Jahannam (Arabisch: جهنم) is het islamitische equivalent van de hel. Het stamt af van het Hebreeuwse woord Gehinnom, dat een oude vuilnisbelt buiten de stad Jeruzalem was waar afval werd verbrand. Volgens de Koran weet alleen Allah (God) wie naar Jahannam (de Hel) zal gaan en wie naar Jannah (de Hemel).

Beschrijving

De Koran geeft gedetailleerde beschrijvingen van Jahannam die zowel letterlijk als metaforisch door moslims zijn geïnterpreteerd. Jahannam wordt op verschillende manieren beschreven als een brandende plaats, een angstaanjagende afgrond, een smalle brug die moet worden overgestoken om in het paradijs te komen, en ook een vuil uitziend monster, dat door Allah kan worden opgeroepen (Koran 82.4). Er wordt ook gezegd dat in Jahannam “Zaqqum” (een doornboom) groeit, die een bittere vrucht heeft, waarvan de verdoemden gedwongen worden te eten om hun kwelling te intensiveren. Zijn vruchten hebben de vorm van duivelskoppen. (Koran 44.46).

Er wordt gezegd dat Jahannam zeven niveaus heeft waar een zondaar naar toe kan gaan, afhankelijk van zijn daden. In de Islam hangt iemands graad van bestraffing in de hel af van iemands zonden, en dus zijn er verschillende niveaus van de hel aangewezen voor verschillende soorten zondaars. Het zwaarste niveau staat bekend als “Hutama,” waarvan wordt gezegd dat het gereserveerd is voor religieuze hypocrieten.

Dag des Oordeels (يوم القيامة)

Volgens de Islam zal ieder persoon verantwoording moeten afleggen voor zijn daden op de “Dag der Opstanding” (Qiyamah) (Koran 71.18). Op deze dag zal het eigen levensboek van een man of een vrouw worden geopend, en zij zullen worden ingelicht over elke daad die zij hebben verricht en elk woord dat zij hebben gesproken (Koran 54,52-53), zij het dat daden die in de kindertijd zijn verricht, niet worden beoordeeld. Er wordt gezegd dat het verslag zo gedetailleerd is dat de persoon verbaasd zal zijn over hoe volledig het is. Er wordt ook gezegd dat als iemand een daad ontkent die hij of zij heeft begaan, of weigert deze te erkennen, zijn of haar lichaamsdelen tegen hem of haar zullen getuigen. Ieder mens, zowel moslim als niet-moslim, zal in de islamitische gedachte rekenschap moeten afleggen voor zijn of haar daden en zal dienovereenkomstig door Allah worden geoordeeld (Koran 74.38).

De beproevingen en beproevingen die samenhangen met de Dag des Oordeels worden zowel in de Koran als in de Hadith, alsmede in de commentaren van de islamitische uiteenzetters en de geleerde autoriteiten gedetailleerd beschreven. Zij zijn het erover eens dat God op deze dag kwader zal zijn dan ooit tevoren en dat zelfs de engelen voor God zullen beven. Bovendien zijn de mensen op deze “dag” zo bang dat de profeten zelf God herhaaldelijk aanspreken met de zinsnede sallim, sallim, of spaar, spaar – dat wil zeggen: “spaar uw volgelingen, o God.” Volgelingen van Mohammed tijdens zijn leven die van de Islam afdwaalden na zijn heengaan, afvalligen van de Islam, worden in het vuur verzwolgen. Zij die de Koran verdraaiden of negeerden of zich tot een andere godsdienst bekeerden, worden eveneens in het hellevuur verzwolgen. Maar zij die werkelijk in God geloven en vroom zijn, en die Al-Ghurr-ul-Muhajjalun worden genoemd vanwege het spoor van rituele wassingen die zij tijdens hun leven hebben verricht, hebben berouw van hun zonden en keren terug naar “jannah (de tuin) waar beneden rivieren stromen”. De wereld wordt vernietigd en de doden staan op uit hun graven en verzamelen zich, wachtend om geoordeeld te worden voor hun daden.

De Koran stelt dat naast moslims, Allah ook andere Mensen van het Boek zal redden van de hel en mensen die de ware boodschap van de Islam niet hebben ontvangen zullen ook gered worden:

“Degenen die in Allah en de Laatste Dag geloven en goede daden verrichten zullen beloond worden door hun Heer, zij hebben niets te vrezen noch worden zij bedroefd.” (Koran 2.62)

Na de dood wordt gezegd dat de aartsengel Azrael (met de hulp van andere minder belangrijke engelen) de ziel van het lichaam zal scheiden, hardhandig of pijnloos, afhankelijk van hoe rechtschapen de persoon tijdens zijn leven was (Koran 79.1-2). Na de scheiding van de ziel en het lichaam, zullen Nakir en Munkar’s (twee islamitische engelen) de ziel in haar graf ondervragen en vragen:

“Wie is uw (heer)?” “Wat is uw manier van leven?” “Wie is jullie leider?” (Koran 17.71)

Deze ervaring zal gruwelijk en beangstigend zijn, afhankelijk van het feit of de persoon rechtschapen was of niet.

