Veelgestelde vragen over hyperbare zuurstoftherapie

Hoe werkt hyperbare zuurstoftherapie?

In essentie maken hyperbare zuurstofbehandelingen gebruik van een combinatie van verhoogde omgevingsdruk en geïnspireerde zuurstofconcentratie om de hoeveelheid zuurstof in het bloed sterk te verhogen. Deze verhoogde zuurstofconcentratie maakt oxygenatie mogelijk van weefsels die niet genoeg zuurstof krijgen bij de basislijn, moedigt nieuwe bloedvaten aan om te groeien in deze zuurstofarme weefsels, en helpt het lichaam bepaalde soorten bacteriën te elimineren. Lees meer over hoe het werkt.

Welke aandoeningen, verwondingen of indicaties kunnen worden behandeld met hyperbare zuurstoftherapie?

Er zijn 14 indicaties die goedgekeurd zijn om behandeld te worden door het Hyperbaric Oxygen Therapy Committee:

  1. Lucht- of gasembolie – wanneer gasbelletjes slagaders of aders binnendringen
  2. Koolmonoxidevergiftiging – wanneer koolmonoxide wordt ingeademd en daaruit letsel ontstaat
  3. Clostridiale myositis en myonecrose – een snel progressieve infectie van het zachte weefsel, algemeen bekend als “gasgangreen”
  4. Kneuzing letsel, compartimentsyndroom, en andere acute traumatische ischemieën – verwondingen die het gevolg zijn van trauma, van lichte kneuzingen tot schade die de ledematen bedreigt
  5. Decompressieziekte – ook wel de “bends” genoemd, is de vorming van inerte gasbellen in weefsel, meestal veroorzaakt door een snelle opstijging uit een duik.
  6. Arteriële insufficiënties – wonden die niet goed genezen
  7. Zware bloedarmoede – een verlies van rode bloedcelmassa door bloeding, hemolyse, of aplasie
  8. Intracranieel abces – een ontsteking veroorzaakt door geïnfecteerd materiaal afkomstig van lokale of verre infectieuze bronnen
  9. Necrotiserende weke delen infecties – een zeldzaam maar ernstig type bacteriële infectie die kan weefselsterfte kan veroorzaken
  10. Osteomyelitis – een infectie van bot of beenmerg
  11. Laattijdige bestralingsschade (necrose van weke delen en botten) – sommige bestralingsbehandelingen laten patiënten achter met celbeschadiging van weke delen (zoals mond, keel, en het maagdarmkanaal).
  12. Gecompromitteerde transplantaten en flappen – wanneer een huidtransplantaat niet goed geneest
  13. Acuut thermisch brandwondenletsel – ernstige brandwonden die met verhoogde zuurstof kunnen worden behandeld
  14. Idiopathisch plotseling sensorineuraal gehoorverlies – gehoorverlies veroorzaakt door een storing in een bepaalde zenuw in de hersenen

Wat gebeurt er als ik voor een consult kom?

Natuurlijk zal de ervaring van elke patiënt enigszins verschillen, maar over het algemeen zullen de volgende gebeurtenissen plaatsvinden:

  • U wordt gezien door de hyperbare arts die een geschiedenis en lichamelijk onderzoek zal uitvoeren. Hij of zij zal bepalen of hyperbare behandelingen geschikt zijn voor u, de nodige tests bestellen, en de behandelingsopties bespreken.
  • U spreekt met een ademhalingstherapeut die in detail de opeenvolging van gebeurtenissen tijdens een duik bespreekt, de planning van de behandelingen bespreekt, en de toepasselijke risico’s en veiligheidsvoorzorgen doorneemt.
  • Als u wordt gezien vanwege een chronische wond, zullen er foto’s worden gemaakt om de voortgang van de behandelingen te beoordelen en kan er een trans-cutane zuurstofmetingstest (TCOM) worden uitgevoerd.

Wat gebeurt er tijdens een hyperbare zuurstoftherapie behandeling?

Er zijn verschillende stadia tijdens een typische behandeling (of duik).

