door Betty Keller

De LWVVT heeft een standpunt ten gunste van Instant Runoff Voting, maar we geven hier een overzicht van de argumenten voor en tegen het.

PRO’s van IRV/RCV

Promoot meerderheidssteun – De stemming gaat door totdat één kandidaat de meerderheid van de stemmen heeft, zodat de uiteindelijke winnaar de steun heeft van de meerderheid van de kiezers.

Ontmoedigt negatief campagne voeren – Kandidaten die negatief campagne voeren, kunnen de tweede keus-stem verliezen van degenen wier eerste keus slecht werd behandeld.

Geeft kiezers meer keuze – Kiezers kunnen stemmen op de kandidaat die zij echt het beste vinden, zonder zich zorgen te hoeven maken over het spoiler-effect.

Minder strategisch stemmen – In plaats van zich gedwongen te voelen om te stemmen op ‘het minste van twee kwaden’, zoals bij pluraliteitsstemming, kunnen kiezers eerlijk stemmen op wie zij de beste kandidaat vinden.

Bespaart geld in vergelijking met het houden van voorverkiezingen (om het veld te verkleinen voor de algemene verkiezingen) of run-off verkiezingen (om een uiteindelijke winnaar te kiezen na een algemene verkiezing, als geen enkele kandidaat een meerderheid heeft, en als de wet een meerderheid vereist voor dat ambt). Met IRV kan de uitslag met één stem worden verkregen.

Geeft een uitslag die meer de meerderheid van de kiezers weerspiegelt dan voorverkiezingen (krijgen extreme kandidaten die “op hun basis spelen”) of run-off verkiezingen (veel lagere opkomst voor run-off verkiezingen, typisch).

CON’s van IRV/RCV

Het is nieuw – Een bepaald percentage van de mensen houdt niet van verandering. Dit kan hen ongelukkig maken, of kan hen doen besluiten niet deel te nemen.

Er zal voorlichting nodig zijn over hoe het werkt – We willen geen bedorven stembiljetten! We willen niet dat onwetende mensen die hun recht en verantwoordelijkheid komen uitoefenen, een slechte ervaring hebben, of vertrekken zonder naar behoren te hebben gestemd.

De stembiljetten en het tellen ervan zullen duurder zijn – Er is een computersysteem voor nodig, of het tellen met de hand is arbeidsintensief, met kans op fouten. Maar de veiligheid en integriteit van onze verkiezingen vereisen een “papieren spoor”, zodat we hertellingen kunnen doen, en weten dat de resultaten geldig zijn.

De “doorlichting” is minder duidelijk – In de VS hebben we heel weinig eisen voor wat iemand moet doen om zich verkiesbaar te stellen en op een stembiljet te komen. Met voorverkiezingen is het de bedoeling dat er zoveel publiciteit is dat de kiezers in latere voorverkiezingen, en daarna in de algemene verkiezingen, de zwakke punten van de kandidaten zullen kennen en beter geïnformeerd zullen zijn alvorens te stemmen. Als er geen voorverkiezingen zijn, moeten we misschien uitzoeken hoe we kandidaten beter kunnen “doorlichten”, of meer eisen stellen aan kandidaten om zich kandidaat te kunnen stellen.

Het kan nog steeds gebeuren dat een kandidaat geen meerderheid krijgt. Als genoeg kiezers geen stemmen hebben gegeven aan

hun lagere keuzes, dan kun je er niet in slagen een kandidaat te krijgen die uiteindelijk toch een meerderheid haalt. Australië eist dat de kiezers elke kandidaat rangschikken, zelfs als ze sommige kandidaten echt niet willen. (Ik heb dat in de V.S. nog niet zien voorgesteld.) Dit zou kunnen worden geïnterpreteerd als het beperken van je keuze, of je dwingen tegen je geweten te stemmen.

Ik heb dit nog niet besproken gezien, maar als er te veel keuzemogelijkheden zijn, zonder duidelijke koplopers, ben ik er niet zeker van of het resultaat de wensen van de kiezers zo goed weerspiegelt als het zou zijn als er slechts, laten we zeggen, vijf keuzemogelijkheden waren. Het kan dus ingewikkeld zijn om te bepalen wie op het stembiljet mag.

Als je de lijst met voordelen hierboven bekijkt, zie je waarom steden die IRV gebruiken meestal een betere kiezersopkomst hebben dan voordat ze met IRV begonnen. Mensen zijn minder afgeschrikt door het campagneproces en zijn blijer met de verkiezingsuitslag.