RED’s debuut smartphone is zo’n puinhoop dat het me de vraag deed stellen welke fundamentele onderdelen van een telefoon we echt nodig hebben. Heeft een geweldige telefoon echt een geweldig scherm, een geweldig ontwerp en top-of-the-line specificaties nodig? Wat als het al die dingen weggooide in de achtervolging van iets veel unieker en specialer?

De Hydrogen One wordt gedefinieerd door zijn ambitie. Het is bedoeld om niet alleen telefoons, maar alle media te revolutioneren met een “holografische” display en een camera systeem dat in staat is om opnames te maken in dit 3D-formaat. De telefoon is ook uitbreidbaar, en RED – een van de meest gewaardeerde namen in digitale beeldverwerking – is van plan om een extra camerasensor uit te brengen die in staat is om de telefoon in een volwaardige bioscoopcamera te veranderen.

Het is een opwindend vooruitzicht, maar het komt allemaal naar beneden als gevolg van een enorme tekortkoming: het holografische display is gewoon niet erg goed. Het is een nieuwigheid. En terwijl je af en toe glimmers kunt zien van het potentieel dat RED in deze technologie zou kunnen hebben gezien, is het zeker niet aanwezig in deze generatie van de telefoon, en het is moeilijk voor te stellen dat dat potentieel op korte termijn wordt gerealiseerd.

Ik kom later aan de praat over de “telefoon” -onderdelen van de Hydrogen One, maar voor nu ga ik meteen in het display springen – want dat is het enige dat hier telt.

Aan de voorkant van de Hydrogen One bevindt zich een 5,7-inch, WQHD-resolutie LCD-scherm dat de magie bevat die wordt gebruikt om de extreem gehypte hologrammen van RED te maken. Als een gewone display, is het niet geweldig – vooral op lichtere achtergronden, is het pixelraster duidelijk zichtbaar, zelfs op een comfortabele kijkafstand, en de achtergrondverlichting van de display bloedt uit van de bovenste en onderste randen.

Maar wat belangrijk is, is dat onder het glas een speciaal stukje technologie zit dat is gemaakt door een bedrijf genaamd Leia dat in staat is om de display in 3D-modus te schakelen. Leia noemt de techniek “Diffractive Lightfield Backlighting” en zegt dat het werkt door een “nanogestructureerde lichtgeleidende plaat” onder het LCD-scherm te plaatsen. Ik denk dat die wirwar van woorden gewoon betekent dat het de richting kan sturen waarin elke pixel licht uitzendt, zodat je ogen verschillende dingen kunnen zien en de illusie van diepte.

Dit is niet de eerste keer dat iemand heeft geprobeerd om 3D in een telefoon te bouwen, maar er zijn een paar dingen speciaal hier. Ten eerste heb je geen bril nodig om het te zien. Maar de grotere verbetering is dat de beelden een beetje meer aan de hand zijn: waar normale 3D stereoscopisch is – er zijn twee beelden, een voor elk oog – heeft RED’s 3D vier beelden, dus er is een beetje meer beweging als je rondkijkt. Vanwege dit, RED verwijst naar zijn 3D-formaat als “4V,” of “4 View.”

RED heeft het afgelopen jaar besteed aan het opbouwen van verwachtingen rond dit “holografische” scherm. Het heeft de telefoon slechts aan een klein aantal mensen laten zien – waaronder regisseur J.J. Abrams, die zogenaamd zei dat de telefoon “baanbrekend, barrière-verlagend, bar-verhogend, en badass” was. Maar meestal werd hij getoond aan RED fans die het toestel zonder zicht vooraf bestelden, alsook aan een handvol journalisten. Niemand van hen mocht fotograferen of op een andere manier vastleggen hoe het scherm eruit zag, dus het is een echt mysterie voor het grootste deel van de wereld. Ik weet niet hoe het met anderen zit, maar ik heb me icoontjes voorgesteld die boven het scherm zweefden.

Dat is echter niet het geval. Meestal kijkt u gewoon naar een gewoon, 2D-scherm. De hele Android-interface, het web en al uw normale apps worden weergegeven zoals ze altijd zijn geweest. Het is alleen wanneer u een van een select aantal holografische apps gebruikt dat je pop in 3D-modus.

En het is behoorlijk schokkend wanneer het gebeurt. Niet omdat het zo opvallend is, maar omdat het scherm plotseling een waas wordt. Verschillende mensen vertelden me dat ze er duizelig van werden.

Niets springt er ooit uit in de holografische modus, ondanks wat de naam zou impliceren. In plaats daarvan voegt de modus een beetje diepte toe aan het scherm.

