John F. Kennedy gaf de aanzet tot de oprichting van INTELSAT met zijn toespraak tot de Verenigde Naties op 25 september 1961. Minder dan een jaar later ondertekende John F. Kennedy de Communications Satellite Act van 1962. INTELSAT werd oorspronkelijk opgericht als International Telecommunications Satellite Organization (ITSO) en opereerde van 1964 tot 2001 als een intergouvernementeel consortium dat eigenaar en beheerder was van een constellatie van communicatiesatellieten die internationale omroepdiensten aanboden. In 2001 werd de internationale satellietmarkt volledig gecommercialiseerd, en de overheersende rol van de VS in INTELSAT werd na 2001 geprivatiseerd toen Intelsat werd opgericht als een particuliere Luxemburgse onderneming.
Internationale gouvernementele organisatie: 1964-2001Edit
De Internationale Gouvernementele Organisatie (IGO) begon op (20 augustus 1964; 56 jaar geleden), met 7 deelnemende landen. De overeenkomst van 1964 was een tussentijdse regeling op weg naar een meer permanente overeenkomst. De permanente internationale organisatie werd opgericht in 1973, na inter-nationale onderhandelingen van 1969 tot 1971. De moeilijkste kwestie om “op te lossen betrof de verschuiving van het beheer van het systeem door een nationale entiteit naar beheer door de internationale organisatie zelf”:46
Op 6 april 1965 werd de eerste satelliet van INTELSAT, de Intelsat I (bijgenaamd Early Bird), in een geostationaire baan boven de Atlantische Oceaan gebracht door een Delta D raket.
In 1973 werd de naam veranderd en waren er 81 ondertekenaars. INTELSAT werd “aanvankelijk geregeld door twee internationale overeenkomsten: The Agreement setting forth the basic provisions and principles and structure of the organization, signed by the governments through their foreign ministries, and an Operating Agreement setting forth more detailed financial and technical provisions and signed by the governments or their designated telecommunications entities.”-in de meeste gevallen zijn deze laatste de ministeries van communicatie van de deelnemende landen, maar in het geval van de Verenigde Staten was dit de Communications Satellite Corporation (COMSAT), een particuliere onderneming die bij federale wetgeving was opgericht om de VS te vertegenwoordigen in het internationale bestuur voor het wereldwijde communicatiesatellietsysteem.47INTELSAT was in die tijd rechtstreeks eigenaar en beheerder van een wereldwijd communicatiesatellietsysteem en bestond structureel uit drie delen:
- de Vergadering van Partijen-vergadert om de twee jaar en houdt zich bezig met aspecten “die in de eerste plaats van belang zijn voor de Partijen als soevereine Staten”:48- waarbij elk land één stem heeft.
- de Vergadering van Ondertekenaars-vergadert jaarlijks en bestaat uit alle ondertekenaars van de exploitatieovereenkomst-werkt in de eerste plaats aan financiële, technische en programmatische zaken, waarbij elke ondertekenaar van het land één stem heeft.
- een Raad van Beheer, die ten minste vier maal per jaar bijeenkomt en besluiten neemt over ontwerp, ontwikkeling, inrichting, exploitatie en onderhoud van de in de ruimte gestationeerde activa, benoemd door de ondertekenaars, maar gewogen naar het “investeringsaandeel” van elke ondertekenaar in de in de ruimte gestationeerde activa.
De overeenkomst van 1973 voorzag in een zevenjarige overgang van nationaal naar internationaal beheer, maar bleef tot 1976 “het technisch en operationeel beheer van het systeem afsplitsen de Communications Satellite Corporation fungeerde als beheerder van het wereldomspannende systeem onder de interimregelingen die van 1964 tot 1973 van kracht waren.”De financiële bijdrage aan de organisatie, het zogenaamde “investeringsaandeel”, was strikt evenredig met het gebruik van het systeem door elk lid, dat jaarlijks werd vastgesteld; en dit kwam overeen met de gewogen stem die elk lid zou hebben in de Raad van Bestuur.:50
In 2018 levert Intelsat diensten aan meer dan 600 grondstations in meer dan 149 landen, gebieden en afhankelijke staten. In 2001 had INTELSAT meer dan 100 leden. Het was ook dit jaar dat INTELSAT werd geprivatiseerd en zijn naam veranderde in Intelsat.
