Ik heb het helemaal gehad met mensen die zeggen dat NASCAR geen sport is, en dat de coureurs geen atleten zijn.

Ik kan begrijpen waarom mensen dat zouden zeggen. Ik bedoel, het besturen van een auto is iets wat miljoenen mensen doen elke dag. Veel gebruikers op deze site hebben een rijbewijs en/of auto. Dus, ze nemen als vanzelfsprekend het hele begrip van competitief rijden als iets dat is gemakkelijk, of hersenloos, of unathletic.

Deze mensen moeten denken dat NASCAR stock cars zijn dezelfde auto’s als u of ik thuis hebben. Ze zijn niet.

Vooreerst, er is geen raketgeleerde nodig om in een Sprint Cup Series garage te kijken om erachter te komen dat stock cars niet dezelfde auto’s zijn die u of ik naar school en werk rijden.

Deze auto’s zijn niet alleen zwaarder, aerodynamisch superieur, en duurder dan een normale Toyota Camry of Chevrolet Impala, ze gaan veel sneller- tot 100 mijl per uur sneller, voor degenen onder u die koude, harde cijfers nodig hebben.

Als je een straat-legal Camry te gaan 190 rechtstreeks uit de fabriek, is er ofwel iets mis mee, of iets mis met je.

Nou, zet die 190 mijl per uur auto’s op een groot circuit, zoals Texas Motor Speedway, waar ze zullen moeten handhaven genoemde snelheid terwijl draaien rond een straal van 750 meter. Onmiddellijk wanneer elke bestuurder draait, wordt hij getroffen door G-kracht, die wordt gedefinieerd als de kracht van de zwaartekracht van de aarde in een bepaalde richting, en vertegenwoordigt versnelling. Een G is gelijk aan 32 voet per seconde.

Volgens deze G-kracht vergelijking op HowStuffWorks.com, zouden de coureurs ongeveer 3,2 G’s ervaren in de bochten, of 3,2 keer de kracht van de zwaartekracht van de aarde die aan hen trekt in de bochten.

Hoewel, omdat Texas 24 graden banking heeft in de bochten, ervaren de coureurs slechts ongeveer 1.9 G’s op topsnelheid, omdat die 24 graden banking ongeveer 1,3 van die G’s op de wielen van de auto zet, waardoor hij aan de baan blijft kleven.

En toch moet de coureur terug duwen, weerstand biedend aan die 1,9 G’s.

Hoe heeft dit te maken? Een mens moet in onberispelijke conditie zijn om die kracht bijna drie uur achtereen te weerstaan. Tijdens het opstijgen oefent de space shuttle ongeveer drie G’s kracht uit op zijn passagiers, bijna een eerlijke vergelijking.

De meeste achtbanen oefenen ongeveer drie G’s uit op hun rijders, maar niet langer dan drie seconden of zo. En dan nog moeten veel mensen overgeven van de krachten die op hen worden uitgeoefend.

En u vertelt mij dat een NASCAR-coureur, die drie uur lang dat soort krachten weerstaat (en tot 64 G’s bij een ongeluk, zoals Jeff Gordon’s ongeluk in Pocono in 2006), gewoon de hele dag zit en linksaf slaat?

Elk persoon die bestand is tegen dat soort botte krachten op zijn of haar lichaam is een atleet.

We zijn nog niet eens toegekomen aan de achter-de-muur crew.

Er is een goede reden waarom veel voormalige voetbal- en hockeyspelers nu NASCAR-teams pit crews trainen net zo hard als elke andere atleet in elke andere sport. Ze moeten de helft van hun 3400-pond auto opkrikken, vier banden verwisselen, 22 gallons Sunoco brandstof aan de benzinetank toevoegen, en geen fouten maken in een tijdsbestek van 15 seconden.

Probeer eens zes van je vrienden bij elkaar te krijgen en dat met het familiebusje te doen.

Het maakt bijna niet uit wat je definitie van “sport” is, NASCAR-racen past in die definitie – als je de sport echt begrijpt.

Wikipedia definieert sport als “een activiteit die wordt beheerst door een reeks regels of gewoonten en vaak in competitieverband wordt beoefend.”

Volgens die eenvoudige definitie moet NASCAR-racen een sport zijn; het wordt beheerst door een reeks regels die zijn opgesteld door de sanctionerende instantie (zoals honkbal onder de MLB en basketbal onder de NBA) en wordt altijd in competitieverband beoefend.

Een voetballende vriend van mij zei eens dat sport aanval, verdediging en lichamelijke inspanning vereist. Hoewel hij opmerkte dat “aanval” en “verdediging” in NASCAR-races abstracter zijn dan in sporten als honkbal of voetbal, bestaan ze wel degelijk, vooral in de laatste ronde wanneer een coureur een andere probeert af te houden voor de overwinning.

Als die abstracte definities van “aanval” en “verdediging” je niet aanstaan, kun je ook ophouden golf een sport te noemen. Waar is de verdediging bij golf? Kan ik de bal van mijn rivaal wegtrappen terwijl hij putt? (Voor de goede orde, ik geloof van harte dat beide sporten zijn.)

Joon Song, in zijn recente artikel Open Mic: Doen Golf en NASCAR Make The Cut?, definieert een sport als het volgende:

1) Competitie tegen andere deelnemers om te winnen als individu of team

2) Vaardigheid en fysieke training vereist om te slagen

3) Een combinatie van ten minste drie atletische kwaliteiten zoals kracht, snelheid, snelheid, springvermogen, hand-oog (of andere lichaams) coördinatie, behendigheid, en uithoudingsvermogen vereist om uit te blinken

4) Lopen of een alternatieve atletische/fysieke inspanning (bijv.b.v. zwemmen, boksen, fietsen)-dan alleen maar lopen of zitten

Ik denk niet dat ik nr. 1 of nr. 2 hoef te rechtvaardigen met betrekking tot NASCAR. Als ik gewoon de lijst van atletische kwaliteiten hierboven geef, kan ik een situatie noemen waarin elk van die kwaliteiten op een bepaald moment tijdens een race vereist is. Probeer het maar.

En, zoals ik hierboven al heb gezegd, het vermogen om op elk gegeven moment twee tot 64 G’s (64 tot 2048 voet per seconde) kracht tegen jezelf te weerstaan, is een atletische kwaliteit en een extreme fysieke inspanning.

Dus al jullie minibusjescoureurs, voetbalfreaks, wat dan ook-diegenen onder jullie die nog steeds zeggen dat NASCAR (en, van nature, elke vorm van autoracen) geen sport is, moeten het maar eens gaan proberen. Als je eenmaal 325 ronden in Texas hebt gereden, zul je beseffen hoe fysiek uitputtend de sport is. Misschien begrijp je het dan.

Maar tot die tijd, probeer me niet te vertellen dat NASCAR geen sport is, alleen omdat je in je eigen auto kunt rijden. Elke Joe Schmo kan dat doen. Alleen een echte atleet kan een stockcar besturen.