.net als Ned Flanders in de Simpsons
alles is
nat geworden
Het nemen van één enkele (vaak minder belangrijke) actie of eigenschap van een personage binnen een werk en deze na verloop van tijd steeds meer overdrijven totdat het personage er volledig door wordt opgeslokt. Meestal wordt de eigenschap/actie compleet bizar en wordt het hun bepalende kenmerk. Sitcoms en sitcompersonages zijn hier bijzonder vatbaar voor, net als randpersonages in shows die lang lopen.
De trope is genoemd naar een van de voorbeelden in The Simpsons, Ned Flanders, die oorspronkelijk gewoon een attente buurman en attente vader was, waarbij zijn vrome aard gewoon bestond uit het feit dat hij gewillig naar de kerk ging en er aandacht aan besteedde, dit alles om hem een contrast met Homer te laten vormen, alvorens obsessief religieus te worden tot op het punt van domheid.
Merk op dat de sleutel tot deze trope ligt in hoe het proces geleidelijk verloopt, het personage begint relatief normaal, krijgt dan een paar eigenaardigheden, de eigenaardigheden worden prominenter en worden dan geleidelijk het personage. Als het er gewoon om gaat hoe het personage al vroeg anders is voordat de schrijvers weten wat ze met hem moeten doen, dan is dat Characterization Marches On. Flanderization hoeft niet slecht te zijn – soms kan het gebruikt worden om de persoonlijkheid van een achtergrondpersonage uit te breiden wanneer het op de voorgrond treedt, of om een anderszins nietszeggend personage meer te laten opvallen.