Archibald L. (Archie) Cochrane werd in 1909 geboren in een welgestelde Schotse familie, van wie hij het voordeel van een eigen inkomen en het nadeel van porfyrie erfde. Hoewel hij een briljant student was, werd zijn medische opleiding onderbroken door een langdurige psychoanalyse in Europa, en door dienst in een veldambulance-eenheid in de Spaanse burgeroorlog. Uiteindelijk kwalificeerde Cochrane in 1938 als arts en sloot zich in 1939 aan bij de R.A.M.C. Hij werd gevangen genomen op Kreta in 1941 en diende de rest van de oorlog als medisch officier in verschillende krijgsgevangenenkampen. Cochrane’s naoorlogse carrière bij de Medical Research Council als veld epidemioloog in Zuid-Wales leverde hem het respect en de bewondering op van een generatie Britse epidemiologen. Cochrane’s internationale reputatie is echter niet gebaseerd op zijn verdiensten als epidemioloog, maar op zijn monografie “Effectiveness and Efficiency. Random Reflections on Health Services,” een bijtende wetenschappelijke kritiek op de medische praktijk. Cochrane overleed in 1988, maar zijn naam leeft voort in de Cochrane Collaboration, een netwerk van onderzoekers die zich bezighouden met klinische proeven, en de fakkel die hij heeft aangestoken wordt voortgezet door de groepen die evidence-based medicine promoten. Sommigen hebben deze ontwikkelingen met argusogen bekeken en beschouwden ze als een bedreiging voor de autonomie van de arts.