Na het oordeel moeten alle mannen en vrouwen een diepe afgrond oversteken, waarvandaan de vlammen van Jahannam (de hel) opspringen, op al-Sirât (الصراط, een doornige brug die zo dun is dat hij niet kan worden gezien. In de Hadith wordt gezegd dat het oversteken van de brug zo moeilijk is, omdat de brug zo dun is als een haarlok, en zo scherp als de rand van een zwaard. De gelovigen en degenen die voor Jannah bestemd zijn, zijn in staat snel en veilig over te steken, omdat zij het als een dikke stenen brug zien, terwijl anderen van deze haardunne brug in Jahannam vallen. De gelovigen zullen door de profeet Mohammed naar een uitgestrekt bekken of meer worden geleid, genaamd al-kawthar الكوثر, waar hun dorst zal worden gelest met een witgekleurde drank die smaakt naar gezoete melk. Er wordt gezegd dat degene die ervan drinkt nooit dorst zal hebben. In een hadith wordt gezegd dat al-kawthar een rivier van het paradijs is (al-Bukhari, boek 76, hadith 583.)

Voorspraak (الشفاعة)

Op de gehele “Dag des Oordeels” is het onderliggende principe dat van een volledige en volmaakte rechtvaardigheid die door Allah wordt bestuurd. Maar de verhalen over het oordeel staan ook bol van de nadruk dat Allah barmhartig en vergevingsgezind is, en dat deze eigenschappen op die Dag zullen worden toegekend voor zover zij worden verdiend.

Voorspeld wordt dat de mensen op die Dag de profeten zullen aanroepen om voor hen te bemiddelen, smekend om de veiligheid van leden van hun familie en geliefden. Eerst zullen de mensen zich tot Abraham wenden, dan tot Mozes, dan tot Adam en ten slotte tot Noach, die allen zullen weigeren om voor hen te bemiddelen. Deze profeten zullen in plaats daarvan naar Mohammed wijzen als de hoogste bemiddelaar namens de mensheid. In een Hadith wordt verteld dat na Mohammeds betrokkenheid en smeekbeden, Allah zelf tussenbeide komt en herhaaldelijk zijn engelen beveelt om uit Jahannam (de hel) iedereen te halen die oprecht de Shahada heeft beleden, totdat de engelen worden bevolen om terug te keren en iedereen te vinden met ook maar een greintje goedheid in zijn of haar hart, hoewel degenen die valse goden hebben aanbeden, of hebben deelgenomen aan shirk (afgoderij) niet worden gered uit Jahannam (de hel) en in plaats daarvan daar voor altijd blijven. Na de Voorspraak wordt het leven hervat, hetzij in Jannah (paradijs) of in Jahannam (hel).

In tegenstelling tot afbeeldingen van de hel als een verblijfplaats van eeuwige straf, gevonden in andere wereldreligies, stelt de Islam dat men naar de hel kan gaan en van daaruit naar de Hemel kan gaan na het uitzitten van een straf van tijd in de hel. Er wordt gezegd dat alleen Allah weet hoe lang een zondaar in de hel zal worden gehouden. Zondaars kunnen worden vrijgelaten volgens de wil van Allah. Maar de beslissing om naar Jannah (het paradijs) of naar Jahannam (de hel) te worden gestuurd, ligt alleen in Allah’s handen. God is dus de uiteindelijke arbiter en qadi (rechter) over wie naar de hel gaat en wie gered wordt.

Noten

• Ali, Mohammed Ali Ibn Zubair. Tekenen van Qiyamah. Islamitische Boekendienst, 2000. ASIN B000KJ4YDK
• Kabbani, Muhammad Hisham. De nadering van Armageddon: Een Islamitisch Perspectief. Islamic Supreme Council of America, 2003. ISBN 978-1930409200
• Khalifa, Rashad. Koran: Het Laatste Testament, Geautoriseerde Engelse Versie met Arabische Tekst, Herziene Editie IV. Submission.org, 2005. ISBN 978-0972920926
• Smith, Jane I. The Islamic Understanding of Death and Resurrection. Oxford University Press, 2006. ISBN 978-0195156492

Alle links opgehaald 14 maart 2018.

• al-Qiyâmah
• Tekenen van Qiyamah
• De twee slagen van de Trompet van het Licht die de periode van het Oordeel inluidt