De groene pauw (Pavo muticus) is een bedreigde vogelsoort die ooit in het grootste deel van Azië voorkwam. Nu is zijn verspreidingsgebied geslonken tot voornamelijk Cambodja, Indonesië, Myanmar en Vietnam, met alleen nog restpopulaties elders. Huidige schattingen schatten de populatie tussen 5.000 en 30.000 individuen. Minder bekend dan zijn neef, de Indische pauw (algemeen bekend als de pauw, hoewel die naam alleen betrekking heeft op de mannetjes; de vrouwtjes worden pauwen genoemd), deelt de groene pauw met hem vele kenmerken, van zijn iriserende kleur tot de overdreven, decoratieve staartveren van het mannetje.

Groene pauwen zijn bij wet beschermd in China en kunnen worden gevonden in beschermde parken en reservaten in de meeste landen waar ze tegenwoordig worden aangetroffen. De menselijke nederzettingen blijven zich echter uitbreiden en een verbod op de jacht kan in afgelegen gebieden moeilijk of onmogelijk te handhaven zijn. De soort wordt voortdurend bejaagd voor zijn vlees, terwijl de mannetjes vooral worden bejaagd voor hun extravagante staartveren. Eieren en kuikens worden ook verzameld voor de illegale handel in hun hele verspreidingsgebied. Als gevolg daarvan gaat de populatie voortdurend achteruit. Er zijn enkele acties ondernomen om de afname van de populatie af te remmen, waaronder een verscherpte handhaving van het jacht- en handelsverbod en er is een fokprogramma in gevangenschap gaande om de populatie in delen van Myanmar en Maleisië te helpen herstellen.