Planningsmodellen zijn ontworpen om een duidelijk bewijs te leveren van alle overwegingen die je maakt wanneer je een stuk jeugdwerk plant. Tijdens stages zijn ze essentieel om aan bepaalde criteria te voldoen. En omdat steeds meer instanties zorgvuldige planning van het werk met jongeren willen bevorderen, is het goed om gedegen kennis en ervaring te hebben met het gebruik van planningsmodellen.
Het APIE-model is een van de twee die op deze site kunnen worden verkend.
Je zult moeten behandelen:
Assessment
Planning
Implementatie
Evaluatie
Om bewijs te leveren voor uw overweging van het werk dat u van plan bent te doen.
Hieruit zal duidelijk blijken, in een gemakkelijk te lezen formaat, dat u met al deze zaken rekening hebt gehouden bij het plannen van projecten. Hieronder staan enkele vragen onder elk analysegebied – hopelijk kunt u beginnen uit te werken hoe u ze zou beantwoorden.
De BEOORDELING
Gelijkelijkelijk het meest grondige deel van dit model. Praat over de jongeren met wie u wilt gaan werken. Hoe oud zijn ze? Wat voor sociale kwesties zijn belangrijk voor hen? Wat zijn de belangrijkste blokkades in hun leven? Hoe ziet de omgeving eruit? Wat voor normen kun je in de gemeenschap beoordelen? Hebt u bij uw beoordeling rekening gehouden met factoren zoals geslacht/klasse/ras/handicap/seksualiteit/religie? Zijn er problemen of onderdrukkende structuren die u ter discussie wilt stellen? Wat zijn uw professionele waarden in dezen?
VOORBEELD: Plattelands Jongeren Centrum. Er zijn 45 jongeren lid, met een meerderheid van mannelijke leden. Een groep blanke jongeren heeft denigrerende opmerkingen gemaakt over een nieuw lid van uw project dat zij als homo hebben bestempeld. Er is geen afdoend bewijs. De plaatselijke gemeenschap staat bijzonder vijandig tegenover homo’s. U bent op de hoogte van een plaatselijke zakenman die te maken heeft met vooroordelen in de stad. Jongeren krijgen geen alternatieve perspectieven binnen deze hechte gemeenschap en houden vast aan de gebruikelijke stereotypen. Professionele waarden – onderdrukking bestrijden.
De PLANNING
Wat bent u van plan te gaan doen? Hoe zullen de bovenstaande beoordelingsfactoren u helpen/belemmeren bij uw project/activiteit? Welke overwegingen moet je maken?
VOORBEELD: Groepswerksessies over actuele kwesties rond artikel 28 en homoseksuele en lesbische mensen. Discussieer over de gevolgen van de wetgeving en het strafrechtelijke etiket dat wordt opgeplakt op mensen met een andere seksualiteit dan heteroseksualiteit. Wat heeft liefde ermee te maken? Voorbereiding van een informatieblad voor ouders in geval van vragen of tegenreacties. Alleen voor 16-plussers – verwijs naar het seksuele opvoedingsbeleid van de overheid.
De UITVOERING
Wat voor soort werk ga je doen? Wat zijn uw uitvoeringsmethoden? Hoe lang gaat dit project duren? Moet u geld inzamelen? Hoe worden jongeren betrokken bij de planning en uitvoering? Welk personeel zal met u samenwerken? Welke middelen hebt u nodig?
VOORBEELD: 1 sessie om het onderwerp te introduceren, gevolgd door informele één-op-één gesprekken. Kranten moeten worden verzameld – vraag de jongeren zelfs kopieën van hun kranten mee te brengen. Gebruik voorbeelden zoals “Zie ik er heteroseksueel uit?” voor de groep. Daag stereotypen uit door te onderwijzen waar ze vandaan komen.
De EVALUATIE
Hoe ga je het succes van het werk meten? Hoe zullen de jongeren hun angsten/leermomenten/successen vertellen in een omgeving die hun vertrouwen bevordert? Hoe denkt u na over aanbevelingen voor verandering? Zult u de inbreng van ander personeel betrekken bij de evaluatie van uw werk? Hoe meet u het leerproces?
VOORBEELD: Eén op één gesprekken om te zien hoe de sessie verliep en om met de jongeren verder na te denken. V&A aan het begin van de sessie – antwoorden op feiten/fictie/mythes moeten een week later door een soortgelijke vragenlijst worden gevolgd. Groepsdynamiek twee weken in de gaten houden, zo nodig supervisie vragen.