Wat is de incrementele kapitaalopbrengstratio (ICOR)?
De incrementele kapitaalopbrengstquote (ICOR) is een veelgebruikt instrument dat het verband verklaart tussen de omvang van de investeringen in de economie en de daaruit voortvloeiende stijging van het bruto binnenlands product (BBP). De ICOR geeft aan welke extra eenheid kapitaal of investering nodig is om een extra eenheid output te produceren.
Key Takeaways
- De incrementele kapitaal-outputratio (ICOR) verklaart de relatie tussen de hoogte van de in de economie gedane investeringen en de daaruit voortvloeiende toename van het BBP.
- De ICOR is een meeteenheid waarmee de marginale hoeveelheid investeringskapitaal wordt berekend die een land of andere entiteit nodig heeft om de volgende productie-eenheid te genereren.
- Een lagere ICOR verdient de voorkeur omdat deze aangeeft dat de productie van een land efficiënter is.
- Sommige critici van de ICOR hebben gesuggereerd dat het gebruik van de ICOR beperkt is, omdat ontwikkelingslanden die hun infrastructuur en technologiegebruik kunnen opvoeren, erdoor worden bevoordeeld ten opzichte van ontwikkelde landen, die op het hoogst mogelijke niveau werken.
Inzicht in de incrementele kapitaaloutputratio (ICOR)
ICOR is een metriek die de marginale hoeveelheid investeringskapitaal beoordeelt die een land of een andere entiteit nodig heeft om de volgende productie-eenheid te genereren.
Over het algemeen wordt aan een hogere ICOR-waarde niet de voorkeur gegeven omdat dit erop wijst dat de productie van de entiteit inefficiënt is. De maatstaf wordt vooral gebruikt om het efficiëntieniveau van de produktie van een land te bepalen.
Sommige critici van de ICOR hebben gesuggereerd dat het gebruik ervan beperkt is, omdat er een grens is aan hoe efficiënt landen kunnen worden op basis van de beschikbare technologie. Zo kan een ontwikkelingsland in theorie zijn BBP met een bepaalde hoeveelheid middelen sterker verhogen dan zijn ontwikkelde tegenhanger.
Dit komt doordat het ontwikkelde land al met het hoogste niveau van technologie en infrastructuur werkt, terwijl een ontwikkelingsland nog ruimte voor verbetering heeft. Alle verdere verbeteringen in een ontwikkeld land zouden moeten komen van duurder onderzoek en ontwikkeling (O&O), terwijl het ontwikkelingsland bestaande technologie kan toepassen om zijn situatie te verbeteren.
ICOR kan als volgt worden berekend:
ICOR=jaarlijkse investeringjaarlijkse toename BBPICOR={jaarlijkse investering}{jaarlijkse toename BBP}ICOR=jaarlijkse toename BBP
Voor stel bijvoorbeeld dat land X een incrementele kapitaalopbrengstquote (ICOR) van 10 heeft. Dit houdt in dat voor $10 aan kapitaalinvesteringen nodig is om $1 aan extra productie te genereren. Als de ICOR van land X vorig jaar 12 bedroeg, betekent dit dat land X efficiënter is geworden in het gebruik van kapitaal.
Beperkingen van de incrementele kapitaaloutputratio (ICOR)
Voor geavanceerde economieën is een nauwkeurige schatting van de ICOR onderhevig aan tal van problemen. Een primaire klacht van critici is het onvermogen om zich aan te passen aan de nieuwe economie; een economie die steeds meer wordt aangedreven door immateriële activa, die moeilijk te meten of te registreren zijn.
Zo worden bedrijven in de 21e eeuw steeds meer beïnvloed door design, branding, R&D, en software, die allemaal moeilijker in investeringsniveaus en het BBP zijn in te calculeren dan materiële activa, zoals machines, gebouwen en computers; kenmerken van industriële perioden.
Op aanvraag beschikbare opties zoals software-as-a-service (SaaS) hebben de behoefte aan investeringen in vaste activa sterk teruggedrongen. Dit kan nog verder worden uitgebreid met de opkomst van “as-a-service”-modellen voor bijna alles. Het komt erop neer dat bedrijven hun productieniveaus verhogen met zaken die nu als kostenpost worden geboekt, en niet worden geactiveerd, en dus als investering worden beschouwd.
Voorbeeld uit de echte wereld
Als voorbeeld van het gebruik van ICOR in de echte wereld, neem het voorbeeld van India. De werkgroep van de Planningscommissie in India heeft het vereiste investeringspercentage vastgesteld dat nodig zou zijn om in het 12e vijfjarenplan verschillende groeiresultaten te bereiken. Voor een groeipercentage van 8% zou het investeringspercentage tegen marktprijs 30,5% moeten bedragen, terwijl voor een groeipercentage van 9,5% een investeringspercentage van 35,8% vereist zou zijn.
Investeringspercentages in India daalden van het niveau van 36,8% van het bruto binnenlands product (bbp) in het jaar 2007-2008 tot 30,8% van 2012 tot 2013. Het groeipercentage daalde in dezelfde periode van 9,6% naar 6,2%.
Het is duidelijk dat de daling van de groei van India in deze periode dramatischer en steiler is dan de daling van de investeringspercentages. Er moeten dus andere oorzaken zijn dan de besparings- en investeringspercentages die de daling van het groeipercentage in de Indiase economie verklaren. Anders wordt de economie steeds inefficiënter. In 2019 bedroeg de groei van het Indiase bbp 4,23% en de investeringen als percentage van het bbp 30,21%.