Wanneer mensen gekwetst worden in een relatie en geen genezing van de wonden ontvangen, hebben zij een logische en verdedigbare neiging om beschermend te worden tegen meer pijn. Een wond die geen aandacht krijgt, blijft gevoelig; een persoon wordt op zijn hoede om opnieuw relationeel “gesneden” te worden. Hoe jonger iemand is als die onbeheerde pijn begint, hoe meer hij op zijn hoede is voor een mogelijke herhaling. De voorzichtigheid die overgaat in defensiviteit wordt een gezond verstand voor de gekwetste persoon – zelfs logisch en verdedigbaar. Maar alleen omdat het begrijpelijk is, maakt het nog niet dat de gevolgen voor anderen te rechtvaardigen zijn.

De verdediging die beschermt kan uiteindelijk de verdediging worden die ons vermogen schaadt om volledig deel te nemen aan het leven met volle hartstocht. Volhartig meedoen, wat betekent dat iemand zich lichamelijk, geestelijk, emotioneel en spiritueel volledig inzet, is een goede definitie van moed. De verdedigingen die ons beschermen kunnen uiteindelijk de vermindering van onze moed worden.

De verdedigingen die ons beschermen kunnen uiteindelijk de vermindering van onze moed worden.

De verdediging van ons hart vereist dat we een pantser om ons hart dragen of ons hart in een harde doos van bescherming stoppen. Als de wilskracht van bescherming te lang aanhoudt, worden we beschermd, ironisch genoeg, tegen het ontvangen van en het vertrouwen op de liefde die we eigenlijk nodig hebben. En tragisch genoeg kan ons gebrek aan kwetsbaarheid juist de mensen kwetsen die we willen liefhebben. Met andere woorden, gekwetste mensen kwetsen mensen. Om te stoppen anderen pijn te doen vanwege onze weerbaarheid, moeten we onze bescherming tegen pijn doorbreken om weer lief te hebben, en om de schade te stoppen die wilskracht kan veroorzaken.

Ik heb vier vormen van “gerechtvaardigde” bescherming gezien, en zelf ervaren, die uiteindelijk schade toebrengen aan iedereen van wie we zouden houden of die van ons zou houden. Bewustwording van onze defensiviteit en het toegeven van onze defensiviteit kunnen de eerste bewegingen zijn om weer terug te keren naar het volle leven.

1. Wij verdedigen ons tegen pijn door berusting.

Een persoon die overleeft in berusting heeft zich neergelegd bij de ervaring van volledig leven door te zeggen: “Ik zal geen last hebben van het leven.” Deze mensen oefenen in het emotioneel verwijderd zijn of houden zichzelf voor dat ze zich te veel zorgen maken. Zij beoefenen de filosofie van valse aanvaarding die het zware rouwwerk uitsluit dat met zorg gepaard gaat. In wezen zeggen ze: “het leven is een broodje onzin en je kunt het eten of verhongeren”. Een andere manier om hetzelfde te zeggen is: “Het is wat het is,” wat zich vertaalt in een persoon die de ervaring van de gevoelens blokkeert die horen bij het leven zoals dat voor iedereen gebeurt.

2. Wij verdedigen ons tegen pijn door ons af te zetten.

Mensen die zich beschermen door zich af te zetten, wijzen hun eigen behoeftigheid van anderen af met: “Ik zal niet in nood zijn.” Zij hebben een vuist gebald tegen iedereen die hen in de positie zou kunnen brengen om hun eigen kwetsbaarheid toe te geven. Zij worden teruggetrokken, stil, of agressiever door harder hun best te doen of vastberadener te zijn wanneer zij bedreigd worden door wat zij zien als iets dat hen berooft van zelfvoorziening. Zij hebben minachting voor hun eigen kwetsbaarheid die behoeften oproept, en daarom minachting voor hen die hen kwetsbaar zouden maken. De tragiek is dat liefde alleen ervaren kan worden door ons vermogen kwetsbaar te zijn en door de kwetsbaarheid van een ander te accepteren.

