De huid is het grootste orgaan van het menselijk lichaam: de huid die een gemiddelde volwassene bedekt, heeft een oppervlakte van ongeveer 1,5 vierkante meter en een massa van ongeveer 12 kg, inclusief de hypodermale vetlaag. De huid beschermt het lichaam tegen mechanische schade, UV-straling en ziekteverwekkers; de keratinelaag voorkomt uitdroging van de huid. Zij speelt ook een belangrijke rol bij de temperatuurregeling. De huid is ons grootste zintuig; haar receptoren voelen warmte, koude en mechanische prikkels aan.
Skeletspieren zijn belangrijke organen voor de voortbeweging. Er zijn ongeveer 350 skeletspieren in het menselijk lichaam, die 50% van de lichaamsmassa uitmaken. Er zijn lange, korte, platte en ringvormige spieren. Spieren zijn met pezen aan de botten bevestigd.
Het skelet van een volwassen mens bestaat uit 206 botten. Botten zijn stijf en flexibel tegelijk om een grote hoeveelheid gewicht te kunnen dragen. Het botmetabolisme is traag, dus genezen botten traag. Een botbreuk heeft minstens 6 weken nodig om te genezen. Om osteoporose te voorkomen moet worden gezorgd voor een goede dagelijkse inname van calcium (1500 mg voor adolescenten).
Het maag-darmstelsel is verantwoordelijk voor de vertering en opname van voedingsstoffen.
Het voedsel wordt in de mond door de tanden fijngemalen; de vertering van koolhydraten kan dan beginnen. Eiwitten worden verteerd in de zeer zure maag.
Dan worden in de dunne darm alle drie de soorten voedingsstoffen, dat wil zeggen eiwitten, koolhydraten en vetten, opgenomen. Alvleeskliersap, dat door de alvleesklier wordt afgescheiden en spijsverteringsenzymen bevat, wordt daar geledigd, evenals gal, dat door de lever wordt afgescheiden en helpt bij de vertering van vetten. De dikke darm absorbeert water en mineralen; zijn bacterieflora produceert vitaminen.
Catabole processen in ons lichaam vereisen zuurstof en produceren kooldioxide. De opname van zuurstof en de afgifte van kooldioxide vinden beide plaats in de longen. In een ontspannen toestand ademen we ongeveer 16 keer per minuut in en wisselen we telkens ongeveer een halve liter lucht uit. Longkanker is een ernstige ziekte van de longen; roken verhoogt de kans op het ontstaan ervan aanzienlijk.
Het netwerk van bloedvaten in ons lichaam vormt het cardiovasculaire systeem. De systemische circulatie is het deel van het cardiovasculaire systeem dat zuurstofrijk bloed aan alle organen in het lichaam levert en kooldioxide afvoert. De pulmonale circulatie transporteert kooldioxiderijk bloed van het hart naar de longen, waar kooldioxide vrijkomt en zuurstof wordt opgenomen. Zuurstofrijk bloed wordt vervolgens naar het hart getransporteerd. Het bloed wordt door de bloedvaten gepompt door de samentrekkingen van het hart. De gezondheid van hart en bloedvaten kan worden behouden door regelmatig te bewegen, een gezonde, vetarme voeding te volgen en niet te roken.
Noodzakelijke en schadelijke stoffen worden door de nieren uit het lichaam verwijderd. Zij produceren ongeveer 1,5 liter urine per dag. Urine wordt opgeslagen in de urineblaas en vervolgens via de plasbuis uit het lichaam afgevoerd. Een veel voorkomende ziekte van het urinewegstelsel is pyelitis, of ontsteking van het nierbekken. De symptomen zijn onder meer eiwit in de urine. In de nieren worden vaak nierstenen gevormd. Deze kunnen kleine verwondingen veroorzaken en daardoor bloed in de urine.
Het zenuwstelsel is, samen met het hormonale stelsel, verantwoordelijk voor de gecoördineerde, gereguleerde werking van het lichaam. Het centrale zenuwstelsel bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg, terwijl het perifere zenuwstelsel bestaat uit zenuwen, die informatie tussen het centrale zenuwstelsel en de organen doorgeven in de vorm van elektrische signalen. Er zijn 12 paar hersenzenuwen, die rechtstreeks uit de hersenen komen, en 31 paar ruggenmergzenuwen, die uit segmenten van het ruggenmerg komen.
Hormonen worden geproduceerd door de klieren van het endocriene systeem. Adrenaline wordt afgescheiden door de bijnier, insuline door de alvleesklier, en thyroxine door de schildklier.
Het centrum van het endocriene systeem is de hypothalamus-hypofyse-as. De hypothalamus produceert hormonen die de hypofyse reguleren, waar ze de productie van nog meer hormoon stimuleren. Deze hormonen stimuleren andere endocriene klieren: de schildklier, de bijnier en de voortplantingsklieren. De alvleesklier wordt niet gereguleerd door de hypothalamus-hypofyse-as.
Lymfe is de vloeistof die zich in de interstitiële ruimten bevindt, ook bekend als de weefselruimten. Het wordt geproduceerd uit bloed, door osmose door de wanden van de haarvaten. Ook stofwisselingsproducten worden in de lymfe afgevoerd.
Lymfe wordt door lymfevaten in de subclavian ader gebracht, terwijl het door de lymfeknopen gaat. Pahthogenen die door de lymfe worden meegevoerd, komen in contact met witte bloedcellen die in de lymfeknopen leven, wat belangrijk is voor de werking van het immuunsysteem.
Andere belangrijke lymfatische organen zijn de thymus, de milt en de tonsillen: zij spelen ook een belangrijke rol bij de rijping van witte bloedcellen en bij de afweer.
Genitalia zijn verantwoordelijk voor de voortplanting, zij produceren gameten. Bij de bevruchting verenigt de eicel zich met een zaadcel, en zij vormen een zygote waaruit zich het embryo ontwikkelt. De voortplantingsklieren bij wijfjes zijn de eierstokken, die onrijpe eicellen (of eicellen) bevatten. In elke menstruatiecyclus rijpt een van de eicellen en komt uit de eierstok vrij in de eileiders. Hier vindt de bevruchting plaats.