De migratie en het overzees onderwijs van Iraniërs in het postrevolutionaire tijdperk hebben het aantal transnationale huwelijken tussen Iraniërs en niet-Iraniërs doen toenemen. Door deze huwelijken zijn Iraanse families steeds diverser geworden in termen van sociale klasse, nationaliteit, ras, etniciteit, religie en cultuur van schoondochters en schoonzonen. Dit artikel onderzoekt de transnationale huwelijken van Iraanse moslimmannen en christelijke Filippino’s. Het onderzoekt de uitdagingen waarmee deze Filippina’s in Iran worden geconfronteerd en de manieren waarop ze deze uitdagingen overwinnen door te onderhandelen tussen verschillende religies, culturen en sociale verwachtingen. In de loop der tijd hebben ze zich sociaal aangepast, zijn ze steeds meer geïntegreerd in de Iraanse samenleving en hebben ze een Filippijns-Iraanse gemeenschap opgericht om hun erfgoed te bewaren en hun thuiscultuur over te dragen op hun tweetalige, biculturele, biraciale en tweetalige Filippijns-Iraanse kinderen. Het artikel geeft een beeld van de ‘agency’ van de Filippino’s en benadrukt hun vastberadenheid om emotionele en sociale ruimten binnen transnationale huwelijken op te eisen.