3. Wij verdedigen ons tegen pijn door compromissen te sluiten.

De verdediging van het compromis communiceert het volgende: “Ik geef mezelf over aan emotionele risico’s op basis van de hoeveelheid risico die jij neemt.” Hoewel het in eerste instantie logisch lijkt, is compromis in een relatie een vorm van eisen dat de ander zichzelf steeds opnieuw moet bewijzen, en het is nooit genoeg. De ander heeft de ervaring nooit genoeg te kunnen doen. “Ik zal 50% geven als jij 50% geeft,” telt nooit op tot 100%. Hoewel dat proces kan werken in het bedrijfsleven, het is destructief voor liefdevolle relaties. Gezonde relaties vereisen dat iemand voor 100% emotioneel betrokken is, met de gewaagde hoop dat de ander ook zal meedoen.

4. We verdedigen onszelf, tenslotte, door lafheid.

De verdediging van lafheid is een opzettelijke, vastberaden concentratie om nooit de kwetsbaarheid van het mens-zijn te hoeven ervaren. Het is een poging om menselijke pijn uit te bannen door te zeggen: “Ik zal alles doen wat nodig is om te voorkomen dat ik blootgesteld word.” Deze vorm van afwijzing van de eigen kwetsbaarheid is de krachtigste verdediging die een gekwetst persoon kan oproepen. Het vereist dat elke situatie als een bedreiging wordt ervaren. Het roeit de mogelijkheid van liefde uit, omdat de defensieve houding een verplichting is om te allen tijde het voordeel te zoeken. Lafheid laat geen ruimte voor gehechtheid aan een relatie. De pijn die de lafaard nooit heeft geheeld, wordt een positie van wraak tegen iedereen.

Liefde kan alleen worden ervaren door ons vermogen om kwetsbaar te zijn en door de kwetsbaarheid van een ander te accepteren.

Maar helaas hebben de meesten van ons niet de wilskracht om tot deze gevaarlijkste vorm van weigering te komen. We blijven nog steeds hongerig naar verbinding met anderen. De meesten van ons hebben het ironische geluk te weten dat we gekwetst zijn; we zijn niet in staat geweest om volledige wilskracht op te roepen om onszelf ervan te weerhouden ons om anderen te bekommeren. Niettemin kunnen de andere drie verdedigingen van berusting, verzet en compromis grote pijn veroorzaken bij anderen die van ons zouden houden.

De oplossing voor onze wilskracht is bereidwilligheid. De bereidheid komt tot uiting in de moed om weer kwetsbaar te worden. Het vereist een terugkeer naar onze oorspronkelijke hoop, onze oorspronkelijke moed, en, natuurlijk, naar de oorsprong van onze defensiviteit en pijn. Door ons bewust te worden van onze defensieve houdingen, de oorsprong ervan toe te geven, en onze behoefte aan verandering te erkennen, kunnen we de stappen nemen die we nodig hebben om te genezen. Het proces van verandering door toelating kan ons weer geliefd laten worden en ons weer laten liefhebben.

Gezonde relaties vereisen dat een persoon 100% emotioneel betrokken is.

Het belangrijkste is dat het ons bereid laat worden om weer pijn te doen. Liefde doet pijn. De mensen die herontdekken dat liefde de pijn waard is, vinden ook dat ze veel minder mensen pijn doen op weg naar een nieuw leven, omdat ze weer diep kunnen liefhebben.

Als je iemand nodig hebt om je door je pijn te leiden, zijn we er om je te helpen. Bekijk onze therapeuten per locatie en maak vandaag nog uw eerste afspraak: Nashville, Brentwood, Murfreesboro, Memphis.

Chip Dodd, PhD, is een leraar, trainer, auteur en counselor, die al meer dan 30 jaar werkzaam is op het gebied van herstel en verlossing. Met zijn klinische ervaring, liefde voor het vertellen van verhalen, en passie voor volledig leven, ontwikkelde Chip een manier om iemands interne ervaring te zien en uit te drukken, genaamd het Spiritual Root System™. Om meer van Chip te lezen, bezoek zijn blog, of bekijk zijn boeken.