De meeste vrouwen zijn wel bekend met spotting. In het begin vraag je je af of je weer ongesteld bent geworden. En als je dan beseft dat het maar eenmalig was, adem je opgelucht uit en vergeet je het. Maar moet je het altijd negeren?
Licht vaginaal bloedverlies buiten je menstruatie staat bekend als intermenstrueel bloedverlies (of spotting). Misschien zie je een of twee bloedvlekjes in je ondergoed – waarvoor je niet per se maandverband of een tampon nodig hebt, misschien alleen een inlegkruisje. Het kan echter wel ongemakkelijk zijn.
Representatiebeeld. Afbeelding door Bastian Wiedenhaupt uit
Spotten bij jonge vrouwen is niet ongewoon en is vaak niet schadelijk. Het is echter verstandig om de intermenstruele bloeding niet te negeren, omdat het een symptoom van een ander gezondheidsprobleem kan zijn.
Anders dan lastig of ongemakkelijk te zijn, kan intermenstruele bloeding problemen veroorzaken zoals angst en stress. Het is zelden pijnlijk. Als een seksueel overdraagbare aandoening of soa de oorzaak is van het spotting, kan dit ook leiden tot vruchtbaarheidsproblemen.
Oorzaken van spotting
Enkele van de redenen waarom spotting optreedt zijn:
1. Hormonaal: Hormonale veranderingen aan het begin van de puberteit en tijdens de menopauze kunnen spotting veroorzaken.
2. Structureel: in de late reproductieve jaren kan spotting het gevolg zijn van een goedaardig gezwel (niet-kankerachtig) zoals een poliep, vleesboom of gezwel op de vulva, vagina of de baarmoederhals. Hoewel zeldzaam, kan spotting ook het gevolg zijn van reproductieve en genitale kanker, zoals eierstokkanker en baarmoederhalskanker.
3. Medicatie-gerelateerd: Sommige steroïden en bloedverdunners kunnen spotting veroorzaken.
4. Functioneel: Wanneer het bloeden zonder reden gebeurt.
Zwangerschap, anticonceptiepillen, trauma, bekkenontstekingsziekten, endometriose, polycysteuze eierstokken, soa’s, stress, roken van sigaretten, en infecties zijn andere mogelijke oorzaken van spotting. Spotting kan ook optreden na seks – dit kan het gevolg zijn van een scheurtje of een infectie.
Wanneer medische hulp zoeken
Het is goed om spotting af en toe te negeren, maar u moet contact opnemen met uw arts als u een van de volgende dingen ervaart:
- Spotting stopt niet of als het overgaat in hevig bloedverlies.
- Vrouwen die postmenopauzale hormoontherapie gebruiken, kunnen gedurende een paar dagen in de maand last hebben van spotting. Dit stopt meestal vanzelf, binnen drie tot zes maanden. Als het bloedverlies echter groter is dan de gebruikelijke of verwachte hoeveelheid, of als het langer dan zes maanden aanhoudt, neem dan contact op met uw arts.
- Spotting bij meisjes jonger dan acht jaar die geen andere tekenen van puberteit vertonen, mag niet worden genegeerd.
- Vaginaal bloedverlies moet stoppen na de menopauze. Elke vorm van spotting of vaginaal bloeden na de menopauze is een punt van zorg.
- Spotting of licht vaginaal bloeden kan worden gezien bij pasgeboren meisjes in de eerste paar dagen van hun leven. Overmatige bloedingen of bloedingen die na de eerste maand aanhouden, mogen niet worden genegeerd.
- Spotting die gepaard gaat met koorts, duizeligheid, ongewone vaginale afscheiding, buik- of bekkenpijn moet aan de arts worden gemeld.
Behandeling voor spotting
Afhankelijk van de andere symptomen kan uw arts een bloed-, hormoon-, zwangerschaps- of schildklierfunctietest uitvoeren. Hij of zij kan ook een echografie van het bekken, sonohysterografie (speciale echografie van de baarmoeder), MRI van het bekken (om te zoeken naar vleesbomen of kanker) of hysteroscopie (om te zoeken naar vleesbomen en poliepen) aanbevelen.
De behandeling van spotting wordt bepaald op basis van de onderliggende oorzaak. Behandelingsopties omvatten medicatie, verwijdering van de baarmoeder, intra-uteriene apparaten, verandering in de geboortebeperkingspillen, myomectomie (chirurgische verwijdering van myomen), het wegschrapen van het endometrioseweefsel door middel van dilatatie en curettage of uterusmyomen embolisatie (blokkeren van de bloedstroom die helpt de myomen te laten krimpen).