Het is helaas moeilijk om te delen hoe dit eruitziet op een foto of video, omdat camera’s het niet erg goed oppikken. Maar als je een Nintendo 3DS hebt gebruikt, ken je het effect: het is een vrij standaard lenticulaire vorm van 3D, en ik denk eigenlijk dat de 3DS het beter doet. Een meer treffende vergelijking zou zijn met de ansichtkaarten en lunchboxen die van die lenticulaire displays hebben die het laten lijken alsof ze veranderen wanneer je ze van links naar rechts beweegt.

De typische ervaring hier is van een papieren knipsel dat bovenop een vlakke achtergrond wordt geplaatst. Het creëert enige illusie van diepte, maar het is heel duidelijk kunstmatig in de meeste gevallen.

Het grotere probleem is dat het scherm gewoon wazig is. Het lijkt alsof het hele scherm is besmeurd wanneer de holografische modus wordt ingeschakeld. Elk extra realisme dat je zou kunnen krijgen van het diepte-effect wordt meer dan tenietgedaan door het onvermogen om duidelijk te zien waar je naar kijkt.

Er zijn maar heel weinig manieren waarop je dit holografische display kunt gebruiken. RED bevat een app store voor holografische apps, maar er is weinig in – ongeveer een dozijn games en apps in totaal. Ik betwijfel of er veel meer zullen zijn, omdat ontwikkelaars niet veel stimulans hebben om een holografische app te maken alleen om te verkopen aan het, ik ga gokken, kleine aantal mensen dat deze telefoon koopt.

Ik probeerde een paar games uit, in de hoop dat ze het holografische scherm zouden laten knallen. Maar ik vond het effect minimaal merkbaar en vermoed dat de extra rendering die nodig is om 3D te laten werken uiteindelijk vertragend werkt. Eén spel dat ik speelde, een holografische, Paddington-thema-achtige ripoff van Subway Surfers, werd steeds wazig als er snelle actie was, en dat was eigenlijk altijd. Een holografische versie van Modern Combat 5 zag eruit alsof mijn wapen was afgedrukt op de achtergrond.

RED heeft ook een bibliotheek met video’s samengesteld die je in dit holografische formaat kunt bekijken, maar ik ben er een beetje verbijsterd over. Een van de video’s die ik heb bekeken, een overvlucht van Mars, deed mijn ogen pijn en maakte me een beetje misselijk, zonder dat het 3D was. Een andere, die hoogtepunten van Olympische atleten liet zien, leek helemaal niet in 3D te zijn. Uiteindelijk zou je hier echte shows en films moeten kunnen downloaden, maar het is me helemaal niet duidelijk dat RED de afspraken heeft gemaakt om dat mogelijk te maken. De AT&T-versie van deze telefoon zal gratis exemplaren van Fantastic Beasts en Ready Player One in 3D bevatten.

De winkel bevat ook een app genaamd Holopix, die een soort Instagram moet zijn voor holografische foto’s die zijn gemaakt op de Hydrogen One. Helaas, Holopix crashte elke keer dat ik probeerde in te loggen, dus ik kan niet zeggen of andere mensen betere foto’s maken dan ik.

De andere grote deal op deze telefoon zijn de camera’s. Dubbele camera’s aan de voorkant van het apparaat (8 megapixels elk) en dubbele camera’s aan de achterkant van het apparaat (12 megapixels elk) stellen u in staat om holografische foto’s te maken en holografische video’s op te nemen, rechtstreeks vanaf de telefoon. RED is tenslotte een camerabedrijf, en het hoopt nog een andere golf van enthousiastelingen in staat te stellen dingen te maken die niet mogelijk waren op traditionele camera’s.

Maar zoals je op dit punt misschien al raadt, zijn de resultaten niet geweldig. De foto’s van mensen zien er over het algemeen heel maf uit, met de persoon als een papierknipsel bovenop wat er ook achter zit. Sommige van mijn collega’s kwamen erachter dat als ze hun armen uitstrekten, ze diepte konden creëren en de foto’s interessanter konden maken, maar meestal leek het net of er nog een laag papier overheen was gelegd. Het is eerder griezelig dan 3D.

Landschapsfoto’s hebben een subtieler effect, omdat er geen duidelijke uitsnijdingen op zitten en je een duidelijker indruk krijgt van de ruimte die geleidelijk vervaagt in de verte. Ik vond dat dit meestal ook het geval was met video’s – mijn eigen opnames waren waar het 3D-effect het duidelijkst en meeslependst leek. Hier begon ik eigenlijk te begrijpen wat RED misschien dacht, hoe je 3D kon gaan zien als deze rijke nieuwe manier om de wereld vast te leggen.

Dat gezegd hebbende, video’s zijn nog steeds lastig om naar te kijken. Het effect heeft de neiging in en uit te flikkeren en veel vreemde artefacten te vertonen. Het kan pijn doen aan je ogen om ernaar te kijken, en het is een beetje duizelingwekkend als er te veel beweging is en de lagen van diepte voortdurend veranderen. Plus, net als al het andere, het scherm is nog steeds vlekkerig.

