Door gastschrijver Jennifer Burcke
(overgenomen uit het e-magazine October Naturally)

Ik herinner me nog levendig de eerste keer dat ik een husk cherry proefde. Het was meer dan tien jaar geleden toen ik met mijn jonge dochter op de plaatselijke boerenmarkt aan het winkelen was. Een van de boeren had een kleine mand met papierachtige lantaarnvormige vruchten op zijn tafel staan. Ik vroeg of het, gezien hun uiterlijk, tomatillos waren. Hij was blij om ons een royale handvol schilkersen aan te bieden om te proeven, terwijl hij ons alles vertelde over deze interessante vruchten.

Een hap en we waren verslaafd. De smaak was zo uniek, zo anders dan alles wat ik ooit had geproefd. De gouden vrucht was zoet en aards met een heerlijke tropische noot. Hun smaak is bijna niet uit te leggen, het huwelijk tussen de smaak van een zoete, rijpe cherry tomaat met de citrus smaken van ananas en mango. Deze schijnbaar ongerelateerde smaken smelten prachtig samen en leveren een unieke smaak op die we elk jaar in onze tuin telen.

De bolsterbes is niet alleen lekker en mooi. Het is ook eenvoudig te telen, productief, en bereikt zijn hoogtepunt van de oogst net als de rest van onze tuin aan het afronden is voor het groeiseizoen. De laaggroeiende wijnstokken dragen grote groene bladeren en krijgen kleine gele bloemen die uitgroeien tot heldergroene lantaarns. Elke lantaarn beschermt het rijpende fruit binnenin.

Huskersen zijn een erfstuk, dat dateert van rond 1840 toen ze voor het eerst verschenen in de tuinliteratuur. Deze krachtige vruchten waren ooit heel gewoon in tuinen, maar zijn zeldzaam geworden naarmate de samenleving verschoof van zelfgekweekte producten naar wat verkrijgbaar was in de kruidenierswinkel. Omdat bolkersen moeilijk over lange afstanden te vervoeren zijn, zijn ze niet geschikt voor grootschalige productie voor kruidenierswinkels en worden ze buiten boerenmarkten zelden gezien. Gelukkig zijn ze perfect geschikt voor de achtertuin en kunnen ze worden geteeld in een verscheidenheid van tuintypes, van containers tot verhoogde bedden.

Hoeskersen zijn lid van de Solanacaea plantenfamilie, samen met andere nachtschades zoals tomaten en aubergines. Ze delen ook hetzelfde geslacht en de kenmerkende lantaarnvormige bolster met de tomatillo. Huskersen zijn vatbaar voor dezelfde ziekten als tomaten- en tomatilloplanten, maar zijn in onze tuin meestal winterhard en beter bestand tegen ziekten en plagen.

Huskersen houden van dezelfde groeiomstandigheden als tomaten, geven de voorkeur aan een goede drainage en worden geplant nadat het gevaar van vorst is geweken. Net als tomaten ontkiemen ze wat traag en hebben ze de neiging om wortels langs hun stengels te laten groeien. Door ze diep in rijke, goed gedraineerde grond te planten, krijgen ze krachtige planten en een grotere opbrengst. Ze hoeven niet gestekt te worden en zijn zelfbestuivend. (Koop zaden hier.)

We beginnen met het oogsten van onze vlieskersen begin augustus met de piekoogst medio tot eind september. Hier in onze tuin in New England blijven de bolsterkersen produceren tot de eerste strenge vorst. Lang nadat onze heirloom tomaten, aubergines, paprika’s en andere meer delicate gewassen klaar zijn voor het jaar, blijven de bolkersen rijpen en produceren ze een heerlijke zelfgekweekte smaak voor onze familietafel.

Wanneer de bolkersen rijp zijn, begint de schil te veranderen van een soepel bladgroen in een droog perkamentachtig uiterlijk. De papierachtige bolsters en de rijpe vruchten vallen op de grond, waardoor ze vaak worden aangeduid als “gemalen kers”. De vruchten vallen soms voordat ze volledig rijp zijn, maar ze kunnen worden verzameld en in hun bolsters bij kamertemperatuur worden bewaard. Binnen enkele dagen zijn ze volledig rijp.

