Overzicht

India’s economische groei van de afgelopen jaren heeft het vooruitzicht gewekt dat de armoede binnen een generatie kan worden uitgebannen. Maar deze groei is vertroebeld door een verslechterende fysieke omgeving en de toenemende schaarste van natuurlijke hulpbronnen die essentieel zijn voor het in stand houden van verdere groei en het uitroeien van armoede. Het is geen toeval dat de armste gebieden van het land ook de regio’s zijn met de grootste milieuschade, met geërodeerde bodems, vervuilde waterwegen en aangetaste bossen. Tegelijkertijd heeft de snelle groei geleid tot een groter publiek bewustzijn en een ongekende vraag naar een goed beheer van natuurlijke hulpbronnen, waaronder lucht, water, bossen en biodiversiteit. Duurzaamheid van het milieu duikt snel op als de volgende belangrijke ontwikkelings- en beleidsuitdaging voor het land, en zal centraal staan in het 12e Vijfjarenplan dat momenteel in voorbereiding is.

De uitdagingen

Verontreiniging: De met de groei gepaard gaande water-, land- en luchtverontreiniging nemen exponentieel toe. De snelle investeringen in de verwerkende sector, die 17 sterk verontreinigende industrieën omvat die op de “rode lijst” van de Central Pollution Control Board staan, heeft deze groei aangewakkerd. Het aandeel van de meest vervuilende sectoren in de Indiase export is de afgelopen tien jaar dramatisch toegenomen, hetgeen erop wijst dat India zich zou kunnen ontwikkelen tot een netto-exporteur van vervuilingsintensieve goederen. Deze tendensen wijzen op de noodzaak van grotere investeringen in milieubeheer.

Natuurlijke hulpbronnen, Ecosystemen en Biodiversiteit: In plattelandsgebieden is armoede verweven geraakt met de aantasting van hulpbronnen – arme bodems, uitgeputte waterhoudende grondlagen en aangetaste bossen. Om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien, zijn de armen gedwongen deze beperkte hulpbronnen te ontginnen en te overbelasten, waardoor een neerwaartse spiraal van verarming en aantasting van het milieu ontstaat. Er wordt steeds meer druk uitgeoefend om de concentraties van mega-biodiversiteit in India beter te beschermen. Men erkent steeds meer dat deze van enorm belang zijn voor de biodiversiteit in de wereld, maar toch worden ze steeds meer bedreigd. Meer investeringen in de bescherming van deze natuurlijke rijkdommen zouden een dubbel dividend opleveren in de vorm van armoedebestrijding en een duurzamere groei.
Kustzonebeheer: Het kustgebied van India is begiftigd met kwetsbare ecosystemen, waaronder mangroven, koraalriffen, estuaria, lagunes en unieke mariene en terrestrische fauna, die een belangrijke bijdrage leveren aan de nationale economie. Economische activiteiten zoals de snelle stadsindustrialisatie, zeevervoer, zeevisserij, toerisme, kust- en zeebodemontginning, offshore olie- en aardgaswinning, aquacultuur en de recente oprichting van speciale economische zones hebben geleid tot een aanzienlijke exploitatie van deze hulpbronnen.Naast de bijdrage van de toegenomen economische activiteit staan de kustontwikkeling en de bestaansmiddelen onder druk als gevolg van een hogere incidentie van ernstige weersomstandigheden, die onomkeerbare schade kunnen toebrengen aan levens en eigendommen, voor gemeenschappen die van oudsher arm en kwetsbaar zijn voor economische schokken.

Milieubeheer: Het tempo van de investeringen in infrastructuur, die in het 12e vijfjarenplan kunnen oplopen tot 500 miljard dollar, vereist geïntegreerde en gecoördineerde besluitvormingssystemen. Dit wordt vooral bemoeilijkt door versnipperd beleid en meervoudige institutionele juridische en economische planningskaders, met vaak tegenstrijdige doelstellingen en benaderingen.
Milieu en gezondheid: De gezondheidseffecten van vervuiling zijn vergelijkbaar met die van ondervoeding en hebben een aanzienlijke invloed op de productiviteit, de gezondheid en de kwaliteit van het leven. Milieugerelateerde gezondheidsuitdagingen worden grotendeels veroorzaakt door armoedegerelateerde risico’s die samenhangen met een slechte toegang tot basisvoorzieningen, zoals veilig drinkwater en sanitaire voorzieningen, en een slechte luchtkwaliteit binnenshuis. De besmetting van oppervlaktewateren en de verspreiding van ziekteverwekkers worden bevorderd door de verandering van stroomgebieden en stroomgebieden, die gepaard is gegaan met snelle verstedelijking en intensieve landbouw. Ondanks aanzienlijke verbeteringen in de watervoorziening en sanitaire voorzieningen op het platteland in de afgelopen decennia, zijn watergerelateerde ziekten nog steeds verantwoordelijk voor een groot aantal vermijdbare sterfgevallen onder kinderen per jaar.

