Inselberg, (van Duits Insel, “eiland,” en Berg, “berg”), geïsoleerde heuvel die boven goed ontwikkelde vlaktes uitsteekt en er uitziet als een eiland dat uit de zee oprijst. De vroege Duitse ontdekkingsreizigers van zuidelijk Afrika waren onder de indruk van dergelijke kenmerken, en zij noemden de koepelvormige of kasteelachtige hooglanden inselbergs. Spectaculaire voorbeelden zijn Uluru/Ayers Rock en de Olga Rocks (Kata Tjuta) in centraal Australië.

Inselbergs zijn relictkenmerken. Ze hebben hun reliëf behouden toen het omringende landschap werd verlaagd. C.R. Twidale uit Australië heeft de rol aangetoond van verwering onder de grond bij de vorming van de flankerende hellingen en pedimenten van granieten inselbergs.

Het voorkomen van inselbergs impliceert immense variaties in de snelheid van de afbraakactiviteit aan het landoppervlak. Deze structuren zijn een van de verschillende soorten landvormen die paleovormen worden genoemd en die tientallen miljoenen jaren zonder veel verandering kunnen overleven. In inselberglandschappen blijven de actieve erosieprocessen beperkt tot valleikanten en dalbodems.