Massive Gastric Distension from Chronic Intestinal Pseudo-Obstruction | Virtual world

Een 68-jarige man met een matige mentale retardatie kwam op de spoedeisende hulp met anorexia, constipatie en abdominale distensie gedurende 4 dagen. De medische voorgeschiedenis was veelzeggend voor een gedeeltelijke colonresectie vanwege een veronderstelde darmobstructie 3 jaar eerder (tijdens de operatie werd geen echte anatomische oorzaak voor de obstructie gevonden). Bij onderzoek was hij uitgedroogd en tachycardisch, met een bloeddruk van 90/60 mmHg en een opgezwollen, tympanisch, en licht gevoelig abdomen. Metabole panel, amylase, en lipase testresultaten waren verder normaal. Een abdominale röntgenfoto toonde een duidelijke zwelling van de maag met meerdere uitgezette lussen van de dunne en dikke darm (figuur 1). Computertomografie van de buik met contrast bevestigde de bovenstaande bevindingen, maar identificeerde geen mechanische oorzaak voor darmobstructie (figuur 2). De patiënt had aanzienlijke symptomatische verbetering na intraveneuze hydratatie, maag decompressie, en het initiëren van intraveneuze metoclopramide en erythromycine. Esophagogastroduodenoscopie toonde geen aanwijzingen voor obstructie van de maaguitgang.

Röntgenfoto van de buik toont een massieve maaguitzetting, omlijnd door pijlen.

Coronale computertomografie toont de massief uitgezette maag (pijlen) en uitgezette darmlussen (pijlpunten).

Chronische intestinale pseudo-obstructie (CIPO) is een zeldzame aandoening van de gastro-intestinale motiliteit die wordt gekenmerkt door herhaalde/chronische symptomen van darmobstructie in afwezigheid van een mechanische of metabole oorzaak van obstructie.1,2 Stralingsenteritis, geneesmiddelen zoals clonidine, opiaten, systemische aandoeningen zoals diabetes, hypothyreoïdie, amyloïdose, sclerodermie, en multiple sclerose kunnen ook een soortgelijk klinisch beeld geven. Daarom is uitsluiting van voornoemde secundaire oorzaken verplicht voor de diagnose van idiopathische CIPO. Afwijkingen in de integriteit van de neurale darmbanen, interstitiële cellen van Cajal, en gladde spiercellen van het maagdarmkanaal zijn betrokken bij de oorzaak van CIPO.

Acute behandeling bestaat uit decompressie, adequate vloeistof- en elektrolytenvervanging, en voedingsondersteuning.1 Prokinetische middelen zoals metoclopramide, erythromycine, octreotide en neostigmine blijken de darmtransit te helpen verbeteren.1,2 Pacing van de maag of darm en darmtransplantatie worden als experimenteel beschouwd. Vergroting van het bewustzijn over CIPO is essentieel om te zorgen voor een vroege diagnose, passende behandeling, en hopelijk onnodige buikoperaties bij deze patiënten te voorkomen.1

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.