Hoewel er geen genezing is voor tetanus, is behandeling van cruciaal belang om complicaties te voorkomen.

De meeste gevallen van tetanus in de Verenigde Staten komen voor bij mensen die geen tetanusprik hebben gekregen.

Dit combinatievaccin, bekend als DTaP, biedt bescherming tegen difterie, tetanus en pertussis (kinkhoest).

Wanneer tetanus optreedt, is het een medische noodsituatie die maanden kan duren om volledig te herstellen, en 1 op de 5 mensen die tetanus krijgen, zal overlijden.

Het sterftecijfer is hoger voor baby’s die onbehandeld blijven, en kinderen die tetanus krijgen, kunnen wekenlange ziekenhuiszorg nodig hebben.

Maar met de juiste behandeling sterft minder dan 15 procent van de mensen met tetanus.

Hoe wordt tetanus gediagnosticeerd?

Er is geen specifieke laboratoriumtest om tetanus vast te stellen, maar er zijn wel tests waarmee ziekten met symptomen die op tetanus lijken, zoals meningitis, hondsdolheid en strychninevergiftiging, kunnen worden uitgesloten.

Als die zijn uitgesloten, baseren medische professionals de diagnose tetanus op het volgende:

• Lichamelijk onderzoek
• Medische en immunisatie geschiedenis
• Getuigen en symptomen van spierkrampen, stijfheid, en pijn

Behandelingsmogelijkheden voor Tetanus

Er is geen genezing voor tetanus, en wonden op het hoofd of gezicht die met tetanus besmet raken, zijn gevaarlijker dan andere delen van het lichaam die besmet raken.

Behandeling bestaat uit het verzorgen van de wond en het nemen van medicijnen om de symptomen te verlichten. De behandeling kan het volgende omvatten:

• Een operatie om de wond schoon te maken en de bron van het gif te verwijderen
• Antibiotica die oraal of met een injectie worden toegediend
• Medicijnen (tetanus immuunglobuline) om het gif dat zich nog niet aan het zenuwweefsel heeft gebonden terug te draaien
• Spierverslappers, zoals diazepam (Valium)
• Sterge kalmerende middelen om spierspasmen onder controle te houden
• Andere medicijnen, zoals magnesiumsulfaat, bètablokkers of morfine kunnen helpen bij het reguleren van onwillekeurige spieractiviteit, zoals uw hartslag en ademhaling
• Bemhalingsondersteuning met zuurstof, een beademingsbuis, en een beademingsmachine
• Bedrust met een rustige omgeving (gedimd licht, minder lawaai en een stabiele temperatuur)

Omdat het krijgen van tetanus u niet immuun maakt voor het opnieuw krijgen van de ziekte, moet u ook een tetanusboostervaccin krijgen om besmetting in de toekomst te voorkomen.

Naast de behandeling kan voeding via nasoduodenale slangen, gastrostomie-sondevoeding of parenterale hyperalimentatie (voeding via een katheter) nodig zijn om verstikking te voorkomen en tijdens het herstel een gezonde voeding te behouden.