Op een dag in de zeventiger jaren, zo onherinnerlijk dat hij zich niet meer kan herinneren wanneer die was, zat David Doyle aan zijn bureau in het kantoor van de National Geodetic Survey, de overheidsinstelling die verantwoordelijk is voor het bepalen van de breedte-, lengte-, hoogte- en kustpunten van het land. (De slogan: “Positioning America for the Future.”) Iemand smeet een manila map neer. Uit zijn voegen gespannen met bestanden, er stond maar één woord op: Centers.
In eerste instantie, dacht Doyle dat hij voor de gek werd gehouden. Gestraft, op een of andere manier. Immers, in de map, was er niets wetenschappelijk of geodetisch voor de wetenschappelijke geodetist om naar te kijken. In plaats daarvan waren er honderden brieven van burgers over geografische centra, sommige daterend uit 1945. Waarom zit ik met dit ding opgescheept? Doyle herinnert zich dat hij dacht. Maar met meer tijd, met meer brieven, veranderde Doyle’s perspectief. “Wat ik leerde en waardeerde was dat mensen dit heel serieus namen,” zegt hij.
Misschien meer dan ergens anders wordt het debat over centra het meest serieus genomen in North Dakota. Want in een staat die op de laatste plaats staat wat betreft de economische impact van toerisme en op de 46e plaats wat betreft de bestedingen van bezoekers, betekent het hebben van enige aanspraak – hoe klein ook, hoe eigenaardig ook – iets. Het betekent bezoekers. Inkomen. Een attractie om een droom op te bouwen. Het is dan ook geen verrassing dat Rugby’s uitroepen tot het Geografisch Centrum van Noord Amerika niet zonder controverse is geweest. Immers, zo zegt de Heer: Laat de wijze zich niet beroemen op zijn wijsheid, laat de machtige zich niet beroemen op zijn kracht, laat de rijke zich niet beroemen op zijn rijkdom. Addendum bij het goede boek, of iets wat er op lijkt: Laat het middelpunt van alles niet opscheppen over zijn middelpunt.
Whispers begon te reizen over de vlakten in 2015, toen de mede-eigenaren van Hanson’s Bar in Robinson, North Dakota, een kaart tevoorschijn haalden en besloten dat het geografische middelpunt van Noord-Amerika eigenlijk dichter bij Robinson lag dan bij Rugby-een paar meter buiten Hanson’s Bar, als een kwestie van feit. Ze lieten een sticker maken om de plek te markeren, en een inwijdingsceremonie om het op de vloer van Hanson’s te plakken, die zichzelf de oudste bar in North Dakota noemt.
“We zijn geen geologische wetenschappers of zo,” zegt Bill Bender, een van de eigenaren van Hanson’s, over de methode die ze gebruikten om het geografische middelpunt te bepalen. “Het was rudimentair, toegegeven. Maar wat we deden was veel wetenschappelijker dan een stuk karton uitknippen en het op een punt laten balanceren. Dat is geen wetenschap. Een kind zou dat kunnen doen.”
In 2016 had Bender meer gedaan dan een mondelinge claim: nadat hij had ontdekt dat Rugby zijn patent op de frase “Geographical Center of North America” niet had verlengd bij het U.S. Patent and Trademark Office, betaalde hij de $ 350 om de frase te kopen. Vrijwel onmiddellijk ontving Bender een brief van de stadsadvocaat van Rugby, waarin hem werd gevraagd de aanduiding te heroverwegen. Hij zei dat hij dat liever niet deed.
In de hele regio leek de stap op David die Goliath omverwierp. “North Dakota Bar eigenaar pleegt een monumentale staatsgreep” kraaide een krantenkop. Een andere verslaggever schreef: “In deze versie van de gebeurtenissen is Rugby als een gemeentelijke Phaethon, hoog rijdend op de geografische zonnewagen die haar geleend was door Helios van de USGS, totdat zij – dronken van haar eigen gevoel van centraliteit en slapend aan het stuur – gevaarlijk uit de koers raakte en uiteindelijk onder de donder werd gehouden door Zeus Bill Bender, de patent-poachende Zeus.”
In het begin van 2017 sloeg een andere Zeus toe, dit keer in de vorm van een professor geografie aan de Universiteit van Buffalo, die in plaats daarvan poneerde dat het continentale centrum zich 145 mijl ten zuidwesten van Rugby bevond, in een stad genaamd Center, met 588 inwoners. Voor Center, eeuwen geleden zo genoemd omdat men dacht dat het het centrum van Oliver County was, was de aanwijzing een verordonnering – ook al duurde het even voordat iemand de wetenschapper serieus nam.
“Toen ze contact opnamen met de stad, wimpelde de stadspersoon hen een beetje af,” zegt Dave Berger, een levenslange inwoner van Center en lid van de Community Club. “Maar toen namen ze contact op met het kantoor van de county agent, en hij is degene die contact met mij heeft opgenomen. En toen ging het gewoon van start.”
Begin 2018 had ook Center een monument toegevoegd om zijn claim te markeren, een 30.000-pond rots die op een bluf zit 4,4 mijl ten noorden van de stad, met uitzicht op de omliggende windturbines. Maar in tegenstelling tot Robinson, stond Center meer open voor compromissen.
“We wilden geen – wat wil je zeggen – concurrentie,” zegt Berger, die het voortouw nam bij de plaatsing van de marker. “We wilden geen harde gevoelens. Ons doel was niet om de aanwijzing weg te nemen . Dus toen kwamen we met de titel ‘Scientific Center of North America,’ en daar zijn we mee aan de haal gegaan.”
In de afgelopen twee jaar zijn meer dan 350 mensen gestopt om het gastenboek bij het Scientific Center of North America te tekenen; op acht staten na zijn alle staten vertegenwoordigd. En in die afgelopen twee jaar, zegt Berger dat hij slechts één persoon heeft ontmoet die boos was over de claim. (Die persoon kwam uit Rugby.)
Na een jarenlang juridisch geschil, won Rugby in april 2018 zijn wettelijke rechten op een handelsmerk terug. Maar de strijd in de prairies is nog lang niet voorbij. Center installeert vlaggenmasten en wegwijzers en zitplaatsen rond zijn monument. Robinson, dat een jaarlijks “Center Fest” blijft houden, vol met vuurvreters en een surströmming (gefermenteerde vis)-eetwedstrijd, richtte in 2018 een International Center for Determining Centers op, dat volgens Bender een uniforme methode zal ontwikkelen voor het bepalen van geografische centra.
“Wat de woorden betreft, Rugby kan ze hebben, en Rugby kan ze gebruiken,” zegt Bender, die ook de burgemeester is van Robinson, 37 inwoners. “Maar we gaan deze discussie voeren, of Rugby dat nu wil of niet.”
“Als de wetenschap haar stem heeft verheven, laten babbelaars hun rust houden,” schreef Jules Verne in 1864 in Reis naar het middelpunt van de aarde. Maar in deze reis naar het middelpunt, is de wetenschap onbepaald geweest, de officiële overheidsinstellingen stil. De babbelaars kennen geen vrede.