Goede morgen/avond/nacht Reddit,
Dus, enkele maanden geleden kwam Injustice: Gods Among Us vlak voor mijn verjaardag uit en ik had een review gemaakt van Mortal Kombat, het laatste spel van Netherrealm, en ik zei dat ik daarna een review van Injustice zou maken. Hehe…. whoops. Maar, in alle eerlijkheid, ik wilde dit spel niet reviewen. Waarom, vraag je je misschien af? Omdat ik er langzaam door teleurgesteld werd. Niet door het gebrek aan inhoud, nee, er zit meer inhoud in dan in de meeste vechtspellen. Ik was teleurgesteld door de andere aspecten van het spel, zoals de multiplayer, het verhaal, en de uitdagingen.
Injustice, net als Mortal Kombat, is een vechtspel. Ik speel meestal niet al te vaak vechtspellen vanwege een voorliefde voor het verkennen van de open wereld en het feit dat ik Tekken haat. Ik besloot echter om Injustice eens te proberen, omdat ik het laatste spel van Nettherrealm, ook weer Mortal Kombat, goed vond. Ik ging er dus in zonder te weten hoe vergelijkbaar/verschillend de spellen waren. Ik was blij verrast wat Netherrealm had gedaan met het DC Universum. Elk personage heeft een nieuwe outfit gekregen gebaseerd op de klassieker en dat vond ik geweldig. De esthetiek in dit spel is fenomenaal. De arena’s zijn levendig en behoorlijk groot voor een vechtgame. En dan hebben we het nog niet eens over de overgangen tussen de levels, een nieuw spelmechanisme dat ik erg interessant vond. Over interessante mechanics, stages en Batman gesproken (geloof me, ik ga ergens heen), ze hebben de mogelijkheid toegevoegd om delen van de stage als wapen tegen je vijand te gebruiken. Als je bijna geen gezondheid meer hebt, maar geen manier kunt vinden om het gat tussen jou en je vijand te dichten, hoef je je geen zorgen te maken, gooi gewoon het FREAKING BAT SIGNAL (Ik zei het toch!) naar ze! En dan rennen! Er zit nogal wat variatie in dit spel, zelfs voor de DLC’s. Elk personage is anders dan de vorige, die variëren van de bekende (zoals Superman, Batman en Wonder Woman), tot de semi-bekende (zoals Solomon Grundy, Cyborg en Doomsday), tot de verdomd obscure (zoals Killer Frost, Ares en Black Adam). En nog een interessant spelmechanisme, de toevoeging van heldenkrachten die je helpen in een gevecht. Zo kan Superman zich oppeppen met een rode mist, Batman kan Bats oproepen, Lex Luthor kan een krachtveld creëren dat hem kan beschermen tegen één aanval, en de Joker….. nou om eerlijk te zijn weet ik niet echt wat hij doet, want ik kon hem nooit opbouwen tegen het einde van de match. Maar desalniettemin zit Injustice vol variatie, vol nieuwe en interessante mechanics, en een geweldig uitziend spel.
