The Harpe Brothers were America’s first recorded serial killers and their murders are proof that serial killing didn’t start to a slow start.
Wikimedia CommonsIn 1799 werd in de buurt van Mammoth Cave in Kentucky, ’s werelds langste grot, een gruwelijke moord gepleegd, toen de gebroeders Harpe een jonge zwarte man vermoordden door zijn hoofd tegen een boom te slaan.
Je zou de gebroeders Harpe geen pioniers willen noemen. Als Amerika’s eerste geregistreerde seriemoordenaars, echter, begonnen ze zeker wat een lange en verdraaide geschiedenis zou worden van mensen berucht om hun moordpartijen.
Maar denk niet dat het niveau van gruwelijkheid toegeschreven aan seriemoordenaars een geleidelijke stijging was. De gebroeders Harpe waren niet alleen de eerste seriemoordenaars in Amerika, maar ook twee van de gruwelijkste. Er wordt gezegd dat ze minstens 39 mensen hebben vermoord, hoewel niemand met zekerheid kan zeggen wat het werkelijke aantal was. En, zoals veel seriemoordenaars, hadden ze een kenmerkende zet. Als een lichaam werd gevonden met de ingewanden eruit gerukt en een open borstholte gevuld met stenen, dan was dat een teken dat de gebroeders Harpe de moord hadden gepleegd.
The Rampage Of The Harpe Brothers
Orspronkelijk afkomstig uit North Carolina, werden Micajah “Big” Harpe en Wiley “Little” Harpe rond de jaren 1770 geboren als Joshua en William Harper. Terwijl ze door het land trokken door Tennessee, Kentucky, Illinois, en Mississippi, doodden ze wanneer ze werden geprovoceerd. Tijdens de Amerikaanse Revolutie verklaarde kapitein James Wood in een ooggetuigenverslag dat de gebroeders Harpe zich hadden aangesloten bij een Loyalistische bende die profiteerde van de wetteloosheid in oorlogstijd. Ze stalen, vernielden bezittingen, verkrachtten en vermoordden.
De dochter van kapitein Wood, Susan Wood, werd later ontvoerd door “Big” Harpe en trouwde uiteindelijk met hem, als Susan Wood Harpe.
De kleine Harpe zou ook trouwen – de dochter van een dominee, Sarah Rice.
Tijdens deze vroege jaren blijven de precieze verblijfplaatsen en activiteiten van de gebroeders Harpe onduidelijk.
Wikimedia CommonsEen replica van een gevangenis in Kentucky waar de gebroeders Harpe waarschijnlijk werden vastgehouden.
Geschat wordt echter dat 1797 het jaar was waarin hun moordpartij begon. De broers woonden in Knoxville, Tenn., maar ze ontvluchtten de stad nadat ze waren beschuldigd van het stelen van varkens en het vermoorden van een man die bij een rivier was gevonden. In het eerste geval van hun kenmerkende eigenschap, werd de man opengesneden en verzwaard met stenen.
Een plaatselijke herbergier bracht de moordenaars in verband met de moorden en lichtte de autoriteiten in, die de broers samen met de rest van hun kroost konden oppakken en arresteren. Maar hun tijd in de gevangenis duurde niet lang, want de groep wist te ontsnappen.
Snel daarna, in april van 1799, loofde James Garrard, de gouverneur van Kentucky, een beloning uit van $300 voor de hoofden van elke Harpe-broeder.
Tussen gingen de pas bevrijde gebroeders Harpe door met moorden en brachten dat de hele zomer door, waarbij ze een spoor van in stukken gehakte lichamen achterlieten van Kentucky terug naar Knoxville. De broers maakten geen onderscheid als het op hun slachtoffers aankwam. Ze vermoordden mannen, vrouwen en kinderen.
De gebroeders Harpe waardeerden de mogelijkheden voor financieel gewin, maar hun ware motivatie om te doden leek voort te komen uit bloeddorst.
Aan het eind van die zomer in 1799, toen ze in Kentucky waren, wilde de dochter van “Big” Harpe niet stoppen met huilen. Uit reflex sloeg hij het hoofd van het kind tegen een boom of een muur, waardoor ze op slag dood was. Het was de enige van zijn moorden waar hij spijt van had.
Op 24 augustus 1799 werden de broers eindelijk opgespoord door de autoriteiten die naar hen hadden gezocht.
De wet haalt Micajah en Wiley in
Ze moesten zich overgeven, maar in plaats daarvan probeerden ze te vluchten. In het proces, werd “Big” Harpe twee keer neergeschoten en vervolgens onderworpen met een tomahawk bijl. Hij bekende 20 moorden toen hij op sterven lag.
Moses Stegall was een van de leden van de posse die Micajah en Wiley Harpe vingen. Hij was ook een wrekende echtgenoot en vader, wiens vrouw en kind waren vermoord door de Harpe broers. Terwijl “Big” Harpe nog bij bewustzijn was, zaagde Stegall zijn hoofd af.
In een schijnbaar eindeloze reeks van toevalligheden, slaagde Wiley Harpe erin te ontsnappen. Hij sloot zich weer aan bij een bende, de Mason Gang, waar hij en zijn broers zich eerder hadden verschanst. “Kleine” Harpe nam vier jaar lang een schuilnaam aan terwijl hij met de bende meeliep.
Toen de bendeleider, Samuel Mason, werd neergeschoten, probeerde Wiley Harpe de beloning op te eisen die was uitgeloofd voor zijn hoofd. Hij werd echter al snel herkend als een outlaw.
Een laatste gevangenneming, ontsnapping, herovering vond plaats.
Eindelijk, in 1804, werd de laatste Harpe broer geëxecuteerd door ophanging, waarmee het verhaal van de Harpe Brothers en Amerika’s eerste seriemoordenaars eindigde.
Nu, lees seriemoordenaar citaten die je zullen verkillen tot op het bot. En ontdek dan hoe 20 van de beroemdste seriemoordenaars aan hun einde kwamen.