Sinds zijn oprichting heeft Intelsat verschillende versies (blokken) van zijn speciale Intelsat-satellieten gebruikt. Intelsat voltooit elk blok van ruimtevaartuigen onafhankelijk, wat leidt tot een verscheidenheid van satelliet fabricage aannemers door de jaren heen. De grootste leverancier van Intelsat in 2003 was Space Systems/Loral, die tegen die tijd 31 ruimtevaartuigen had gebouwd, oftewel bijna de helft van de vloot.
Het netwerk was in zijn beginjaren niet zo robuust als nu. Een defect aan de Atlantische satelliet in het voorjaar van 1969 dreigde de Apollo 11-missie te stoppen; een vervangende satelliet kwam in een slechte baan terecht en kon niet op tijd worden hersteld; de NASA gebruikte onderzeese kabeltelefooncircuits als alternatief om de communicatie van Apollo tijdens de missie naar de NASA te leiden. Tijdens de Apollo 11 maanwandeling bevond de maan zich boven de Stille Oceaan, en dus werden andere antennes gebruikt, evenals INTELSAT III, die zich in een geostationaire baan boven de Stille Oceaan bevond.
CommercialiseringEdit
Tegen de jaren negentig was het bouwen en lanceren van satellieten niet langer uitsluitend een overheidsdomein en toen landspecifieke telecommunicatiesystemen werden geprivatiseerd, ontstonden verschillende particuliere satellietexploitanten om aan de groeiende vraag te voldoen. In de VS vormden satellietexploitanten zoals PanAmSat, Orion Communications, Columbia Communications, Iridium, Globalstar, TRW en anderen zich onder de paraplu van de Alliance for Competitive International Satellite Services (ACISS) om aan te dringen op het beëindigen van de uitsluitend intergouvernementele organisaties die communicatiesatellieten exploiteren en van de monopoliepositie van COMSAT, de Amerikaanse ondertekenaar van Intelsat en Inmarsat. In maart 2001 heeft het Amerikaanse Congres de “Open-market Reorganization for the Betterment of International Telecommunications (ORBIT) Act” aangenomen om COMSAT te privatiseren en de rol van de internationale organisaties te hervormen. Om tegemoet te komen aan de bezorgdheid van de Amerikaanse regering over de marktmacht, verkocht het topmanagement van Intelsat in april 1998 vijf van zijn oudere satellieten aan een Nederlandse particuliere onderneming, New Skies Satellites, die een directe concurrent van Intelsat werd. Om te voorkomen dat de Amerikaanse regering zich met Intelsat zou bemoeien, overwoog het topmanagement van Intelsat zonder succes om de IGO naar een ander land te verplaatsen.
PrivatiseringEdit
Op 18 juli 2001, 37 jaar na de oprichting, werd Intelsat een particuliere onderneming. Vóór de privatisering van Intelsat in 2001 werden eigendom en investeringen in INTELSAT (gemeten in aandelen) verdeeld onder de leden van INTELSAT op basis van hun gebruik van diensten. De investeringsaandelen bepaalden het percentage van elk lid van de totale bijdrage die nodig was om de kapitaaluitgaven te financieren. De belangrijkste bron van inkomsten van de organisatie waren de vergoedingen voor het gebruik van de satelliet, die, na aftrek van de exploitatiekosten, onder de leden van de INTELSAT werden verdeeld naar rato van hun aandelen, als terugbetaling van het kapitaal en als compensatie voor het gebruik van het kapitaal. Satellietdiensten waren beschikbaar voor elke organisatie (zowel INTELSAT-leden als niet-leden), en alle gebruikers betaalden dezelfde tarieven.
