Milia, ook wel bekend als de parelwitte, harde bultjes, melkvlekken, “hardnekkige mee-eters” en tal van andere namen die eraan gegeven zijn door p’d off hoomans, teisteren een brede leeftijdsgroep (vanaf baby’s) en zijn een van die dingen die sommigen van ons gemakkelijk kunnen negeren en sommigen van ons niet. Het is geen acne, het begint zelfs niet in de porie!
Wat zijn milia?
Milia ontstaan wanneer talg en dode huidcellen vast komen te zitten in de buitenste lagen van de huid. Na een tijdje gaan ze keratiniseren, wat betekent dat ze keratine verzamelen en dan verharden. We zijn niet boos op keratine, want keratine is een essentieel structureel eiwit van de huid, en keratine zorgt de hele tijd voor onze huid. Het is alleen zo dat, in dit geval, keratine de boosdoener is van de fysieke bult.
Hoe zien milia eruit?
Milia zijn het soort parels dat je niet per se in de buurt van je gezicht wilt hebben. Het zijn meestal kleine, ronde bultjes en ze zijn volkomen goedaardig. Ze lijken een beetje op een gewone whitehead maar dan verder in de huid en gaan meestal niet gepaard met de ring van roodheid die een whitehead zou zijn. Je krijgt ze waarschijnlijk in veelvoud, in plaats van één milium (ja, dat is het woord voor de enkelvoudige vorm).
Zijn er verschillende soorten milia?
Milia, zoals de meeste dingen in het leven, zijn er in vele vormen. U hebt neonatale milia, die bijna de helft van de pasgeborenen treft en meestal op de neus wordt aangetroffen. Neonatale milia verdwijnen meestal binnen een paar weken na de geboorte van uw baby, dus u hoeft zich geen zorgen te maken. Primaire milia treft zowel kinderen als volwassenen en komt het meest voor in de oogstreek, op de wangen en op het voorhoofd. Dit type milia kan ook vanzelf genezen en spontaan verdwijnen, maar sommige zijn hardnekkiger dan andere en kunnen een duwtje in de rug nodig hebben (of een excisie, om precies te zijn, maar daarover later meer).
Juveniele milia zijn milia die worden veroorzaakt door erfelijke aandoeningen zoals het Gardner-syndroom of het nevoïde basaalcelcarcinoom-syndroom. Als u een plaque (een soort huidlaesie) heeft die bedekt is met meerdere milia, wordt dit milia en plaque genoemd.
De kans is het grootst dat u dit type milia vindt achter de oren, rond de wang en de kaak of op het ooglid. Multiple eruptive milia is de naam voor een zeldzame huidaandoening waarbij de lijder gedurende een periode herhaaldelijk aanvallen krijgt van soms jeukende vlekken van milia.
Het kan helemaal vanzelf verdwijnen, en het is bekend dat het voorkomt bij mensen die net klaar zijn met de behandeling van kanker. Als u onlangs een huidverwonding hebt gehad, zoals een brandwond of wond, kunt u traumatische milia ontwikkelen, die, zoals u uit de naam kunt raden, kunnen voorkomen op de plaats van een huidtrauma. Interessant is dat je ook milia kunt krijgen na het gebruik van topische medicatie, zoals steroïde crèmes!
Milia-lookalikes
- Acne kan een milia-lookalike zijn, vooral de milde fase 1 acne die op het voorhoofd kan worden aangetroffen, omdat deze meestal klein en parelachtig is.
- Omdat milia een soort cyste is, is het begrijpelijk dat ze verward kunnen worden met zeer, zeer kleine epidermale cysten, aangezien ze er in wezen hetzelfde uitzien.
- Het kan erg lijken op keratosis pilaris (ook bekend als kippenhuid) qua uiterlijk en gevoel, maar bij KP zijn de bultjes over een groter gebied verspreid en zijn het er meer.
- Syringomen zijn goedaardige gezwellen die erg lijken op milia als witte, gele of vleeskleurige bultjes op de huid. Syringomen zitten echter meestal diep in de huid en zijn moeilijker te behandelen. Ze zijn permanent en hardnekkig terugkerend. Een arts kan u vertellen of uw bultjes milia of syringoma zijn.
