Anorganisch fosfaat (Pi) is een essentiële voedingsstof voor levende organismen. Het speelt een sleutelrol in diverse biologische processen, waaronder de differentiatie van osteoblasten en de mineralisatie van het skelet. Het behoud van een goede pi-homeostase is van cruciaal belang, aangezien elke afwijking van die toestand kan leiden tot verschillende acute en chronische ziektebeelden en het verouderingsproces en de levensduur kan beïnvloeden. Het serum pi-gehalte wordt binnen een smal bereik gehouden door een complexe wisselwerking tussen intestinale absorptie, uitwisseling met intracellulaire en botopslagreservoirs, renale tubulaire reabsorptie en hangt voornamelijk af van de activiteit van Na/Pi cotransporters. Pi is overvloedig aanwezig in de voeding en de intestinale absorptie van Pi is efficiënt en minimaal gereguleerd. De nier is een belangrijke regulator van de pi-homeostase en kan zijn pi-reabsorptiecapaciteit verhogen of verlagen om aan de pi-behoefte te voldoen. Pi is in opkomst als een belangrijke signaalmolecule die in staat is meerdere cellulaire functies te moduleren door signaaltransductiepaden, genexpressie en eiwitabundantie in veel celtypes te veranderen. Er is echter weinig bekend over de initiële gebeurtenissen die gepaard gaan met de detectie van veranderingen in serum of lokale pi-concentraties en de daaropvolgende stroomafwaartse regulatiecascade. Eerder toonden we aan dat Pi de proliferatie en agressiviteit van humaan osteosarcoom U2OS cellen remt en identificeerden we adenylaat cyclase, beta3 integrine, Rap1, ERK1/2 als eiwitten waarvan de expressie en functie relevant worden beïnvloed in reactie op Pi. Meer recent hebben we aangetoond dat Pi ook in staat is om sensibilisatie van osteosarcoomcellen voor doxorubicine te induceren op een p53-afhankelijke manier en via een mechanisme dat ERK1/2 down-regulatie inhoudt. Dit overzicht geeft een samenvatting van de huidige kennis over anorganisch fosfaat als een nieuwe specifieke signaalmolecule in bot en andere celtypes bij zoogdieren en bespreekt hoe het richten van pi-niveaus op lokale plaatsen een potentiële strategie kan zijn voor het verbeteren van de osteosarcoomtherapie.