In 2011 maakte het aantal Intelsat-satellieten, evenals de overzeese glasvezellijnen, een snelle omleiding van verkeer mogelijk wanneer een satelliet uitvalt. Moderne satellieten zijn robuuster, gaan langer mee en hebben een veel grotere capaciteit.
Intelsat Americas-7 (vroeger Telstar 7 genoemd en nu Galaxy 27) had op 29 november 2004 een stroomstoring van enkele dagen. De satelliet kwam terug in dienst met verminderde capaciteit.
Intelsat werd in januari 2005 voor 3,1 miljard dollar verkocht aan vier private equity-bedrijven: Madison Dearborn Partners, Apax Partners, Permira en Apollo Global Management. Het bedrijf kocht PanAmSat op 3 juli 2006, en was toen ’s werelds grootste aanbieder van vaste satellietdiensten, met een vloot van 52 satellieten op toplocaties in de ruimte.
In juni 2007 kondigde BC Partners aan dat zij 76 procent van Intelsat hadden overgenomen voor ongeveer 3,75 miljard euro.
Intelsat S.A. (Luxemburg)Edit
In april 2013 deed het hernoemde Intelsat S.A. een beursgang op de New York Stock Exchange, waarbij netto US$550 miljoen werd opgehaald, waarvan $492 miljoen onmiddellijk werd betaald om uitstaande bedrijfsschulden van US$15,9 miljard te verminderen. In mei kondigde het bedrijf aan dat het vier nieuwe hoogwaardige Boeing EpicNG 702 MP-satellieten zou aanschaffen.
Er waren in 2017 onderhandelingen dat Intelsat mogelijk zou kunnen fuseren met het door Softbank gesteunde OneWeb. Op 1 juni 2017 werd echter aangekondigd dat de obligatiehouders het aanbod niet zouden accepteren en dat de potentiële fusie per 2 juni 2017 zou worden beëindigd.
In 2015 werd Intelsat opnieuw opgericht in Delaware en werd het Intelsat Corporation.
OperationsEdit
Na 2014 handhaafde Intelsat zijn administratieve hoofdkantoor in Tysons Corner, Virginia, waar een meerderheid van zijn werknemers op dat moment werkte. Intelsat onderhoudt permanent bemande wereldwijde netwerkoperatiecentra in zijn Tysons Corner-locatie en in Ellenwood, Georgia. Intelsat is een zeer internationale onderneming en haalt het merendeel van haar inkomsten uit klanten die niet in de VS gevestigd zijn. Naast haar satellietvloot bezit en exploiteert Intelsat acht teleports over de hele wereld.
FaillissementEdit
Intelsat heeft op 13 mei 2020, vlak voor de nieuwe 5G-spectrumveilingen, een Chapter 11 faillissement aangevraagd bij Amerikaanse rechtbanken, met meer dan 15 miljard dollar aan totale schulden.
Uit openbare berichtgeving bleek dat het bedrijf al in februari 2020 faillissementsbescherming overwoog, toen Intelsat zich formeel terugtrok uit de C-Band Alliance, een industrieconsortium van de grote satellietexploitanten dat gezamenlijk had gelobbyd bij de Amerikaanse toezichthouder FCC met betrekking tot de hertoewijzing en betaling voor zijn oude 5G-spectrum.
Volgens verklaringen van het bedrijf hoopt het bedrijf te herstructureren, zodat het het nodige kapitaal kan verzamelen om in 2022/23 nieuwe satelliettechnologie te lanceren, tegen een kostprijs van ongeveer US$1.6 miljard dollar, zodat het bestaande gelicentieerde C-band spectrumklanten kan comprimeren tot slechts veertig procent van het in 2019 gebruikte spectrum, en zo het bedrijf in staat kan stellen tot 4,86 miljard dollar aan “spectrum clearing payments” van de FCC te ontvangen voor het vrijmaken van het spectrum tegen december 2023, twee jaar eerder dan het basisplan van de FCC.