Kan milia worden voorkomen?
Als u ziet dat milia zich vrijwel zonder reden vormen, voelt u zich misschien een beetje ontmoedigd. Sommigen geloven dat het te maken heeft met make-up en oogcrèmes, of dat milia te wijten zijn aan een droge huid, maar ik geloof niet dat dit waar is – ik heb een vette huid en krijg toch milia!
Aan de binnenkant: Sommige voedingsdeskundigen geloven dat er een verband is tussen een tekort aan vitamine A en omega en de ontwikkeling van milia. Hoewel er niet veel wetenschappelijke basis voor is, kan het geen kwaad om vitamine A- en omega-supplementen te proberen en te zien of het bij u de vorming van milia voorkomt. Vitamine A en omega’s zijn geweldig voor de gezondheid van de huid, omdat ze helpen bij de celvernieuwing en de hydratatie van de huid. Persoonlijk ben ik een fan van Advanced Nutrition Programme Skin Omegas+ en Skin Vit A+.
Aan de buitenkant: De huid goed ontschubd houden kan de ophoping van dode huidcellen tegenhouden die tot de vorming van milia leiden. Producten die zuren bevatten zijn het beste voor exfoliatie, d.w.z. melkzuur, glycolzuur, salicylzuur. Als je veel last hebt van milia, kunnen retinol of retinoïden een goed idee zijn. Deze van vitamine A afgeleide ingrediënten versnellen het tempo van de celvernieuwing, zodat dode huidcellen iets sneller worden afgestoten, zodat er geen overblijven om vast te zitten en keratine op te hopen. Ik zou mensen aanraden geen retinols of retinoïden te gebruiken, tenzij het absoluut noodzakelijk is, omdat het een relatief agressieve behandeling kan zijn.
Het is een wijdverbreid geloof dat het gebruik van veel producten die te zwaar zijn voor je specifieke huid, milia veroorzaakt, omdat het de porie verstopt. Aangezien milia niet voortkomt uit de porie, denk ik niet dat dit noodzakelijkerwijs een evangelie is.
Hoe kom ik van milia af?
Wanneer het op milia aankomt, kan preventie niet worden gegarandeerd. Het is een van die dingen in de huidindustrie die niet volledig wordt begrepen! Maar het enige dat zeker van uw milia af zal komen, is ze professioneel te laten doorprikken. Milia kunnen worden gelipt in dermatologische klinieken en sommige salons. Het proces is eenvoudig en verrassend genoeg helemaal niet bloederig.
De omgeving van het milium of de milia wordt grondig ontsmet en er wordt een naald (of mesje) gebruikt om de huid te doorboren. Daarna wordt het milium zelf, de kleine parel van verharde keratine, geëxtraheerd. Na de extractie wordt een antiseptisch middel aangebracht omdat het om een wond gaat. Omdat de huid is doorboord, kunt u gedurende een paar dagen na de behandeling een klein litteken hebben. Klinkt eenvoudig, ja? Betekent dit dat u het zelf moet doen?
Het grootste probleem met zelf thuis verwijderen, als het gaat om poriën, milia, cysten of wat dan ook, is dat de gemiddelde thuiswerker niet de vaardigheid heeft om te verwijderen wat verwijderd moet worden zonder de huid te beschadigen. Bovendien, als het niet hun werk is en ook niet de huid van iemand anders, kunnen mensen erg gemakzuchtig worden over het steriliseren van apparatuur… Vuile, met bacteriën bedekte instrumenten of vingers op de huid brengen (vooral IN de huid) kan leiden tot infectie. Dat wil niemand.
Als u nu geïnspireerd bent om een afspraak te maken om uw milia te laten verwijderen, let er dan op dat u vraagt om een manuele verwijdering/excisie/lancering van de milia! Dat kost meestal zo’n €25, maar de prijzen verschillen van plaats tot plaats. Je kunt ze niet alleen laten verwijderen, maar ze ook laten epileren of IPL laten doen. De warmte van deze behandelingen maakt het minder waarschijnlijk dat milia terugkomen.