Vorstkroos is een inheemse plant uit Noord-Amerika

Vorstkroos, Verbesina virginica is een indrukwekkende plant die in de nazomer bloeit met mooie witte bloemen. De hoge planten met ruwe, grijsgroene bladeren gedijen aan de randen van vochtige bossen en zonnige weiden. De bloemen verschijnen in platte groepjes, bloemschermen genoemd, aan de toppen van de planten. Deze leden van de grote Asteraceae familie kunnen in gunstige omstandigheden meer dan 2 meter hoog worden en de bloemen zijn magneten voor de meeste vliegende stuifmeel en nectar etende insecten in deze tijd van het jaar. Inheems in het zuidoosten van de V.S. en het Midwesten tot midden-Missouri en midden-Illinois, vormt deze tweejarige plant dikke kolonies waar de omstandigheden gunstig zijn. Hij heeft nog verschillende andere namen, dus je hoort hem ook wel kroonbaard, ijsplant, indianentabak of vleugelstengel noemen. De unieke vleugels die langs de stengels groeien, zijn te zien op onderstaande afbeelding.

Oeroude toepassingen van vorstkroos

Deze plant was bekend bij de inheemse volkeren en maakte deel uit van hun kruidenapotheek. Hij werd vaak gebruikt als diureticum en laxeermiddel. (Het is verbazingwekkend hoeveel laxerende planten er in die tijd waren!) De thee was ook een oogspoeling en werd gebruikt om artritis en nierstenen te behandelen. De Choctaw noemden het Hohshish okwa stikbe ishkwo en stampten de wortels tot pulp en lieten ze weken in water. Zij gebruikten de resulterende vloeistof als een koortsverlager. De Chickasaw gebruikten de vloeistof als een uitwendig geneesmiddel voor geslachtsziekten. Ik vind geen bewijs dat deze plant gebruikt werd als natuurlijke kleurstof of als voedselbron. Wel droogden zij de bladeren en rookten deze als tabaksvervanger en werd het ook ceremonieel gerookt.

Hoe het vorstkruid aan zijn naam komt

Het meest interessante aspect van het vorstkruid is wat er gebeurt als het voor het eerst hard vriest. Er zijn vleugelachtige groeisels die tijdens de zomer langs de hoofdstengels van de plant verschijnen en deze splijten open tijdens die eerste vorst en het sap binnenin de plant sijpelt naar buiten, waardoor mooie, natuurlijke ijssculpturen en linten worden gevormd. De ijsbloemen, die vaak vorstbloemen worden genoemd, kunnen een doorsnede van 15 tot 20 cm hebben en hoewel ze meestal aan de voet van de planten te vinden zijn, zijn ijsbloemen die zich verder op de stengels vormen, niet ongewoon. Je moet vroeg opstaan om ze te zien, want als de ochtendtemperatuur stijgt, smelten de mooie ijssculpturen snel.

Waar vorstkruid het best groeit

Dit is vooral een plant voor de wilde dieren, hoewel Bambi niet houdt van het bittere loof, dus als herten een probleem zijn, kan dit een goede keuze zijn. De belangrijkste toepassing is het broodnodige late zomervoedsel voor migrerende monarchen en een stuifmeelbron voor onze bijen. In deze tijd van het jaar is er weinig voedsel te vinden en op zonnige dagen zitten veel insectensoorten dicht opeengepakt boven de bloemen om nectar en stuifmeel te verzamelen. Dit is echter geen plant voor een formele tuin. De plant kan vrij hoog en torderig worden en de vezelige wortels hebben de neiging dichte matten te vormen. Je kunt de hoogte een beetje in de hand houden door het vorstkruid eind juni tot de helft terug te knippen, maar de meeste tuiniers laten het gewoon groeien. De kolonie die ik vond was aan de beboste oever van een beekje in de buurt van mijn huis. Guldenroede, ijzerkruid, Desmodium en andere nazomerbloemen bloeiden samen met het vorstkruid waar de struikzwijn niet kon komen, en het gebied leefde van de insecten. Als alle boerderijen een wilde ruimte zouden laten voor de inheemse planten, zouden onze kwetsbare bestuivers een betere kans hebben om te overleven.

Vorstkruid kweken in je tuin

Vorstkruid kweken is niet zo moeilijk en het is een geweldige toevoeging aan een vlinder- en bestuivingstuin. Onthoud alleen dat deze plant hoog is en beslist onkruidachtig. Hij moet achteraan in de tuin worden geplaatst, zodat hij geen kleinere en kortere planten verstopt. De plant gedijt in de meeste grondsoorten, maar een neutrale grond met een gemiddelde vruchtbaarheid is het beste. Plant de zaden op de plaats waar ze na de laatste vorst moeten groeien en zorg ervoor dat het gebied geen last heeft van droogte. Dun de plantjes uit tot een onderlinge afstand van ongeveer 15 cm en laat ze de hele zomer doorgroeien. Er is tegenstrijdige informatie over de vraag of deze plant een tweejarige of een vaste plant is, zelfs de USDA-site noemt hem als beide. Een tweejarige bloeit niet in het eerste seizoen, bloeit in het tweede jaar en sterft dan af. Aangezien vorstkruid zo veel zaden produceert, is het mogelijk dat er steeds nieuwe planten rijpen en lijkt het een gewone langlevende vaste plant. Persoonlijk zou ik ervoor zorgen dat elk seizoen een deel van de zaden rijpt en op de grond valt, zodat er meer planten komen. Vorstkruid gedijt het best in gedeeltelijke schaduw. De kolonie die ik vond krijgt laat in de middag zon en de vlinders dansen dan in wolken rond de bloemen. Dit is echt een prachtige bestuiver- en vlinderplant en hij verdient een plaats in elke natuurlijke of prairietuin.