Beschrijving

De sella turcica uit het Latijn (Turkse stoel) is een zadelvormige depressie in het dorsale oppervlak van het lichaam van de basisfenoide; met een mediane depressie die overeenkomt met de hypofyse, de hypofysiale fossa (Fossa hypophysialis), caudaal begrensd door een min of meer prominente en naar voren geheven plaat: het dorsum sellae.

Terwijl het dorsum sellae zeer ontwikkeld is bij de mens en de vleesetende, is het discreet bij de paardachtigen.

Het vormt aan elke zijde een uitsteeksel: het caudale clinoïde proces (Processus clinoideus caudalis), meer of minder duidelijk naargelang de soort. Aan weerszijden van het dorsum sellae is bij de meeste soorten een zachte vasculaire indruk te zien: het is de carotisgroef (Sulcus caroticus).

Bij sommige soorten, zoals het Konijn, vertoont de bodem van de hypofysiale fossa de kleine opening van een smal kanaal, dat het ventrale oppervlak van het bot zal bereiken: het is de craniopahyngeale ductus (Canalis craniopharyngeus).

In deze definitie is tekst overgenomen uit het boek “Anatomie comparée des mammifère domestiques” – 5e druk – Robert Barone – Vigot