Het vastleggen van foto’s en video’s is ook een beetje een pijn. RED heeft alleen bedacht hoe het werkt als de camera-array naast elkaar staat, dus je kunt alleen holografische beelden opnemen van de achterste camera’s als de telefoon zijwaarts is gedraaid, en je kunt alleen opnemen van de voorste camera’s als de telefoon verticaal wordt gehouden. Als je de telefoon te ver draait, zal hij uit de holografische opnamemodus springen, en weer terug springen wanneer je terugkeert naar de juiste positie. Ik wilde een landschap holografische selfie nemen, zodat ik een andere persoon in het frame kon krijgen, maar de camera liet het niet toe.

Wanneer u uw foto’s en video’s later in 3D wilt bekijken, moet u de RED Player-app gebruiken, die eruit ziet alsof de interface is ontworpen tijdens de begindagen van Android – dat wil zeggen, het is lomp, lelijk en praktisch. Het werkt, het is gewoon niet de gemakkelijkste app om in te navigeren. Al uw 3D-foto’s zijn ook beschikbaar om te bekijken in 2D, zodat u ze kunt delen met anderen die niet in het bezit zijn van een Hydrogen One (dat wil zeggen, de rest van de planeet).

Als u deze telefoon koopt, is het zeer waarschijnlijk dat de enige manier waarop u andere mensen uw 3D-foto’s en video’s kunt laten zien, is door het apparaat aan hen te overhandigen. Ze zijn alleen te bekijken op de Hydrogen One, en terwijl de leiding van RED denkt dat deze technologie uiteindelijk naar laptops, tv’s en bioscopen zal komen, zou ik er niet op rekenen dat dit binnenkort zal gebeuren, of ooit.

Dan is er nog de rest van de telefoon. Tijdens een privé-evenement eerder deze maand zei Jim Jannard, CEO van RED: “Als je je concentreert op wat wij doen en de anderen niet, dan zul je het geweldig vinden. Als je je concentreert op een bug of een probleem of Holopix-crashes en schrijft dat we waardeloos zijn, dan zal ik vernederd worden.” En het is waar – de Hydrogen One slaagt niet als hij wordt beoordeeld als een traditionele smartphone. Het is niet allemaal slecht. Voor het grootste deel, dingen werken en de specs zijn niet verschrikkelijk. Het is gewoon dat de telefoon niet in de buurt komt van wat je kunt krijgen als je je $ 1.300 elders besteedt.

Het grootste ding om hier over te praten is het ontwerp, omdat het anders is dan elke andere telefoon. Er zijn twee verschillende texturen op de rug, en de zijkanten van de telefoon dip in en uit met een geribbelde textuur, het aanbieden van grepen voor uw vingers. Het totale effect is iets dat lijkt te zijn ontworpen voor een ᴛᴏᴜɢʜ ᴅᴜᴅᴇ, en ik geef er niet echt om, maar ik ben blij om te zien dat RED iets anders probeert.

De vingergrepen zijn een leuk idee in theorie, maar ze werkten niet voor mij in de praktijk. De zijkanten van de telefoon zijn zeer gripy, dus dat is leuk. Maar je houdt een telefoon meestal niet op deze precieze manier vast met je vingers gespreid over de lengte van de telefoon. Omdat knoppen zijn ingebed in sommige van de handgrepen, raak je ze uiteindelijk ook per ongeluk.

De telefoon is ook echt groot – vanwege de bezels is hij in elke dimensie groter dan de 6,5-inch iPhone XS Max – en zwaar. Zoals te zwaar. Terwijl ik de telefoon aan mijn verloofde liet zien, liet ik hem per ongeluk ongeveer twee centimeter vallen, rechtstreeks op haar gezicht, een rode markering achterlatend die dagenlang is gebleven. Nu, dat is mijn fout (en ik voel me er heel slecht over!). Maar genoeg mensen hebben telefoons op hun gezicht laten vallen in bed, en ik denk niet dat ze rondlopen met striemen als gevolg.

Omdat de telefoon vorig jaar had moeten uitkomen, heeft hij ook de processor van vorig jaar – een Snapdragon 835 in een tijd waarin elk ander vlaggenschip een 845 heeft. Aan de ene kant, wat maakt het uit? De telefoon loopt prima, en de 835 is nog steeds een geweldige processor. Maar aan de andere kant is dit een telefoon van $ 1300 en mist hij iets dat wel in elk ander (beslist goedkoper) Android vlaggenschip zit dat momenteel verkrijgbaar is. Het is een onnodige misser op een telefoon die al in het gat zit.

