2)
De rest van de aardkorst bestaat ook uit zuurstofverbindingen, met name calciumcarbonaat (in kalksteen) en silicaten (in veldspaten). In water oplosbare silicaten in de vorm van Na
4SiO
4, Na
2SiO
3, en Na
2Si
2O
5 worden gebruikt als detergenten en kleefstoffen.
Peroxiden behouden iets van de oorspronkelijke moleculaire structuur van zuurstof ((-O-O-). Wit of lichtgeel natriumperoxide (Na
2O
2) wordt gevormd wanneer metallisch natrium in zuurstof wordt verbrand. Elk zuurstofatoom in het peroxide-ion kan een volledig octet van 4 elektronenparen hebben. Superoxiden zijn een klasse van verbindingen die sterk lijken op peroxiden, maar met slechts één ongepaard elektron voor elk paar zuurstofatomen (O-
2). Deze verbindingen ontstaan door oxidatie van alkalimetalen met grotere ionische stralen (K, Rb, Cs). Zo is kaliumsuperoxide (KO
2) een oranjegele vaste stof die ontstaat wanneer kalium met zuurstof reageert.
Waterstofperoxide (H
2O
2) kan worden geproduceerd door een volume van 96% tot 98% waterstof en 2 tot 4% zuurstof door een elektrische ontlading te laten gaan. Een commercieel meer haalbare methode is om autoxidatie van een organisch tussenproduct, 2-ethylanthrahydrochinon opgelost in een organisch oplosmiddel, te laten oxideren tot H
2O
2 en 2-ethylanthrachinon. Het 2-ethylanthrachinon wordt dan gereduceerd en terug in het proces gerecycleerd.
Wanneer opgelost in water, vormen vele metaaloxiden alkalische oplossingen, terwijl vele oxiden van niet-metalen zure oplossingen vormen. Bijvoorbeeld, natriumoxide in oplossing vormt de sterke base natriumhydroxide, terwijl fosforpentoxide in oplossing fosforzuur vormt.
Zuurstofhoudende anionen zoals chloraten (ClO-
3), perchloraten (ClO-
4), chromaten (CrO2-
4), dichromaten (Cr
2O2-
7), permanganaten (MnO-
4), en nitraten (NO-
3) zijn sterke oxidatiemiddelen. Zuurstof vormt heteropolyzuren en polyoxometalaationen met wolfraam, molybdeen en sommige andere overgangsmetalen, zoals fosfotungsteenzuur (H
3PW
12O
40) en octadecamolybdofosforzuur (H
6P
2Mo
18O
62).
Een onverwachte zuurstofverbinding is dioxygenylhexafluoroplatinaat, O+
2PtF-
6, ontdekt bij de bestudering van de eigenschappen van platinahexafluoride (PtF
6). Een kleurverandering wanneer deze verbinding werd blootgesteld aan atmosferische lucht suggereerde dat er zuurstof werd geoxideerd (de moeilijkheid om zuurstof te oxideren leidde op zijn beurt tot de hypothese dat xenon zou kunnen worden geoxideerd door PtF
6, wat resulteerde in de ontdekking van de eerste xenonverbinding xenonhexafluoroplatinaat Xe+
PtF-
6). De kationen van zuurstof worden alleen gevormd in aanwezigheid van sterkere oxidanten dan zuurstof, waardoor zij beperkt zijn tot de werking van fluor en bepaalde fluorverbindingen. Eenvoudige zuurstoffluoriden zijn bekend.