Klimaatverandering: India is zeer kwetsbaar voor klimaatverandering door een combinatie van: (i) grote armoede, (ii) bevolkingsdichtheid, (iii) grote afhankelijkheid van natuurlijke hulpbronnen, en (iv) een milieu dat reeds onder druk staat (bijvoorbeeld watervoorraden). Tegen het midden van de eeuw zal de gemiddelde jaarlijkse temperatuur in India volgens het gematigde klimaatveranderingsscenario van de Intergouvernementele Werkgroep inzake klimaatverandering (A1B) naar verwachting met 1,1 tot 2,3 º C zijn gestegen, met een verwachte verslechtering van de agroklimatologische omstandigheden. In het hoogste deel van dat bereik zou het verlies aan BBP voor India groter zijn dan het wereldgemiddelde, en bijna 5% kunnen bedragen. Tegelijkertijd zal de neerslag waarschijnlijk sterker variëren, wat leidt tot een groter risico op frequentere en ernstigere droogtes, overstromingen en cyclonen.

Gezien de omvang van zijn economie en bevolking is India de zesde grootste uitstoter van broeikasgassen ter wereld. Volgens de meeste maatstaven zou India echter worden geclassificeerd als een koolstofarme economie. Het heeft: (i) een lage emissie-intensiteit per eenheid BBP (vergelijkbaar met het wereldgemiddelde); (ii) emissies per hoofd van de bevolking die tot de laagste ter wereld behoren (ongeveer 10% van het gemiddelde van de ontwikkelde landen) en (iii) een bosareaal dat zich heeft gestabiliseerd. De emissies van India zullen echter aanzienlijk toenemen als gevolg van de aanhoudende economische groei.

Regeringsprioriteiten

India heeft zich aanzienlijke inspanningen getroost om de milieu-uitdagingen aan te pakken. Het heeft strenge milieuwetgeving uitgevaardigd en instellingen in het leven geroepen om de wetgeving te controleren en te handhaven. In het nationale milieubeleid (NEP) wordt de waarde erkend van het gebruik van marktkrachten en stimuleringsmaatregelen als onderdeel van het regelgevingsinstrumentarium, en India is een van de slechts drie landen ter wereld dat een Green Tribunal heeft ingesteld dat uitsluitend milieugeschillen behandelt. Wat milieugovernance betreft, overweegt de Indiase regering de oprichting van de National Appraisal and Monitoring Authority (NEAMA) voor het uitvoeren van milieubeoordelingen.

Tijdens het huidige 11e vijfjarenplan heeft de regering regelgeving uitgevaardigd ter bevordering van een geïntegreerde en inclusieve benadering van de planning van kustgebieden en het deugdelijk beheer van gevaarlijk afval, heeft zij een aantal cruciale beleidsmaatregelen uitgevaardigd (bv. de herziene strategie voor het behoud van rivieren en het nationale biodiversiteitsplan) en heeft zij een Wildlife Crime Control Bureau opgericht ter aanvulling van bestaande instandhoudingsmaatregelen voor bedreigde diersoorten, zoals de tijger. Als reactie op de dreiging van de klimaatverandering heeft de Nationale Raad voor klimaatverandering van de premier in juni 2008 het eerste uitgebreide nationale actieplan van India gepubliceerd. In de aanloop naar Kopenhagen heeft India zich ook vrijwillig ten doel gesteld de koolstofintensiteit tegen 2020 met 20 tot 25 procent te verminderen ten opzichte van 2005, en heeft het een deskundigengroep inzake koolstofarme groei opgericht om na te gaan hoe deze uitdaging het best kan worden aangegaan.

Wereldbanksteun

Als reactie op deze druk heeft de Wereldbank een meervoudige aanpak ontwikkeld om milieukwesties aan te pakken en de risico’s van haar kredietverlening te beperken:

Een degelijk programma van kennisproducten en kredietverstrekking: Hiermee wordt beoogd de kennisbasis voor milieuoplossingen te verbeteren en een aantal programma’s te testen om belangrijke milieuproblemen aan te pakken.

Risicobeheersing en mainstreaming door middel van cross-ondersteunende activiteiten: Via het vrijwaringsbeleid van de Wereldbank is een degelijk mechanisme voor besluitvorming ontwikkeld. Ook is een aantal instrumenten ontwikkeld om de integratie van milieubeheer in het projectontwerp mogelijk te maken en de ecologische voetafdruk van de activiteiten van de Bank te minimaliseren.

Initiatieven voor landensystemen en capaciteitsopbouw helpen bij de opbouw van institutionele capaciteit, en omvatten onder meer het testen van landensystemen (van de staat) voor het beheer van risico’s van Wereldbankprojecten.

Lijst van actieve projecten

De Wereldbank heeft een groeiende relatie en portefeuille in de milieusector. Onder meer de volgende projecten zijn in uitvoering.