Na de oogst kunnen bolkersen een maand of langer op een koele plaats met voldoende luchtstroom worden bewaard voordat de vrucht begint te lijden. In de herfst bewaar ik ze vaak in de keuken van onze boerderij, omdat ik dan druk bezig ben met de verwerking en conservering van tuintomaten die niet de luxe van een langere houdbaarheid hebben.

Wanneer onze tuin ons een overvloed aan bolkersen oplevert, vries ik ze vaak in voor later gebruik. Nadat ze uit de papierachtige schil zijn gehaald, kunnen de vruchten worden gewassen, gedroogd en in een enkele laag op een plaat worden ingevroren. Als ze eenmaal bevroren zijn, kunnen ze in een diepvrieszak worden gedaan om ze langdurig te bewaren en direct uit de diepvries worden gebruikt. Ze kunnen ook worden gedroogd en net als rozijnen als snack worden gegeten of aan gebak worden toegevoegd.

Huskersen bevatten veel pectine, waardoor ze perfect zijn voor gebruik in zoete of hartige jams en taart- of taartenvullingen. Ze zijn even geschikt om te combineren met de herfstsmaak van kaneel en bruine suiker als met pittige pepers en koriander om zelfgemaakte salsa te maken. Hun veelzijdigheid en lange houdbaarheid maken ze tot een hoofdbestanddeel in onze keuken elke herfst.

Eén keer proeven en ik voorspel dat je ze jaar na jaar samen met mij in je tuin zult planten. We houden ervan om schilkersen vers uit de tuin te eten. In de nazomer en vroege herfst lopen onze kinderen vaak rond de boerderij terwijl ze knabbelen aan een handvol rijpe vlieskersen. We snoepen er ook regelmatig van als we door de keuken van de boerderij lopen.

Als ik besluit om met krieken te koken of te bakken, probeer ik hun uitgesproken smaak te benadrukken. Ik vind dat dit recept voor hartige jam precies dat doet met een heerlijke balans van zoetheid en zuurgraad geaccentueerd door rozemarijn geoogst vers uit de herfsttuin. Het is eenvoudig te maken en heerlijk om te serveren bij een kaas- en vleeswarengerecht of als broodbeleg op een gegrilde kaassandwich. Wij voegen elk jaar een flinke lepel toe aan de overgebleven kalkoensandwiches met Thanksgiving. De combinatie is heerlijk!

Spanjeachtige jam van kersen en rozemarijn

6 ons kersen, ontdaan van hun papierachtige vliesjes
2 eetlepels (24 gram) bruine suiker
1 eetlepel appelciderazijn
4″ takje verse rozemarijn, blaadjes verwijderd en fijngehakt
1 mespuntje zeezout

Instructies

1. Zet een middelgrote pan op een matig vuur. Voeg alle ingrediënten toe en roer om te combineren. Breng het mengsel aan het sudderen en zet het vuur dan laag. Gebruik de achterkant van een grote lepel of een aardappelstamper om het fruit zachtjes te pletten, zodat de schil breekt en het sap vrijkomt. Laat onafgedekt zachtjes doorkoken, af en toe roerend, tot het mengsel licht is ingedikt.
2. Haal de pan van het vuur en laat afkoelen tot kamertemperatuur.
3. Deze hartige jam kan in een Mason-pot met een goed sluitend deksel enkele weken in de koelkast worden bewaard. Serveer hem gekoeld of op kamertemperatuur.

Jennifer brengt haar dagen door met leven en schrijven op 1840 Farm met drie generaties van haar familie en hun honden, kippen, eenden, geiten, en konijn. Ze houdt ervan om zelfgemaakte recepten te maken in hun boerderijkeuken en nieuwe handgemaakte producten te bedenken voor hun Etsy Shop. Je kunt hun dagelijkse avonturen volgen op Facebook en Instagram en genieten van een verzameling zelfgemaakte recepten op hun blog.