Vele voetbalfans hadden een haat-liefde verhouding met deze doelpuntenmachine. De volgende in de reeks van Italiaanse legendes is Daniel Lucci, die een blik werpt op een zeer unieke doelpuntenmaker, Filippo Inzaghi, of zoals hij bij velen bekend was: Super Pippo!

“Kijk, hij kan eigenlijk helemaal niet voetballen, hij staat gewoon altijd op de juiste positie.”

Johan Cruyff over Pippo Inzaghi

Inzaghi mag dan niet de meest getalenteerde spits zijn geweest, maar de snelle aanvaller wist met grote regelmaat te scoren. En is dat niet het belangrijkste?

Hij was ook een bewezen winnaar op verschillende podia, dus “altijd op de juiste positie” kwam hem goed van pas.

Serie A

Inzaghi is vooral bekend van zijn tijd bij AC Milan, waar hij ruwweg 11 seizoenen doorbracht voor zijn pensioen in 2012. In zijn beginperiode kwam hij ook uit voor Juventus, Atalanta en Parma.

In een totaal van 370 Serie A-wedstrijden scoorde Inzaghi 156 doelpunten. Een nog indrukwekkender statistiek voor de centrumspits is dat hij in staat was om 46 doelpunten te maken in 81 UEFA Champions League-optredens – meer dan een doelpunt om de andere wedstrijd. Hij was een klinische spits, zelfs tegen enkele van de beste ploegen in Europa.

Tijdens Inzaghi’s clubcarrière was hij niet alleen in staat om in een hoog tempo doelpunten te maken, maar hij bleef ook trofeeën winnen, bijna net zo vaak als hij scoorde.

In het seizoen 1996/97 was hij de topscorer van de Serie A, met 24 keer het net vinden. Een jaar later verhuisde hij naar Juventus en won de eerste van zijn drie Serie A-titels, samen met een Italiaanse beker, een Italiaanse Super Cup, een FIFA Club World Cup, twee Europese Supercups, en twee Champions Leagues.

Het is veilig om te zeggen dat Inzaghi een vrij volle prijzenkast heeft – niet slecht voor iemand die niet kan voetballen.

Het merendeel van Inzaghi’s triomfen kwam met AC Milan en dat wonderbaarlijk getalenteerde team dat ze in het eerste decennium van de 21e eeuw samenstelden, met onder anderen Andrea Pirlo, Kaka en Alessandro Nesta.

Gezien het aantal legendarische namen bij de club, realiseren veel fans zich misschien niet hoe integraal Inzaghi was voor het succes van Milan in die jaren, en hij zal de boeken ingaan als een van de groten van de Rossoneri.

Italië

Hoewel Inzaghi tijdens zijn interlandperiode nooit een vaste waarde was voor de Azzurri, bleef hij doen waar hij goed in was: scoren.

Toen hij op 23-jarige leeftijd in de zomer van 1997 onder hoofdcoach Cesare Maldini zijn debuut maakte, kwam Inzaghi 57 keer uit voor Italië. In die 57 optredens scoorde hij 25 doelpunten – bijna elke wedstrijd een doelpunt.

Met zijn 25 doelpunten staat hij op de zesde plaats op de Italiaanse topscorerslijst aller tijden, naast Adolfo Baloncieri en Alessandro Altobelli.

Inzaghi is ook houder van het Azzurri-record voor meeste doelpunten in de UEFA EK-kwalificatie met 12. In 1994 maakte hij deel uit van de Italiaanse ploeg die het UEFA Europees kampioenschap voor U-21 won en, nog opmerkelijker, zat hij in het Italiaanse team dat de felbegeerde World Cup in 2006 wist binnen te slepen.

Op het WK 2006 was hij slechts één keer te zien als invaller, maar de natuurlijke doelpuntenmaker was nog steeds in staat om de achterkant van het net te vinden.

Tijdens zijn opmerkelijke carrière wist Super Pippo zowat elk podium waarop hij speelde te veroveren, en hoewel hij misschien niet de meest getalenteerde speler was die het veld betrad, is zijn harde werk en toewijding aan de sport iets om sterk te bewonderen.

Filippo, de oudere broer van de huidige Lazio-coach Simone, was een bewezen doelpuntenmaker, ongeacht wie zijn teamgenoten waren of in welk team hij speelde. En nee, hij scoorde niet alleen tap-ins.

Inzaghi had genoeg talent waar het er toe deed, voor het doel, en dat maakte hem een van de meest productieve doelpuntenmakers van zijn tijd.

Vaak onderschat of buitenspel, deze ontmoediging kreeg Inzaghi nooit naar beneden. Hij was altijd in staat om weer overeind te krabbelen en uiteindelijk een doelpunt of twee te scoren.

Zijn scorend vermogen, harde werken en absolute toewijding aan het spel is iets waar alle jonge voetballers tegenop zouden moeten kijken.

Grazie voor de vaak buitenspel staande, maar beslissende doelpuntenmachine die Super Pippo Inzaghi was, een ware Italiaanse Legende.