Integrated Coastal Zone Management Project (222 miljoen dollar, goedgekeurd in juni 2010) om te helpen de juiste institutionele regelingen, capaciteit en geavanceerde kennissystemen op te bouwen die nodig zijn voor de uitvoering van het nationale programma voor geïntegreerd beheer van kustgebieden. Het project zal ook helpen deze aanpak te testen in drie kuststaten, Gujarat, Orissa en West-Bengalen, door middel van een reeks complementaire proefprojecten in geselecteerde kuststroken om capaciteit op te bouwen op staatsniveau.

Capaciteitsopbouw voor het beheer van industriële verontreiniging (65 miljoen dollar, goedgekeurd in juni 2010) om tastbare menselijke en technische capaciteit op te bouwen in staatsagentschappen in Andhra Pradesh en West-Bengalen voor het uitvoeren van milieuvriendelijke sanering van verontreinigde locaties en om de ontwikkeling te ondersteunen van een beleids-, institutioneel en methodologisch kader voor de instelling van een nationaal programma voor de sanering van verontreinigde locaties (NPRPS).

Het National Ganga River Basin Authority Project (1 miljard dollar, goedgekeurd in mei 2011): capaciteitsopbouw van de opkomende instellingen op operationeel niveau, zodat zij het langetermijnprogramma voor de sanering en het behoud van de Ganga kunnen beheren; en uitvoering van een reeks demonstratie-investeringen voor het duurzaam terugdringen van de belasting door puntbronnen op prioritaire locaties aan de Ganga.

Biodiversiteitsbehoud en rurale bestaansmiddelen (23 miljoen dollar GEF/IDA, goedgekeurd in mei 2011): ontwikkeling en bevordering van nieuwe modellen voor behoud op landschapsschaal via meer capaciteit en institutionele opbouw voor het mainstreamen van de resultaten op het gebied van biodiversiteitsbehoud.

Pijplijnprojecten

Een milieuduurzame beleidslening voor ontwikkeling in de staat Himachal Pradesh: Met de voorgestelde lening voor ontwikkelingsbeleid wordt beoogd een kader tot stand te brengen voor een duurzaam milieu, waardoor de deelneming van de overheid en de particuliere sector in de deelstaat aan de nationale missie voor een efficiënter energiegebruik wordt bevorderd, een beleids- en institutioneel kader voor de verdere ontwikkeling van een milieuvriendelijke waterkrachtontwikkeling wordt ontwikkeld, en een duurzame ontwikkeling mogelijk wordt gemaakt in een aantal belangrijke sectoren van de economie, waaronder: toerisme, industrie, en land- en tuinbouw.

Globale Milieufaciliteit (GEF): Na de recente aanvulling is de Wereldbank verzocht een aantal projecten voor te bereiden die door het GEF zullen worden gefinancierd, namelijk: Climate Resilience through Community-Based Approaches in Semi-Arid Areas, Integrated Biodiversity Hotspots and Improvements, Adaptive Management Tools in Sustainable Land Management, en Integrated Ecological Management of the Lakshadweep Sea.

Onderzoek

Energie-intensieve sectoren van de Indiase economie: Opties voor koolstofarme ontwikkeling: In de studie wordt gekeken naar vijf sectoren van de Indiase economie die in 2007 verantwoordelijk waren voor driekwart van India’s CO2-emissies door energiegebruik – energieopwekking, energie-intensieve industrieën (zoals ijzer en staal, cement, kunstmest, raffinage, pulp en papier, enz.
Het presenteert drie koolstofemissiescenario’s, waarin de verschillende groeipaden worden geschetst die India van 2007 tot 2031 – het einde van het Vijftiende Vijfjarenplan – zou kunnen volgen.

Sundarbans Duurzame sociaal-economische ontwikkeling: Het doel van de niet-lenende technische bijstand is maatregelen te beoordelen die de veerkracht van het sociaal-economische en biofysische systeem vergroten en duurzame ontwikkeling op lange termijn tot stand brengen. Veerkrachtige systemen zijn systemen die een aanpassingsvermogen hebben wanneer zij worden geconfronteerd met aanhoudende spanningen, maar het aanpassingsvermogen van de bewoners van de Sundarbans wordt voortdurend ondermijnd. Historische zeespiegelstijging als gevolg van deltaverzakkingen, zoutindringing, overstromingen en verlies van voedingsstoffen in de lokale bodem hebben er de afgelopen eeuw voor gezorgd dat dit een van de gevaarlijkste gebieden van het Indiase subcontinent is geworden.

India 2030: Visie voor een ecologisch duurzame toekomst: Deze studie gaat over een breder debat over de gevolgen van snelle economische groei voor de duurzaamheid van het milieu en de noodzaak om de huidige institutionele regelingen van India te heroverwegen in het licht van de bevordering van milieuduurzaamheid op lange termijn. De belangrijkste doelstellingen van de studie zijn het identificeren van milieu-uitdagingen, kansen en beperkingen voor groei die zich de komende decennia in India zullen voordoen en het voorstellen van beleidsantwoorden en het ontwikkelen van strategieën om de tweeledige doelstelling van groei en milieuduurzaamheid in stedelijke en ecologisch kwetsbare heuvelgebieden te harmoniseren.