  • De eerste fase is compressie (of duiken) waarbij de kamer onder druk wordt gezet tot de voorgeschreven druk (of diepte), meestal 2,4 atmosfeer absoluut (het equivalent van 45 voet onder het oppervlak van de oceaan, d.w.z. 45 voet zeewater).
  • De kamer wordt op deze druk (diepte) gehouden en de patiënten ademen 100 procent zuurstof in via een kap.
  • Patiënten krijgen tijdens deze zuurstof-ademhalingsperiode twee luchtpauzes waarin ze de kap kunnen afdoen om wat water te drinken, etc.
  • Na afloop van de zuurstofperiodes wordt de kamer drukloos gemaakt (of aan de oppervlakte gebracht) en is de behandeling klaar.

Hoe lang duurt een behandeling?

Een typische behandeling duurt over het algemeen iets meer dan twee uur. Natuurlijk kunnen behandelingen soms langer duren, vooral als patiënten moeite hebben met het klaren van hun oren tijdens de drukfase.

Hoeveel behandelingen heb ik nodig, en hoe vaak?

Het aantal en de frequentie van de benodigde behandelingen varieert met de specifieke aandoening die wordt behandeld. Voor veel aandoeningen wordt één behandeling per dag (maandag tot en met vrijdag) gegeven voor een totaal van 20 tot 30 behandelingen, meestal een totaal van vier tot zes weken.

Worden hyperbare zuurstoftherapie behandelingen gedekt door de verzekering?

Ja. De Undersea and Hyperbaric Medicine Society heeft hyperbare zuurstof behandelingen aanbevolen voor verschillende ziektebeelden. Medicare en particuliere verzekeraars hebben deze aanbevelingen in toenemende mate geaccepteerd en zullen HBO-behandelingen voor deze indicaties vergoeden. Echter, als er vragen zijn over de dekking van de verzekering, kan onze facturering personeel kijken naar de zaak en de dekking te bevestigen voordat u begint met behandelingen.

Waarom worden nautische / duiken termen gebruikt?

Basically, veel van de technologie en informatie die we momenteel gebruiken in klinische hyperbare zuurstof therapie werd ontwikkeld door de marines van de wereld tijdens de Tweede Wereldoorlog als gevolg van de ontwikkeling van militaire duikers (“frogmen”) en onderwater demolities.

Bovendien hadden veel van de pioniers van hyperbare geneeskunde een militaire achtergrond, en veel van de huidige beoefenaars raakten geïnteresseerd in hyperbare geneeskunde door duikgerelateerde ervaringen. Aldus wordt deze terminologie nog steeds gebruikt, ook al is de klinische hyperbare praktijk geëvolueerd van zijn onderwater begin.

Zijn er verschillende soorten kamers?

Ja, kamers worden geclassificeerd in twee categorieën: monoplace en multiplace.

Monoplace kamers

Monoplace kamers worden gedefinieerd als een kamer die is ontworpen om slechts één patiënt tegelijk te huisvesten. In het algemeen bestaan zij uit een acrylbuis met aan één uiteinde een deur waardoor de patiënt in de kamer wordt gebracht. Ze kunnen worden samengeperst met lucht of zuurstof. Deze kamers hebben het voordeel dat ze minder ruimte in beslag nemen en minder duur zijn in aanschaf, onderhoud en personeel. De nadelen zijn dat zij slechts een beperkte toegang tot de patiënt mogelijk maken en de neiging hebben om de positionering van de patiënt te beperken.

Multiplace-kamers

Multiplace-kamers zijn ontworpen om plaats te bieden aan twee of meer patiënten. Sommige van deze kamers zijn massief en kunnen 20 of meer mensen bevatten. Zij vereisen dus een grote fysieke ruimte en een aanzienlijke infrastructuur om te kunnen werken, en kunnen zeer duur zijn in aanschaf, onderhoud en personeel. De voordelen zijn dat er een begeleider in kan, zodat alle patiënten volledig toegankelijk zijn, wat de verzorging van zeer zieke patiënten vergemakkelijkt. Ook heeft hun grootte de neiging om claustrofobie bij gevoelige patiënten te minimaliseren.

Welke soort kamer gebruikt de University of Iowa Hospitals & Clinics?

De Dr. Peter J.R. Jebson Hyperbaric Medicine Facility gebruikt een kamer met meerdere plaatsen die plaats biedt aan zes patiënten en een therapeut. Het is de grootste hyperbare kamer in de staat Iowa en de enige meervoudige kamer in het Midwesten die spoedpatiënten toelaat en 24 uur per dag, zeven dagen per week werkt.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.