Terugkomend op een punt dat ik eerder maakte, speel ik meestal geen vechtspellen omdat ik er vreselijk in ben. Ik weet dat ten minste één commentaar (als ik er een krijg) zal zeggen dat ik het spel niet leuk vond omdat ik er vreselijk in ben. Laat me je nu vertellen dat dat niet het geval is. Ik hield van Mortal Kombat, wat een vechtspel was. Ik vond dit spel niet leuk om andere redenen en niet omdat ik slecht ben. Ik zou kunnen beginnen met de multiplayer, maar jullie moeten weten hoe ik denk over online spelen. Het lokale spel is geweldig en dat zal ik toegeven. Maar toen ik wat vrienden op bezoek had om het te spelen, werd ik “die jongen”. Je weet wel over wie ik het heb, “die vent” die de exploits voor elk personage kent zodat hij bijna altijd wint. De online multiplayer kon in één woord beschreven worden, “Lag-TASTIC!”. En ja, het uitroepteken moest er wel in. Want ik heb één match gespeeld om de Yellow Lantern skin te krijgen en het voelde alsof ik tegen iemand uit de toekomst speelde. Ik was altijd te langzaam voor mijn eigen ingangen en ik ging dood. Voordat je zegt “Laat één spel niet je mening over de multiplayer als geheel bepalen. Wij vinden het leuk. La-dee-da-dee-da.” Stop. Ik laat niet één spel beslissen over mijn haat voor online spelen. Ik laat TEN spellen dat beslissen. 3 daarvan heb ik gewonnen, maar alleen omdat ik de minste lag had tijdens het spelen. Ik weet niet of dit aan mijn verbinding lag of dat iemand anders dit probleem ook heeft, maar het was voor mij een echte spelbreker. Injustice heeft ook een originele verhaallijn die aansluit op een overkoepelend stripboek. ….. Neem je me in de maling? Netherrealm is nooit sterk geweest in de verhaal afdeling dus ze recyclen gewoon oude verhaal ideeën van DC (en aantoonbaar Marvel) en gooien ze samen in een collage van verhaal elementen die, samen gegooid, een Frankenstein monster van een verhaal maakt. Bijvoorbeeld, de DC comics uit de Silver Age hadden Superman slecht gemaakt, en dat is wat hij in dit spel wordt. Na een gebeurtenis die verondersteld werd Metropolis te vernietigen, maar dat blijkbaar niet doet, wordt het nooit meer ter sprake gebracht, maar het transporteert hen naar een parallel universum waar Metropolis vernietigd IS en, wel, daar gaan de comics verder. En een van de belangrijke DC helden heeft een sterfgeval in de familie waar zelfs ik niet op voorbereid was. Maar het komt maar een of twee keer ter sprake in het hele plot, maar ik wist waarom het gebeurde omdat ik die comic heb gelezen en laat me je vertellen dat het me veel doet denken aan wat er gebeurde met Gwen Stacy uit de Spiderman comics. Dus, is Netherrealm voor dit spel andere verhalen aan het rippen die hen allang voorbijgestreefd zijn? Ik weet het niet. Ik heb geen idee wat er aan de hand was in het schrijfproces van dit spel. In feite is het alsof ze ten minste twee verschillende schrijvers hadden die in twee verschillende kamers in twee verschillende huizen twee verschillende verhalen schreven die geen communicatie met elkaar hadden tijdens het schrijfproces. Het is geen goed verhaal dat uit een DC thema spel komt, die veel betere verhalen in het verleden hebben gehad. Iets anders waar ik niet zo enthousiast over ben is de challenge mode. Ik bedoel, ik hou van het idee dat een spel een challenge mode heeft, maar ik hou ervan dat uitdagingen ook echt te doen zijn. Ik ben op de Injustice subreddit geweest, en ik heb veel berichten gezien waarin stond dat ze de prestatie/trophy/Flash skin kregen die je krijgt als je ze voltooit. Dus, hier is de vraag die ik stel: Waarom is het zo indrukwekkend dat je elke uitdaging voltooit dat je het op Reddit moet posten? Zou niet elke uitdaging voor iedereen te doen moeten zijn, zij het dat sommige langer duren dan andere? Ik heb de uitdagingen gespeeld en ik ben nog niet eens halverwege. Maar dat kan komen omdat, nogmaals, ik zuig in vechtspellen. Echter, een onervaren persoon zoals ik zou deze uitdagingen moeten kunnen doen en niet door een select groepje.
Ik zie dit spel eerlijk gezegd als een DLC val. Je betaalt om nieuwe kostuums, personages, en modes te krijgen. Dit spel had zo’n solide basis: een DC vechtspel met nieuwe en interessante mechanics. Dit spel had zo… Zoveel beter zijn dan het eigenlijk was. Ik begrijp de aantrekkingskracht niet en ik begrijp niet waarom het zo populair is. Ik weet dat ik wat kritiek ga krijgen, maar ik ben niet bekend om me te verontschuldigen. Dit is mijn recensie en ik sta er achter.