Peter Hoffmeister en speed-climbing legende Hans Florine nemen het tegen elkaar op in een race om 3,000 voet – de hoogte van de neus van El Capitan – te beklimmen in de Columns in Eugene, Oregon.

Deze film is het verhaal van het evenement, dat plaatsvond nadat beide klimmers levensveranderende ongelukken hadden gehad.

In een artikel voor Rock and Ice over de wedstrijd schreef Peter Hoffmeister: “Hans en ik hadden elk vreselijke ongelukken. Hans heeft zijn benen verbrijzeld op El Cap. Ik werd aangereden door een auto toen ik naar mijn werk fietste en liep een traumatisch hersenletsel op. Hans werd geopereerd en zat een tijd in een rolstoel. Ik had toevallen, rustte wekenlang in een donkere kamer en volgde daarna cognitieve therapie, neuro-visuele therapie en beroepsrevalidatie.”

De comebacks maken deel uit van wat het verhaal zo episch maakt.

Peter Hoffmeister vatte de wedstrijd samen aan het eind van het genoemde artikel:

Ultimately, the race came down to a 5.10d finger crack called The Hard Layback. Op die route legde ik mijn acht ronden af (plus acht rappels) in 18:37.

Hans, die een onsight moest doen en vervolgens herhaalde, legde diezelfde acht ronden af in 23:16. Dus ik had een voorsprong van 4:39 op die route.

Hans voltooide zijn volledige El Cap Day-3.000 voet klimmen en 63 rappels in 2:27:07, een verbazingwekkende tijd op een nieuwe crag, en de op één na snelste tijd in de geschiedenis van onze urban crag met 40 minuten. Het was een inspanning van wereldklasse door een klimmer van wereldklasse.

Maar ik eindigde in 2:05:55, waarmee ik mijn oude record met meer dan een uur brak.

Ik had een open geest gehouden, getraind als een pro, en plotseling was alles – wat dan ook – mogelijk. Zelfs voor een dikkere, kortere, niet-professionele kerel waar nog nooit iemand van had gehoord.