RED verwijst soms naar deze telefoon als een “media machine,” wat een echt maffe manier is om te proberen te zeggen dat het meer is dan alleen een telefoon. Het is niet bijzonder geweldig voor het consumeren van media, hoewel: je kunt vaak de lijnen tussen de pixels zien als er een lichte achtergrond is, en de luidsprekers klinken afstandelijk en hol. Standaard staat er iets genaamd “Audio 3D” aan, waardoor de telefoon in de war raakte en alleen maar geluiden uit de ene of de andere speaker blies (vaak midden in het geluid); ik heb dat uitgezet, en het probleem stopte, maar de geluidskwaliteit was niet veel beter.

Het vreemde ontwerp van de telefoon strekt zich uit tot de software, waar je een donkere interface ziet met grote, scherm-omschuivende animaties. RED heeft zelfs aangepaste, grijsgedrukte pictogrammen gemaakt voor een aantal apps, maar het is vreemd inconsistent welke apps dit hebben en welke niet: Dropbox krijgt een aangepast pictogram, maar Twitter en Facebook zijn nog steeds blauw.

Een gebied dat RED beter doet is gewone, 2D-foto’s. Nu, je krijgt niet precies RED’s kleurwetenschap hier – Jannard vertelde me dat de telefoon gewoon niet de paardenkracht in zich heeft om dezelfde soort kleuring toe te passen die op de filmcamera’s van het bedrijf wordt gedaan – en je krijgt ook geen sensor van RED-makelij. Maar in goede verlichting, krijg je foto’s met een aantal echt mooie, rijke, en natuurlijke kleuren aan hen die ik heel mooi vond.

Helaas, dat strekt zich niet uit tot de meeste van uw foto’s, en het is duidelijk dat RED niet dezelfde software chops heeft die zijn concurrenten hebben als het gaat om goed gebruik te maken van een kleine sensor. De Hydrogen One valt uit elkaar bij weinig licht, en zelfs bij goede verlichting kan het niet tippen aan het dynamisch bereik van de nieuwste iPhones of Pixels. Ik zag vaak dat de telefoon highlights wegblies die mijn Pixel 2 wel kon vastleggen. Het voelt echt als een gemiste kans – het zou geweldig zijn geweest om een RED-camera te hebben die in je zak past, maar RED’s fotografie-inspanningen gingen in plaats daarvan naar het fotograferen van 3D.

De telefoon heeft ook een kleine fysieke cameraknop aan de rechterkant, ingebed in de grip. Ik ben super in speciale sluitertoetsen, maar het is een beetje klein, en het grote gewicht en de grootte van de telefoon zet het in een onhandige positie. Je kunt de knop ingedrukt houden om de camera te starten, wat leuk is, maar het werkte niet altijd voor mij.

Er is een laatste grote functie op deze telefoon waar ik het nog niet over heb gehad, en dat is een reeks van kleine gouden pinnen langs de achterkant. Dit is de Hydrogen One’s accessoire uitbreidingsinterface, en je moet in staat zijn om allerlei dingen te bevestigen om de telefoon te transformeren, net als Motorola’s Moto Mods.

De meest opwindende van deze is een full-on RED-gemaakte camera sensor, met een lens mount waarmee je echte lenzen kunt bevestigen. Het verandert de telefoon in een monitor voor een kleine cinema-installatie, en Jannard zegt dat je er een film van RED-kwaliteit op kunt opnemen. “Als je een 8K Wapen op de set zou schieten als je A camera, zou dit zeker je B camera kunnen zijn,” vertelde hij me. “Geen twijfel mogelijk.”

Helaas, dat accessoire bestaat nog niet. En ook geen andere. RED heeft niet eens volledige details over de sensor aangekondigd, laat staan de prijs – en je moet je voorstellen dat het meer zal kosten dan de telefoon zelf, gezien het feit dat RED’s camera’s beginnen bij meer dan $ 12.000. Gezien het feit dat de Hydrogen One al een jaar is vertraagd, is het helemaal niet duidelijk dat deze accessoires op korte termijn zullen worden gelanceerd.

En dus, de drie grote dingen die bedoeld zijn om de Hydrogen One te onderscheiden – zijn holografische display, 3D foto- en video-opname, en een krachtige accessoire-poort – falen allemaal, en zijn uiteindelijk de zwakste punten van de telefoon.

Deze telefoon is niet bedoeld om te worden vergeleken met de iPhones, Pixels, en Galaxys. Het is bedoeld om zijn eigen ding te zijn: ruw in een paar van de “telefoon” plaatsen, zodat het kan wow in zijn eigen unieke manieren. Het is niet voor iedereen bedoeld. Het is voor de RED-fans en 3D-liefhebbers die vinden dat smartphones ons meer moeten geven.

Maar op welke voorwaarden je deze telefoon ook beoordeelt, hij slaat de plank mis. En met een prijskaartje van $ 1.300, is het onmogelijk om te rechtvaardigen hoe erg het mist.