Vragen wij anderen hoe zij zich voelen? Laten we het eens hebben over dysthymie

Het is interessant om ons af te vragen: hoe vaak nemen we de tijd om onze vrienden, familie en kennissen te vragen hoe ze zich voelen? Vaak is er iemand die onze hulp nodig heeft, of die het nodig heeft dat we vragen hoe gaat het? Soms kunnen we uit deze vragen parameters halen die ons misschien ergens voor waarschuwen, of onbewust om hulp vragen.

Daarom kwam ik op het idee om te schrijven over een van de moeilijkst op te sporen stemmingsstoornissen, maar die net zo gevaarlijk kan zijn als depressie.

Persistente depressieve stoornis of dysthymie is een chronische stoornis die kenmerken heeft die lijken op die van een zware depressie, maar minder ernstig zijn. De depressieve episoden van de dysthymische stoornis zijn meer gespreid, minder intens en meer aanhoudend.

Dit resulteert in een verlies van interesse in dagelijkse activiteiten, lusteloosheid, een laag gevoel van eigenwaarde en een gevoel van ontoereikendheid, waardoor uw sociale relaties en uw prestaties op school, op het werk en in de dagelijkse activiteiten verslechteren.

Het belangrijkste verschil met een zware depressie is dat deze gevoelens jaren aanhouden, tot het punt dat de lijder en zijn naasten denken dat dit negatieve denken normaal is en deel uitmaakt van hun persoonlijkheid.

Dit gevoel is constant en verergert in de loop van de tijd zonder de juiste behandeling.

De symptomen omvatten gebrek aan belangstelling voor dagelijkse activiteiten, droefheid, depressie, hopeloosheid, vermoeidheid, gebrek aan energie, laag gevoel van eigenwaarde, zelfkritiek, het gevoel incapabel of waardeloos te zijn, moeite met concentratie en het nemen van beslissingen, overmatige prikkelbaarheid of boosheid, verminderde productiviteit, isolement, schuldgevoelens en zorgen uit het verleden, gebrek aan eetlust of overeten, en slaapproblemen.

Een duur van twee jaar van deze symptomen wordt als maatstaf genomen om als dysthymie te worden gecategoriseerd.

De gevolgen zijn onder meer een slechte kwaliteit van leven, zware depressie, angst, middelenmisbruik, moeilijke relaties, problemen met dagelijkse activiteiten, chronische pijn, suïcidale gedachten of gedrag, persoonlijkheidsstoornissen en andere psychische stoornissen.

Als u zich herkent in deze symptomen, of iemand kent die eraan kan lijden, is het belangrijk dat u hen deze blog laat zien en hen uitnodigt om professionele hulp te zoeken. De gevolgen van deze aandoeningen kunnen dodelijk zijn, het is beter om te handelen voor het te laat is.

We kunnen elkaar allemaal helpen om levens te redden!

We kunnen elkaar allemaal helpen om levens te redden!

We kunnen elkaar allemaal helpen om levens te redden!

We kunnen elkaar allemaal helpen om levens te redden!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.