier boven mijn eigen middelmatigheid uitgestegen. Maar, eerlijk is eerlijk, sinds wanneer is normaal zijn zo taboe geworden? Moet ik me schamen dat ik graag naar een sportbar vol heteromannen ga? Dat ik het leuk vind als een van de knappe broers van mijn man consequent mijn bier uit een pitcher bijvult? Dat ik verschillende keren een kronkelende snor op de zijkant van mijn wijsvinger heb getekend en hem vervolgens tegen mijn bovenlip heb gehouden terwijl ik als een idioot lachte? Want dat ben ik niet. Dingen als basaal (dus dom, gewoon, gekunsteld en ongeïnspireerd) bestempelen is gewoon een andere vorm van onzekerheid. En hoewel ik het leuk vond om de emotioneel doordrenkte dingen te bedenken die een grote groep mannen pleegt te doen – Boondock Saints citeren, een PBR bestellen of een stropdas om zijn hoofd dragen op een bruiloft – uiteindelijk zijn dit sociale signalen waar ik me goed bij voel. Ik denk dat de conclusie is: Ik hou van Basic Bros. Misschien zelfs meer dan ik hou van jammen op een licht deprimerend hiphopnummer met een hella catchy refrein van Rihanna.
Photo: Getty Images